Βιογραφία, Αυτοβιογραφία, Ιστοριογραφία - Συζήτηση

Ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος είναι ιστορικός και Ομότιμος Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην οικονομική και κοινωνική ιστορία, στην Ελληνική Επανάσταση, στην ιστορική δημογραφία και γεωγραφία, στην ιστορία των επιχειρήσεων και τη βιομηχανική αρχαιολογία. Το 1983 (σε συνεργασία με τους Σ. Ασδραχά & Φ. Ηλιού) ίδρυσε το περιοδικό Τα Ιστορικά. Το 1985 δημιούργησε τα «Σεμινάρια της Ερμούπολης», την περίοδο 1985-2000 ήταν επιστημονικός υπεύθυνος του ερευνητικού προγράμματος του ΙΙΕ/ΕΙΕ «Ιστορία των οικισμών της Ελλάδας, 15ος-20ός αι.», ενώ το 1986 ίδρυσε το Βιομηχανικό Μουσείο Ερμούπολης. Υπήρξε διευθυντής έκδοσης των σειρών Ιστορία του νέου ελληνισμού, 1770-2000, τόμ. 1-12 (2003) και Οι ιδρυτές της Νεότερης Ελλάδας, τόμ. 1-16 (2010). Πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις του: Αρχείο Αλή Πασά Γενναδείου Βιβλιοθήκης (2018)· Δύο πρίγκιπες στην Ελληνική Επανάσταση. Επιστολές αυτόπτη μάρτυρα και ένα υπόμνημα του πρίγκιπα Γεώργιου Καντακουζηνού, εισαγ., σχ., επιμ. (2015)· Η συμβολή του Γιάγκου Πεσμαζόγλου στην ίδρυση του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (2006).

Ο Γιώργος Δερτιλής (1939-2023) σπούδασε δημόσιο δίκαιο, οικονομικά, πολιτική θεωρία και ιστορία. Είχε εκλεγεί επισκέπτης καθηγητής στο Χάρβαρντ, στην Οξφόρδη, στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας και τακτικός καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στην École des Hautes Études en Sciences Sociales στο Παρίσι. Δεκαπέντε βιβλία και πενήντα άρθρα του έχουν δημοσιευτεί ή μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Είχε τιμηθεί με τη γαλλική διάκριση του Ακαδημαϊκού Φοίνικα και ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας και Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου είναι Ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Έχει γράψει μελέτες για τον ελληνικό υπερρεαλισμό και από το 1986 ασχολείται με τις εικονολογικές σπουδές και τη λογοτεχνική αναπαράσταση του Άλλου στην ελληνική και διεθνή λογοτεχνία. Έχει ασχοληθεί με την ιστορία των ιδεών στο χώρο της λογοτεχνίας, με τις αυτοβιογραφικές αφηγήσεις των Ελλήνων Εβραίων.

Δημοσιεύματα (επιλογή): «Δεν άνθησαν ματαίως...». Aνθολογία υπερρεαλισμού (1980)· O Άλλος εν διωγμώ. Ζητήματα ιστορίας και μυθοπλασίας. H εικόνα του Εβραίου στη λογοτεχνία (Θεμέλιο, Aθήνα 1998)· Η γραφή και η βάσανος. Ζητήματα λογοτεχνικής αναπαράστασης (Πατάκης, Αθήνα 2001)· Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου (εισαγωγή-επιμέλεια), Εισαγωγή στην ποίηση του Εγγονόπουλου. Επιλογή κριτικών κειμένων (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2008)· «Ιατρικές ιδέες στη λογοτεχνία: Ανδρέας Εμπειρίκος και René Laforgue», στο : Για μια Ιστορία της Λογοτεχνίας του 20ού αιώνα (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης - Μουσείο Μπενάκη, Ηράκλειο 2012).

Ο Θανάσης Χατζόπουλος, ποιητής και μεταφραστής, παιδοψυχίατρος και ψυχαναλυτής, δημοσίευσε 15 βιβλία ποίησης, μεταφράσεις (Char, Jouve, Bonnefoy, Jaccottet, Valéry, Claudel, Chateaubriand, Cioran, Tournier), δοκίμια και αφηγήματα. Στη γαλλική γλώσσα μεταφράστηκαν: Cellule (Cheyne, 2012) που βραβεύτηκε με το prix Max Jacob Étranger το 2013, Complexes et Germains (La rumeur libre éditions 2019), Métope (La tête à l’envers, 2021), Les oubliés (Quidam, 2022) και Destin sous le soleil (Le miel des anges, 2022). Βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 2013 για το σύνολο του ποιητικού του έργου (ίδρυμα Πέτρου Χάρη). Το 2014 ονομάστηκε από τη Γαλλική Δημοκρατία Ιππότης στην Τάξη των Γραμμάτων και των Τεχνών. Το 2021 το βιβλίο του Ιστορικός Ενεστώς βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος και το 2022 το βιβλίο του Υπό κατασκευήν σημαίες βραβεύτηκε με το βραβείο Ποίησης του περιοδικού Ο Αναγνώστης καθώς και με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2022. Για δώδεκα χρόνια είχε ένα μηνιαίο σεμινάριο για την κλινική του D. W.Winnicott, του οποίου μετέφρασε τρία βιβλία. Είναι μέλος της Société de Psychanalyse Freudienne (Παρίσι).

Η Νίκη Μαρωνίτη είναι ιστορικός. Διδάσκει ελληνική και ευρωπαϊκή νεότερη & σύγχρονη ιστορία, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Κυκλοφορούν τα βιβλία της: Πολιτική εξουσία και εθνικό ζήτημα στην Ελλάδα, 1880-1910 (2009) και Το Κίνημα στο Γουδί εκατό χρόνια μετά. Παραδοχές, ερωτήματα, νέες προοπτικές (2010). Πρόσφατα δημοσιεύτηκε από το Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τραπέζης, το έργο της: Αλέξανδρος Ζαΐμης. Όψεις ενός πολυσχιδούς βίου (1885-1936). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στους χώρους της ιστορίας των εξουσιαστικών σχέσεων και της διανοητικής / πολιτισμικής ιστορίας. Από τον Απρίλιο του 2016 είναι πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία.