Τάσιος Θεοδόσης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
12/11/2016
Διάρκεια
35:16
Εκδήλωση
Γλωσσικά επαγγέλματα και Ψηφιακή Ενιαία Αγορά (Συνέδριο)
Χώρος
Πανεπιστήμιο Αθηνών, αμφιθέατρο AULA Φιλοσοφικής Σχολής
Διοργάνωση
Γραφείο Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Γραφείο Λευκωσίας της Γενικής Διεύθυνσης Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Τομέας Γλωσσολογίας - Τμήμα Φιλολογίας - Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Κατηγορία
Γλωσσολογία / Γλωσσικά Θέματα
Ετικέτες
Ευρωπαϊκή Ένωση, γλωσσικά επαγγέλματα, ελληνική γλώσσα, μετάφραση, Ιστορία της μετάφρασης, Ιστορία της διερμηνείας, #TranslatingEurope
Η ομιλία αυτή έγινε στο πλαίσιο της ενότητας «Η θέση της Μετάφρασης στην Ιστορία» του Συνεδρίου με τίτλο «Γλωσσικά επαγγέλματα και Ψηφιακή Ενιαία Αγορά», το οποίο διοργανώθηκε από τα Γραφεία Αθηνών και Λευκωσίας της Γενικής Διεύθυνσης Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τον Τομέας Γλωσσολογίας του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών υπό την αιγίδα της Κοσμητείας της Φιλοσοφικής Σχολής. Το συνέδριο αφορούσε το μέλλον της ελληνικής γλώσσας στο πλαίσιο της συγκρότησης και της λειτουργίας της Ψηφιακής Ενιαίας Αγοράς, μιας από τις εμβληματικές προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 2014-2019.
Η ομιλία αποτελεί μια σύντομη εισαγωγή στην ιστορία της μετάφρασης και της διερμηνείας στο Βυζάντιο, μια πολυεθνική και πολύγλωσση αυτοκρατορία επικεντρωμένη στις μεταφράσεις ελληνικών κειμένων από και προς τα λατινικά.
Ιστοσελίδα του Γραφείου Αθηνών της Γενικής Διεύθυνσης Μετάφρασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Ο Καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d'Etudes Superieures ITBTB, στο Παρίσι, για ένα χρόνο. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. το 1958. Εξελέγη Επιμελητής του Ε.Μ.Π. (1958) και στη συνέχεια Έκτακτος Μόνιμος Καθηγητής (1964) και Τακτικός Καθηγητής (1969). Ίδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του Ε.Μ.Π. και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σαγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο College International des Sciences de Construction Paris (1979-1989).
Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα) αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης Επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο.
Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος πολλών ελληνικών Επιστημονικών Ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών Ενώσεων, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της RILEM (1977-78), της CEB (1983-87), του «Model Code 90» (1987-91), Σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών και Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Απέσπασε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), Fellow του American Concrete Institute (1986), Επίτιμος Πρόεδρος της CEB (1988), Επίτιμο Μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004) και Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986).
Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας για τη Διερεύνηση της Αρχαοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας (ΕΔΑΒυΤ).
