Σχέδιο δράσης για το Πανεπιστήμιο του 2030

Η Αθηνά Δεσύπρη είναι Πρόεδρος του Ιδρύματος Μποδοσάκη.

Η Βάσω Κιντή είναι Καθηγήτρια Φιλοσοφίας της Επιστήμης και Αναλυτικής Φιλοσοφίας στο τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει πτυχίο Χημείας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και Διδακτορικό Φιλοσοφίας και Ιστορίας της Επιστήμης από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Έχει δημοσιεύσει βιβλία καθώς και εργασίες σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά για θέματα φιλοσοφίας επιστήμης, φιλοσοφίας ιστορίας, το έργο των Kuhn, Wittgenstein, Collingwood και την εννοιολογική αλλαγή. Είναι η Editor-in-Chief του περιοδικού International Studies in Philosophy of Science, μέλος της Συντακτικής ομάδας του φιλοσοφικού περιοδικού Δευκαλίων και ήταν υπεύθυνη σύνταξης του ελληνικού περιοδικού φιλοσοφίας Cogito (2004-2010). Είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας. Συμμετείχε στο Συμβούλιο Ιδρύματος του ΕΚΠΑ (2012-2015) και ήταν Διευθύντρια του Τομέα Φιλοσοφίας και Θεωρίας της Επιστήμης και Τεχνολογίας του τμήματος ΙΦΕ (2017-2019). Είναι ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Γυναικών Πανεπιστημιακών και εκλεγμένο μέλος του ΔΣ της από το 2011.

H Βασιλική Γεωργιάδου σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Αθήνα και στο Münster (Γερμανία). Είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Βεστφαλικού Βιλχελμίου Πανεπιστημίου του Münster. Μελετά τα προβλήματα της ύστερης νεωτερικότητας και από το 1999 διδάσκει Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Από τον εκδοτικό οίκο Peter Lang κυκλοφορεί το βιβλίο της Griechenlands Nicht-kapitalistische Entwicklungsaspekte im 19. Jahrhundert(1991). Σε συνεργασία με τους Λεωνίδα Λουλούδη και Γιάννη Σταυρακάκη δημοσίευσε το βιβλίο Φύση, κοινωνία, επιστήμη στην εποχή των "τρελών αγελάδων" – Διακινδύνευση και αβεβαιότητα (1998). Έχει επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του συλλογικού τόμου Η Ακροδεξιά – Ιδεολογία, πολιτική, κόμματα (2004). Με τους Θάνο Λίποβατς και Νίκο Δεμερτζή εξέδωσε το συλλογικό έργο Θρησκείες και πολιτική στη νεωτερικότητα (2002). Σε μετάφραση και σχολιασμό της κυκλοφορεί το βιβλίο του Γερμανού καθηγητή Rudolf Wildenmann, Η εκλογική έρευνα – Συμπεριφορά του εκλογικού σώματος και ανάλυση εκλογών (1998). Άρθρα και μελέτες της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής της επιθεώρησης Επιστήμη και Κοινωνία.

Ο Μανώλης Δερμιτζάκης είναι Αντιπρόεδρος Υπολογιστικής Βιολογίας στην GlaxoSmithKline και συνεργαζόμενος ερευνητής στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (ΙΙΒΕΑΑ). Ήταν καθηγητής γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιου της Γενεύης, διευθυντής στο Κέντρο Γονιδιωματικής «Health 2030» και διετέλεσε πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας (ΕΣΕΤΕΚ). Η έρευνά του εστιάζεται στην ανάλυση ποικιλομορφίας του DNA στον άνθρωπο και στον τρόπο με τον οποίο αυτή σχετίζεται με τις ασθένειες. Αποφοίτησε το 1995 από το τμήμα βιολογίας του Πανεπιστήμιου Κρήτης και το 1997 απέκτησε Master από το ίδιο τμήμα. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Penn State University (2001) και τη μεταδιδακτορική του έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης (2001- 2004). Από το 2004 μέχρι το 2009 ήταν ερευνητής και μέλος του ακαδημαϊκού συμβουλίου στο Wellcome Trust Sanger Institute, ενώ από το 2014 είναι εκλεγμένο μέλος του οργανισμού EMBO. Επίσης, έχει ονομαστεί ως «Highly Cited Researcher» από την Thompson Reuters το 2014, 2015 και 2016. Την περίοδο 2014-16 διετέλεσε πρόεδρος του Παγκόσμιου Ελληνικού Βιοϊατρικού Συλλόγου (World Hellenic Biomedical Association). Η έρευνά του χρηματοδοτείται από το European Research Council (ERC), την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Swiss National Science Foundation, τα Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health – NIH), το Wellcome Trust, το Ίδρυμα Έρευνας Παιδικού Διαβήτη (JDRF) και το Ίδρυμα Louis-Jeantet. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 160 εργασίες μερικές από τις οποίες στα πιο διακεκριμένα περιοδικά όπως το Nature και το Science και έχει συγκεντρώσει πάνω από 42.000 αναφορές. Ο καθηγητής Δερμιτζάκης έλαβε το Επιστημονικό Βραβείο 2017 από το Ίδρυμα Μποδοσάκη.

Η Ελευθερία Ζεγγίνη είναι Διευθύντρια του Ινστιτούτου μεταφραστικής γονιδιωματικής στο Helmholtz Zentrum München και Καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του Technical University Munich.

Ο Ακαδημαϊκός Σταμάτιος Κριμιζής έλαβε το πτυχίο του στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο της Μιννεσότα (1961), το Master (1963) και το Διδακτορικό του (1965) στη Φυσική από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, όπου και υπηρέτησε ως καθηγητής.

Το 1968 μετακινήθηκε στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, έγινε Επιστημονικός Διευθυντής το 1980, επικεφαλής της Διοίκησης Διαστήματος το 1991 και Ομότιμος Διευθυντής το 2004.

Πέρα από τις διοικητικές του δραστηριότητες, είναι επικεφαλής ερευνητής σε διάφορες διαστημικές αποστολές της NASA, συµπεριλαμβανομένων και των Voyagers 1 και 2 στους εξωτερικούς πλανήτες, τη Διαστρική Αποστολή Voyager, και την αποστολή του Cassini-Huygens στον Κρόνο και στον Τιτάνα. Έχει σχεδιάσει και κατασκευάσει όργανα που έχουν ταξιδέψει και στους οκτώ πλανήτες, καθώς επίσης και την αποστολή New Horizons (Νέοι Ορίζοντες) που εξερεύνησε τον Πλούτωνα τον Ιούλιο, 2015.

Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 600 εργασίες σε περιοδικά και βιβλία µε πάνω από 22.000 ετεροαναφορές, σχετικά µε τη φυσική του Ήλιου, το μεσοαστρικό χώρο, τις πλανητικές μαγνητόσφαιρες και την ηλιόσφαιρα.

Έχει λάβει τρεις φορές το NASA Exceptional Scientific Achievement Medal (1981, 1986, 2014), είναι διακεκριμένο µέλος (Εταίρος) της American Physical Society, της American Geophysical Union, της American Association for the Advancement of Science και του American Institute of Aero nautics and Astronautics, αποδέκτης του COSPAR’s Space Science Award (2002), του Basic Sciences Award (1994) της International Academy of Astronautics όπου προεδρεύει του Board of Trustees for Basic Sciences, το Χρυσό Μετάλλιο του Council of European Aerospace Societies (CEAS) (2011), το Jean Dominique Cassini Medal της Ευρωπαϊκής Γεωφυσικής Ένωσης (EGU) (2014) της οποίας κηρύχθηκε Επίτιμο Μέλος, το James Van Allen Space Environments Award του American Institute of Aeronautics and Astronautics (2014) και το Voyager Silver Achievement Award της NASA (2014).

Το 2015 το Smithsonian National Air and Space Museum της Ουάσινγκτον του απένειμε το Τρόπαιο για Συνολική Επίτευξη (Trophy for Lifetime Achievement). Το 2016 τιμήθηκε με το NASA Exceptional Public Service Medal (2016). Έχει ανακηρυχθεί Επίτιμος Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αιγαίου, Αθηνών και Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος. Εκλέχθηκε µέλος της Ακαδημίας Αθηνών (2004) και διευθύνει το Γραφείο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας.

Διετέλεσε Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας και υπηρέτησε (2006-2010) ως εκπρόσωπος της Ελλάδος στο συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.

Η Μαρία Μιμίκου είναι Ομότιμη Καθηγήτρια στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ.

Ο Στάθης Καλύβας είναι Gladstone Professor of Government στο Department of Politics and International Relations του University of Oxford και Fellow του All Souls College. Είναι μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας.

Κατείχε από το 2003 την έδρα του καθηγητή πολιτικών επιστημών Arnold Wolfers στο πανεπιστήμιο Yale των ΗΠΑ, όπου επίσης διηύθυνε το ερευνητικό πρόγραμμα Τάξη, Σύγκρουση και Βία (Order, Conflict, and Violence).

Έκανε τις βασικές του σπουδές στο πανεπιστήμιο Αθηνών (1986) και το διδακτορικό του στο πανεπιστήμιο του Σικάγο (1993) στις πολιτικές επιστήμες. Εκτός από το Yale έχει διδάξει στα πανεπιστήμια του Οχάιο (1993-94), της Νέας Υόρκης (1994-2000) και του Σικάγο (2000-03). Έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής και υπότροφος των πανεπιστημίων Northwestern, Columbia, Witten/Herdecke, Juan March και των ινστιτούτων Max Planck και European University. Έχει γράψει τα βιβλία The Logic of Violence in Civil War (Cambridge University Press, 2006) και The Rise of Christian Democracy in Europe (Cornell University Press, 1996). Είναι συγγραφέας και συνεπιμελητής του τόμου Order, Conflict, and Violence (Cambridge University Press, 2008) και περισσότερων από πενήντα επιστημονικών άρθρων σε πέντε γλώσσες.

Η τρέχουσα έρευνά του αφορά στις παγκόσμιες τάσεις στην πολιτική βία. Το έργο του έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων το Woodrow Wilson Award για το καλύτερο βιβλίο με θέμα την διακυβέρνηση, την πολιτική και τις διεθνείς υποθέσεις, το Luebbert Award για το καλύτερο βιβλίο στη συγκριτική πολιτική, το European Academy of Sociology Book Award, το Luebbert Award για το καλύτερο άρθρο στη συγκριτική πολιτική (τρεις φορές) και το Greenstone Award για το καλύτερο βιβλίο με θέμα την πολιτική και την ιστορία. Η έρευνά του έχει χρηματοδοτηθεί από τα Harry Frank Guggenheim Foundation, United States Peace Institute, Folke Bernadotte Academy και το Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης. Το 2007 διετέλεσε υπότροφος του John Simon Guggenheim Memorial Foundation και το 2008 εξελέγη μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών.

Προσωπική ιστοσελίδα του Στάθη Καλύβα

Ο Παύλος Ελευθεριάδης είναι Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και Μέλος Δ.Σ. του Ιδρύματος Μποδοσάκη.

Ο Χρήστος Κίττας είναι Ομότιμος καθηγητής Ιατρικής και έχει διατελέσει πρύτανης του ΕΚΠΑ.

Η Καλλιόπη Σπανού σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Διοικητική Επιστήμη στη Γαλλία (Πανεπιστήμιο Πικαρδίας, Amiens) όπου ανακηρύχθηκε με άριστα Docteur d’Etat Πολιτικής Επιστήμης – Διοικητικής Επιστήμης. Είναι καθηγήτρια Διοικητικής Επιστήμης (Δημόσια Διοίκηση) στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει από το 1989. Εξελέγη από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής και διετέλεσε Συνήγορος του Πολίτη (2011-2015) ενώ είχε υπηρετήσει ως Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη (2003-2011). Έχει μεταξύ άλλων συνεργαστεί με τον ΟΟΣΑ (SIGMA, GOV) ως εμπειρογνώμονας για θέματα δημόσιας διοίκησης σε διάφορες χώρες και ως προσκεκλημένη ερευνήτρια ή καθηγήτρια με διάφορα ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια μεταξύ των οποίων πιο πρόσφατα το Robert Schumann Centre -EUI (Florence) και Maison de la Fondation des Sciences de l’Homme- FNSP/Cevipof. Οι δημοσιεύσεις της περιλαμβάνουν βιβλία, άρθρα και κεφάλαια στην ελληνική, αγγλική και γαλλική γλώσσα.

Ο Αχιλλέας Γραβάνης είναι Καθηγητής Φαρμακολογίας, στην Ιατρική Σχολή του Παν/μιου Κρήτης και Ερευνητής στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας & Βιοτεχνολογίας του ΙΤΕ. Διετέλεσε, μέλος της Επιτροπής Προγράμματος Βιοϊατρικής Έρευνας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μέλος του Συμβουλίου της Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΑΔΙΠ) και Πρόεδρος του Τομεακού Επιστημονικού Συμβουλίου Βιοεπιστημών του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας & Τεχνολογίας (ΕΣΕΤ). Επίσης, διετέλεσε εκλεγμένο Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ελληνικού Ιδρύματος Έρευνας & Καινοτομίας (ΕΛΙΔΕΚ). Συνεργαζόμενος Καθηγητής Έρευνας στο Κέντρο Ανάπτυξης Φαρμάκων του Πανεπιστήμιου Northeastern της Βοστώνης. Συνιδρυτής της spinoff εταιρίας βιοτεχνολογίας Bionature και Συνεργαζόμενος Κύριος Ερευνητής της εταιρίας βιοτεχνολογίας Emulate του Παν/μιου Harvard. Έχει δημοσιεύσει 146 ερευνητικές εργασίες στο Pubmed (h-index: 48). Η ερευνητική του ομάδα αναπτύσσει συνθετικές ενώσεις, αγωνιστές των υποδοχέων των Νευροτροφινων, με νευροπροστατευτικές και νευροαναγεννητικες ιδιότητες και πιθανές εφαρμογές στην θεραπευτική αντιμετώπιση των νευροεκφυλιστικών ασθενειών. Επιπρόσθετα, η ομάδα του επικεντρώνεται σε τεχνολογίες τρισδιάστατων ικριωματων που φιλοξενούν νευρικά βλαστικά κύτταρα (brain one-a-chip) για την ανάπτυξη νευροεμφυτευματων για την θεραπευτική βλαβών του νωτιαίου μυελού και νευροοαισθητήρων για την ανάπτυξη φαρμάκων κατά της νευροεκφυλισης και του εγκεφαλικού τραύματος.

Γενικός διευθυντής στο Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών από το 2013. Καθηγητής Οικονομικών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 2003, όπου έχει υπηρετήσει ως Πρόεδρος του Τμήματος Οικovoμικής Επιστήμης και μέλος του Συμβουλίου του Ιδρύματος. Kάτοχος διδακτορικού από το University of Pennsylvania, ΗΠΑ. Έχει εργαστεί ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο Duke University στις ΗΠΑ και Επισκέπτης Καθηγητής στο ΙNSEAD στη Γαλλία και τη Σιγκαπούρη. Είναι Associate Editor του International Journal of Industrial Organization, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του European Association for Research in Industrial Economics και Ερευνητικός Εταίρος στο Centre for Economic Policy Research του Λονδίνου, ενώ έχει υπάρξει Associate Editor του Journal of the European Economic Association και του Journal of Industrial Economics. Έχει υπηρετήσει ως τακτικό μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού και μέλος του European Advisory Group for Competition Policy της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού. Έχει δημοσιεύσεις στο International Economic Review, European Economic Review, Rand Journal of Economics, Review of Economic Studies και άλλα κορυφαία επιστημονικά περιοδικά. Συνδιοργανωτής από το 2002 του Conference for Research on Economic Theory and Econometrics και εκ των επιμελητών του Beyond Austerity (MIT Press, 2017) - Πέρα από τη Λιτότητα (ΠΕΚ, 2017). Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Αναπτυξιακού Σχεδίου («Επιτροπής Πισσαρίδη») για την Ελληνική Οικονομία, 2020.

Η Ζωή Λυγερου είναι Καθηγήτρια Βιολογίας στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών, Διευθύντρια Σπουδών του Διατμηματικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών Πληροφορική Επιστημών Ζωής και μέλος της Επιτροπής Ερευνών του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει Πτυχίο Βιολογίας από το ΕΚΠΑ. Πραγματοποίησε το διδακτορικό της στο Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας (EMBL) στη Χαϊδελβέργη και τη Μεταδιδακτορική της έρευνα στο Cancer Research UK, στο Λονδίνο. Από το 2000 είναι μέλος ΔΕΠ στο Εργαστήριο Βιολογίας του Τμήματος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Η ερευνητική της ομάδα μελετά τα ρυθμιστικά μονοπάτια του κυτταρικού κύκλου και την απορρύθμιση αυτών στην καρκινογένεση. Έλαβε τη διάκριση EMBO Young Investigator το 2001, είναι SET-Routes University Ambassador από το 2008, Μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (ΕΜΒΟ) από το 2014 και χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC Consolidator Grant). Έχει λάβει σειρά χρηματοδοτήσεων από εθνικές και διεθνείς πηγές όπως το Human Frontiers Science Program Organization, το ΕΜΒΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση (FP7 REGPOT και NEST-STREP Grants) το Association for International Cancer Research της Βρετανίας κα. Έχει δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά υψηλής εμβέλειας (Nature, Science, PNAS, EMBO κα) που έχουν λάβει πάνω από 2500 αναφορές (h index 24).

Ο Περικλής Μήτκας γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φλώρινα. Έλαβε το Δίπλωμα Ηλεκτρολόγου Μηχανικού με άριστα από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 1985 και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Syracuse University των ΗΠΑ, από όπου έλαβε Μάστερ και διδακτορικό στη Μηχανική Υπολογιστών το 1987 και το 1990, αντίστοιχα.

Από το 1990 ως το 2000 εργάστηκε ως Επίκουρος και στη συνέχεια Αναπληρωτής Καθηγητής στο Colorado State University των ΗΠΑ, όπου, μεταξύ άλλων, ίδρυσε και διηύθυνε το Εργαστήριο Οπτικών Υπολογιστών και διεξήγαγε έρευνα στο Ερευνητικό Κέντρο Οπτοηλεκτρονικών Συστημάτων.

Από το 1999 υπηρετεί ως Αναπληρωτής και από το 2006 ως Καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Χρημάτισε Αναπληρωτής Πρόεδρος (2001-05) και Πρόεδρος (2011-13) του Τμήματος, ενώ από το 2005 μέχρι το 2020 ήταν Διευθυντής του Εργαστηρίου Επεξεργασίας Πληροφορίας και Υπολογισμών.

Από τον Σεπτέμβριο του 2014 μέχρι τον Αύγουστο του 2019 διετέλεσε Πρύτανης του ΑΠΘ, σε μια δύσκολη περίοδο για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Βασική επιδίωξή του ήταν η ενίσχυση των διεθνών προγραμμάτων και συνεργασιών του Αριστοτελείου. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ένωσης Βαλκανικών Πανεπιστημίων (2018-19) και Πρόεδρος του Δικτύου Πανεπιστημίων των Παρευξεινίων Χωρών (2018-20).

Από το 2001 έως το 2014, συνεργάστηκε ερευνητικά με το Ινστιτούτο Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΙΠΤΗΛ) του Εθνικού Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ) και χρημάτισε Αναπληρωτής Διευθυντής του για 7 χρόνια. Χρημάτισε Μέλος (2006-10) και Πρόεδρος (2009-10) της προσωρινής Γενικής Συνέλευσης του νεοσύστατου τότε Τμήματος Πληροφορικής με Εφαρμογές στην Βιοϊατρική του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας.

Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του κ. Μήτκα περιλαμβάνουν βάσεις δεδομένων και γνώσης, εξόρυξη δεδομένων και μηχανική μάθηση, πράκτορες λογισμικού, και ανάπτυξη ευφυών συστημάτων για περιβαλλοντικές και βιολογικές εφαρμογές. Το ερευνητικό/συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει ένα βιβλίο και πάνω από 320 επιστημονικές δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια.

Ο κ. Μήτκας έχει συντονίσει πλειάδα ανταγωνιστικών ερευνητικών έργων στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ. Υπό την επίβλεψή του έχουν ολοκληρωθεί 16 διδακτορικές διατριβές, 19 M.Sc. theses και 135 διπλωματικές εργασίες.

Έχει χρηματίσει Επισκέπτης Καθηγητής με εκπαιδευτική άδεια στο Vrije University των Βρυξελλών (1996-97) και στο University of Pennsylvania των ΗΠΑ (2019-20). Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά που είναι μεταπτυχιακοί φοιτητές.