Καρβούνης Πάνος
Καπόπουλος Παναγιώτης
Βέττας Νίκος
Καραμούζης Νίκος
Καλλίνικος Καλλίνικος
Τρύφων Θεόδωρος
Τσερέπας Γιάννης
Κορλίρα Αθηνά
Θεοδωρόπουλος Σπύρος
Μακαντάση Φαίη
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
28/05/2025
Διάρκεια
02:23:30
Εκδήλωση
Η Οικονομία του μέλλοντος: Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο με ισχυρή βιομηχανία
Χώρος
Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου
Διοργάνωση
ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ για μια Ανοικτή Κοινωνία
Κατηγορία
Οικονομία
Ετικέτες
οικονομία, παραγωγικό μοντέλο, βιομηχανία, ελληνική οικονομία, επιχειρηματικότητα, πληθωρισμός, δασμοί, ευρωπαϊκή οικονομία, νεοφυείς επιχειρήσεις, φαρμακοβιομηχανία, εφοδιαστική αλυσίδα, εμπόριο, ανταγωνιστικότητα
Η Κίνηση Πολιτών για μια Ανοικτή Κοινωνία διοργάνωσε ενημερωτική ημερίδα με θέμα: «Η Οικονομία του μέλλοντος: Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο με ισχυρή βιομηχανία», την Τετάρτη, 28 Μαΐου 2025, στην Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Εισαγωγή Κίνηση Πολιτών
Πάνος Καρβουνης
Πρόεδρος Κίνησης Πολιτών για μια Ανοικτή Κοινωνία, πρώην Επικεφαλής της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα
Αναπτυξιακή δυναμική της Ελληνικής Οικονομίας
Δρ. Παναγιώτης Καπόπουλος
Chief Economist Alpha Bank
Ομιλία - Αποτύπωμα της Βιομηχανίας στην Ελλάδα
Νίκος Βέττας
Γενικός Διευθυντής IΟΒΕ
Η Βιομηχανία του Μέλλοντος
Δρ. Νικόλαος Καραμούζης
Πρόεδρος, Grant Thornton & Executive Chairman, SMERemediumCap
Καλλίνικος Καλλίνικος
Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος, Όμιλος Goldair & Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, Goldair Cargo S.A
Θεόδωρος Τρύφων
Πρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), Συνδιευθύνων Σύμβουλος Ομίλου ΕΛΠΕΝ
Γιάννης Τσερέπας
Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, Lariplast
Συντονίζει η δημοσιογράφος Αθηνά Κορλίρα
Συζητηση με τον Πρόεδρο του ΣΕΒ
Σπύρος Θεοδωρόπουλος
Πρόεδρος ΣΕΒ
Δρ. Φαίη Μακαντάση
Διευθύντρια Ερευνών διαΝΕΟσις
Ο Πάνος Καρβούνης, πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών για μια Ανοικτή Κοινωνία, μετά τον χαιρετισμό στους προσκεκλημένους και τις ευχαριστίες στους χορηγούς, προλόγισε την εκδήλωση με την παρατήρηση ότι ο βιομηχανικός κλάδος παρουσιάζει σταθερότερα λειτουργικά χαρακτηριστικά και κινδύνους από εξωγενείς παράγοντες, από ό,τι οι άλλοι δύο σημαντικοί οικονομικοί κλάδοι, ο τουρισμός και η ναυτιλία. Η ενίσχυσή του και κυρίως ο σαφής προσδιορισμός του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος της Ελλάδας είναι συζήτηση μεγάλης αξίας και με αυτή την άποψη συντάχθηκε η Κίνηση Πολιτών για μια Ανοικτή Κοινωνία και διοργάνωσε την εκδήλωση.
Ο Δρ. Παναγιώτης Καπόπουλος, chief economist της Alpha Bank ανέλυσε την αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας και με αναλυτικά στατιστικές πληροφορίες παρουσίασε τις σημαντικές κρίσεις που έχει υποστεί το παραγωγικό μοντέλο.
Ανέλυσε την φύση των παραγόντων της οικονομικής μεγέθυνσης, την εργασία, το κεφάλαιο και την παραγωγικότητα, ως κύριους παράγοντες που θα συνεισφέρουν στην βιομηχανική παραγωγή και στην επιχειρηματικότητα.
Με στατιστικούς δείκτες προσδιόρισε τα σημερινά προβλήματα και πρότεινε επιλογές για την συμπίεση της διαρθρωτικής ανεργίας, την ένταξη περισσοτέρων κοινωνικών ομάδων στο εργατικό δυναμικό, τις μεταρρυθμίσεις στην φορολόγηση της εργασίας, την κάλυψη του επενδυτικού κενού με την ενίσχυση των επενδύσεων.
Συσχέτισε τον χρόνο απονομής της δικαιοσύνης και το ποσοστό επίλυσης των δικαστικών υποθέσεων και τον δείκτη κυβερνητικής αποτελεσματικότητας στις ευρωπαϊκές χώρες με το ποσοστό ενίσχυσης των επενδύσεων.
Τέλος, επεσήμανε την σημαντικότητα του μεγέθους των επιχειρήσεων σε σχέση με την παραγωγικότητά τους, σε διαφόρους οικονομικούς κλάδους και τα μερίδια των μικρο-μεσαίων επιχειρήσεων στην Ελλάδα και στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.
Ως παράγοντες για την υπέρβαση του μικρού επιχειρηματικού μεγέθους πρότεινε τις συμπράξεις, την εταιρική διακυβέρνηση και την καλλιέργεια της κουλτούρας για έρευνα και ανάπτυξη.
Ο καθηγητής στο Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ, Νίκος Βέτας, προσδιόρισε ως σημαντικά ερωτήματα για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας την αλλαγή που πρέπει να γίνει, για να αποκτήσει βάθος και εξωστρέφεια, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις επιρροές από την παγκόσμια οικονομία.
Για να γίνουν οι επιλογές κατεύθυνσης της ανάπτυξης της ελληνικής βιομηχανίας, παρουσίασε αναλυτικά στατιστικά δεδομένα για το παγκόσμιο και το ευρωπαϊκό οικονομικό περιβάλλον.
Σε αυτό προσδιόρισε ως άξια προσοχής την διεθνή υψηλή αβεβαιότητα που εγείρει ο νέος εμπορικός προστατευτισμός στην εμπορική πολιτική, την αύξηση του δημοσίου χρέους στις ανεπτυγμένες οικονομίες, ειδικά μετά τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και τις πολιτικές χαλάρωσης που ακολούθησαν, την διατάραξη του θετικού διεθνούς επενδυτικού κλίματος στις ανεπτυγμένες αγορές στις αρχές του 2025 με μεγάλη αύξηση της μεταβλητότητας ενώ ο όγκος του παγκόσμιου εμπορίου δεν έχει ακόμα επιβραδυνθεί.
Η Ευρώπη υπολείπεται σε ρυθμούς ανάπτυξης και παρ’ ότι ο πληθωρισμός υποχώρησε το 2024, δέχεται νέες πιέσεις το 2025. Οι διεθνείς οργανισμοί αναθεώρησαν, πρόσφατα, τις προβλέψεις τους για την ανάπτυξη προς τα κάτω και τον πληθωρισμό, προς τα πάνω για τις ΗΠΑ και προς τα κάτω για Κίνα. Αντιθέτως με την γενική αντίληψη, οι δασμοί που επέβαλλαν στο διεθνές εμπόριο αγαθών η ΕΕ και οι ΗΠΑ στις μεταξύ τους εισαγωγές ήταν από τους χαμηλότερους μεταξύ των βασικών τους εμπορικών εταίρων.
Επεσήμανε την σημασία σειράς προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή οικονομία, όπως την παραγωγικότητα της εργασίας (ΑΕΠ ανά ώρα εργασίας) εν σχέσει με τις ΗΠΑ, την διεύρυνση του κενού παραγωγικότητας μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ που διευρύνθηκε, την αύξηση δαπανών για την άμυνα και την πρόσκληση που τα κείμενα των Ντράγκι 2024, «πυξίδα» 2025, «καθαρή» βιομηχανική συμφωνία 2025, ReArm, κείμενα στρατηγικής για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στην ΕΕ, προτείνουν.
Προκειμένου να εκτιμήσει τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας, παρουσίασε τις μακροχρόνιες τάσεις της, όπως το κατά κεφαλήν ΑΕΠ και το ανά εργαζόμενο, σε όρους αγοραστικής δύναμης, σε σύγκριση με την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ρουμανία και την Βουλγαρία, τον ετήσιο ρυθμό της ονομαστικής μεγέθυνσης, τις προοπτικές του ετησίου ρυθμού πραγματικής ανάπτυξης και την υστέρηση στις εξαγωγές ως ποσοστό του ΑΕΠ, σε χώρες της Ευρωζώνης συγκρίσιμες ως προς τον πληθυσμό με την Ελλάδα.
Τα στατιστικά δεδομένα συνηγορούν υπέρ της ισχυρής ελληνικής ανάπτυξης, καταγράφοντας τον 5ο υψηλότερο ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρωζώνη αλλά και υψηλότερο ρυθμό πληθωρισμού από το μέσο όρο χωρών της Ευρωζώνης συγκρίσιμες ως προς τον πληθυσμό με την Ελλάδα.
Αρνητικά δεδομένα είναι η ανισορροπία στο εξωτερικό της ισοζύγιο, με έλλειμμα άνω του 6% του ΑΕΠ, το επενδυτικό κενό που ναι μεν μειώνεται συστηματικά αλλά αργά, με υψηλή την συμβολή των κατοικιών-κατασκευών το 2023 και του μηχανολογικού-μεταφορικού εξοπλισμού το 2024 και το χαμηλό μερίδιο απασχόλησης σε τομείς έντασης γνώσης και τεχνολογίας, στην μεταποίηση και στις υπηρεσίες.
Η ολοκλήρωση των πόρων του Ταμείου για την Ανάπτυξη λήγει το 2026 αλλά οι εισροές θα συνεχιστούν για τουλάχιστον δύο ακόμη έτη.
Ειδικότερα, η συμμετοχή της μεταποίησης στο ΑΕΠ διαμορφώθηκε στο 8,7% το 2024 από 7,8% το 2019 και 7,6% το 2009 αλλά παραμένει χαμηλότερα κατά 5,4 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το μέσο όρο της ΕΕ.
Η Μεταποίηση αντιπροσωπεύει περίπου το 24% του ΑΕΠ της χώρας την περίοδο 2018 και 2021 ενώ για κάθε €1 προστιθέμενη αξία που παράγει η εγχώρια Μεταποίηση, το ΑΕΠ της χώρας αυξάνεται κατά περίπου €2,5, με συνολική συμβολή της Μεταποίησης στο ΑΕΠ σχεδόν €42,1 δισεκ. ετησίως κατά μέσο όρο μεταξύ 2018 και 2021.
Είναι εξαιρετικά σημαντική η συμβολή της Μεταποίησης στην απασχόληση, καθώς κάθε θέση εργασίας στον διευρυμένο τομέα μεταποίησης (συμπεριλαμβανομένης της δραστηριότητας στα ορυχεία-λατομεία) στηρίζει 2,9 θέσεις εργασίας στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας, η συνολική συμβολή της, σε όρους απασχόλησης της Μεταποίησης σε εκτίμηση 1,1 εκατ. εργαζομένων την περίοδο 2019-2021.
Η επίδραση της εγχώριας μεταποίησης αντιστοιχεί σε περίπου το 20% των συνολικών δημοσίων εσόδων της χώρας την περίοδο 2018-2021 και εκτιμάται ότι συνεισέφερε στα δημόσια έσοδα 11,2 δισεκ. € το 2021, με άνοδο των εξαγωγών και του εμπορικού ελλείμματος βιομηχανίας την τελευταία πενταετία.
Οι προτεινόμενες αλλαγές αφορούν την ενσωμάτωση της τεχνολογίας στην Μεταποίηση, την ενίσχυση της εξωστρέφειας, με προϊόντα υψηλής αξίας και αξίας εμπορικού σήματος, την αύξηση των επενδύσεων, σε σταθερό κυβερνητικό και οικονομικό περιβάλλον.
Η ελληνική βιομηχανία δεν είναι ασήμαντη παράμετρος της ελληνικής οικονομίας αλλά πρέπει να διαχειριστεί πιθανές μεταβολές στο παγκόσμιο εμπόριο και στις εφοδιαστικές αλυσίδες, τις προσκλήσεις των ψηφιακών τεχνολογιών, το δημογραφικό πρόβλημα στην εργασία, να προσαρμοστεί στις οδηγίες των ευρωπαϊκών πολιτικών της έκθεσης Draghi και να διαχειριστεί με τόλμη τις αναγκαίες αλλαγές του ελληνικού βιομηχανικού μοντέλου.
Στην συζήτηση που συντόνισε η δημοσιογράφος κυρία Αθηνά Κορλίρα, οι συμμετέχοντες εξέθεσαν τις απόψεις τους για διάφορα προβλήματα και προοπτικές, αναλόγως της επιχειρηματικής εμπειρίας τους.
Ο Δρ. Νικόλαος Καραμούζης, πρόεδρος της Grant Thornton & executive chairman της SMERemediumCap ανέφερε ότι παρά την ανάπτυξη ευρέως φάσματος επενδυτικών σχημάτων και νεοφυών επιχειρήσεων, με κεφάλαια 2,5 δις € από 35 επενδυτικά σχήματα, η ελληνική επιχειρηματικότητα αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της οικογενειακής επιχείρησης στο θέμα της διαχείρισης της διαδοχής, της μεγέθυνσης, της εξωστρέφειας, ως σημαντικών στρατηγικών επιλογών.
Ακόμη, καθώς η μείωση του διαθεσίμου εργατικού δυναμικού επηρεάζει το κόστος εργασίας, οι επενδύσεις σε παραγωγικές μονάδες εντάσεως κεφαλαίου είναι προτιμητέα επιλογή ως προς το αποτέλεσμα.
Ο Θεόδωρος Τρύφων, πρόεδρος της ΠΕΦ και συνδιευθύνων σύμβουλος της ΕΛΠΕΝ ανέφερε τις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετώπισε η ελληνική φαρμακοβιομηχανία κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης από την μείωση των δαπανών υγείας και την πρόκληση να δώσουν βάρος στην εξωστρέφεια στην έρευνα και ανάπτυξη. Σημαντική πρόκληση παραμένει η ενσωμάτωση της τεχνολογίας και το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό.
Η Δανία έχει αναπτύξει τεχνολογικά πάρκα, διασυνδεδεμένα επιχειρηματικά με τα πανεπιστήμια και προσφέρει σταθερό επιχειρηματικό περιβάλλον, που είναι σημαντικοί παράγοντες επιτυχίας.
Ο εμπορικός πόλεμος των ΗΠΑ με την Κίνα, αποτελεί για την Ευρώπη ευκαιρία να αυξήσει τις επενδύσεις σε τεχνολογίες εντάσεως γνώσης, να δημιουργήσει συνθήκες για καλύτερη εκπαίδευση των νέων, διασύνδεση των πανεπιστημίων με την βιομηχανία, την δημιουργία κέντρων τεχνολογίας και την ενίσχυση των νεοφυών επιχειρήσεων.
Ο Γιάννης Τσερέπας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Lariplast, περιέγραψε την προτεραιότητα της Ε.Ε. στους περιβαλλοντικούς κανονισμούς ως μη παραγωγικό και μη βιώσιμο μοντέλο, γιατί δημιουργεί προβλήματα ανταγωνιστικότητας.
Είπε χαρακτηριστικά ότι η άρνηση στην χρήση πλαστικών, πρέπει να είναι άρνηση στα απορρίμματα. Η ΕΕ θα έπρεπε να επικεντρωθεί στα σκουπίδια πλαστικών και όχι στη γενική εναντίωση στα πλαστικά.
Στόχος των επιχειρήσεων πρέπει να είναι οι εξαγωγές και η μεγέθυνση αλλά λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, βλέπει με σχετική απαισιοδοξία το παραγωγικό μέλλον.
Ο Καλλίνικος Καλλίνικος, εκτελεστικός αντιπρόεδρος του ομίλου Goldair & αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Goldair Cargo S.A. ανέλυσε τις μεγάλες ευκαιρίες που παρουσιάζονται στην Ελλάδα, ως κόμβου, με την συμβολή της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Αυτή η ευκαιρία πρέπει αναπτυχθεί περαιτέρω για να γίνει η χώρα πύλη εμπορίου με πολλαπλούς τρόπους διελεύσεως, με αυτοκινητόδρομους, σιδηροδρομικό εμπορικό δίκτυο, λιμάνια και σύγχρονα εφοδιαστικά κέντρα.
Είναι απαραίτητο να δουν οι πολυεθνικές εταιρείες την Ελλάδα όχι μόνο ως σημείο για την διακίνηση αλλά επιπρόσθετα για την μεταποίηση, συναρμολόγηση, συσκευασία, τοπικά, πριν την διακίνηση προϊόντων τους προς άλλες χώρες.
Επειδή υπάρχει και διαρκώς θα αυξάνεται ο όγκος του εμπορίου, τα λιμάνια πρέπει να αξιοποιηθούν, να γίνουν ανταγωνιστικά ως πύλες εισόδου και να προσεγγίσουν την ικανότητα άλλων, όπως της Ολλανδίας.
Προσδιόρισε το πείσμα ως σημαντικό κίνητρο του Έλληνα επιχειρηματία, για να δημιουργήσει αξία για την Ελλάδα και την επιχείρησή του. Τα λανθασμένα πρότυπα του παρελθόντος στην μεταποίηση και στην νοοτροπία είναι παθογένειες που φρενάρουν την ανάπτυξη.
Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, πρόεδρος του ΣΕΒ, συζήτησε με την Φαίη Μακαντάση, διευθύντρια ερευνών της διαΝΕΟσις, διάφορα θέματα νοοτροπίας, αρχών και τάσεων, που αφορούν την εικόνα την ελληνικής παραγωγικής δραστηριότητας.
Ο κύριος Θεοδωρόπουλος επεσήμανε την εικόνα του βιομηχάνου, ως καρτούν με φράκο και πούρο, ως την βασική αντίληψη του κοινού. Η εποχή της ανόδου του χρηματιστηρίου έδωσε έπαινο στους βιομηχάνους, γιατί παρήγαγαν χρηματιστηριακά κέρδη ενώ τα δύο τελευταία χρόνια, λόγω της ανόδου του πληθωρισμού είναι οι κύριοι αίτιοι της ακρίβειας των προϊόντων.
Όμως η βιομηχανία συμβάλλει θετικά στην οικονομία, οι εξαγωγές της είναι μεγαλύτερες των εσόδων από τον τουρισμό.
Η ελληνική κοινωνία έχει ένα σημαντικό πρόβλημα αξιών: η νέα γενιά δεν ελπίζει ότι θα ζήσει με οικονομικά καλύτερους όρους από την προηγουμένη, η ποιότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας μειώνεται και κανείς δεν αντιδρά.
Η οικονομική επιτυχία δεν πρέπει να είναι πρότυπο για άμεση επιτυχία, γιατί η βιομηχανική παραγωγή απαιτεί υπομονή, μακροχρόνια προοπτική και κέφι για δημιουργικότητα.
Η σημερινή γενιά που βρίσκεται στην κορυφή της οικονομίας πρέπει να αποδεχτεί και να δηλώσει τα λάθη που έκανε, τόσο στην φθορά των αξιών όσο και στην εικόνα της.
Η μικρή σε μέγεθος επιχειρηματικότητα εμποδίζεται να λάβει τραπεζική χρηματοδότηση από προηγούμενα προβλήματα στην διαχείριση, ώστε να μπορεί να υποστηρίξει το αίτημά της στις τράπεζες, που χρειάζεται να μελετήσουν με προσοχή την διαχείριση του τραπεζικού κινδύνου, για να μην επαναληφθούν λάθη στην χρηματοδότηση χωρίς επαρκείς επιβεβαιώσεις οικονομικής βιωσιμότητας, που οδήγησαν σε ανείσπρακτους δανεισμούς.
Πρέπει, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να επανακαθορίσουμε τις αρχές της ανταγωνιστικότητας και σε ελληνικό περιβάλλον να ενισχύσουμε την ανάπτυξη με ολοκληρωμένο πρόγραμμα σε όλους τους παραγωγικούς τομείς. Δεν πρέπει να εξορκίζουμε τα προβλήματα επειδή είναι διεθνή και δεν μπορούμε να βρούμε ελληνικές επιλογές στην διαχείρισή τους.
Το δημογραφικό πρόβλημα είναι σημαντικό αλλά η ενίσχυση της οικονομίας θα συμβάλει στην επίλυσή του. Οι γυναίκες είναι σημαντική πηγή εργατικού δυναμικού και πρέπει να παρακινηθεί να προσέλθει, με διάφορα μέτρα, στην αγορά.
Η γραφειοκρατική κρατική δομή αυξάνει το τελικό κόστος κάθε προϊόντος και υπηρεσίας, καθώς όλοι γνωρίζουμε περιπτώσεις πολυετών καθυστερήσεων για εγκρίσεις δημιουργίας και επεκτάσεων νέων επενδυτικών σχεδίων.
Η ενέργεια συνεισφέρει σημαντικά στο κόστος γιατί υπάρχει ατελής αγορά ενέργειας.
Υπάρχουν και αξιακά πρότυπα που εμποδίζουν την επιχειρηματικότητα: πρέπει να αποσυνδεθεί η έννοια στο δικαίωμα στην αποτυχία από την απαξίωση του επιχειρηματία, γιατί αφαιρεί το δικαίωμα στην ελευθερία και στην επιτυχία. Η αποτυχία είναι ισχυρά διδακτική ενώ η επιτυχία μπορεί να δημιουργήσει έπαρση.
Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 20 Νοεμβρίου 1952. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris-Pantheon/Sorbonne όπου το 1982 αναγορεύθηκε διδάκτορας (Docteur d’Etat). Μιλάει γαλλικά και αγγλικά. Εργάστηκε από το 1982 σαν μόνιμος υπάλληλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέχρι το 2017 που συνταξιοδοτήθηκε. Από το Νοέμβριο του 2010 έως το Νοέμβριο του 2017 διετέλεσε Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα.
Από τον Απρίλιο 2005 έως τον Ιανουάριο του 2006 ασκούσε καθήκοντα Γενικού Διευθυντή Τύπου και Επικοινωνίας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (DG COMM). Προετοίμασε και έθεσε σε εφαρμογή το «Σχέδιο Δράσης» για τη βελτίωση της επικοινωνίας στα ευρωπαϊκά θέματα και το «Σχέδιο Δ» για το «Διάλογο» και την «Δημοκρατία». Αναδιοργάνωσε πλήρως την Γενική Διεύθυνση, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και σε επίπεδο Αντιπροσωπειών.
Από τον Οκτώβριο 2002 ήταν Διευθυντής υπεύθυνος για την πολιτική ενημέρωσης και επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και για τις 33 Αντιπροσωπείες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στα κράτη-μέλη και τα 400 περιφερειακά Κέντρα ενημέρωσης του πολίτη.
Τον Ιούνιο 2000 διορίστηκε στη Γενική Διεύθυνση Τύπου και Επικοινωνίας που μόλις είχε συσταθεί. Οργάνωσε την Γενική Διεύθυνση, ετοίμασε την στρατηγική ενημέρωσης και ανέπτυξε τις σχέσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κράτη-μέλη. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2010 άσκησε διαδοχικά καθήκοντα Κύριου Συμβούλου, Διευθυντή, Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή και Γενικού Διευθυντή.
Το Μάρτιο του 1999 διορίστηκε Διευθυντής για τις Μικρές επιχειρήσεις και τη Βιοτεχνία, το Εμπόριο και τη Διανομή, τους Συνεταιρισμούς, τα Ταμεία Αλληλασφάλισης, τις Ενώσεις και τα Ιδρύματα, στη Γενική Διεύθυνση Πολιτικής των Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Από το 1993 μέχρι το Φεβρουάριο του 1999 ήταν Προϊστάμενος του Τμήματος Διεθνούς Ενεργειακής Συνεργασίας με μη κοινοτικές χώρες, στη Γενική Διεύθυνση Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Από το 1988 μέχρι το 1993 ασκούσε καθήκοντα Βοηθού Γενικού Διευθυντή Ενέργειας.
Από το 1987 μέχρι το 1988 ήταν Υπεύθυνος Προσωπικού, Διοίκησης και Προϋπολογισμού του Γραφείου Τύπου της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Παρίσι για τη Γαλλία, τον ΟΟΣΑ και την UNESCO.
Από το 1985 μέχρι το 1987 ήταν αποσπασμένος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σαν Σύμβουλος, στο Γαλλικό Υπουργείο Μεταφορών, όπου συντόνιζε τις νομικο-οικονομικές δραστηριότητες του Υπουργείου σχετικά με την απελευθέρωση της γαλλικής αγοράς οδικών μεταφορών εμπορευμάτων.
Από το 1982 μέχρι το 1985 ήταν αναπληρωτής Τμηματάρχης στη Μονάδα «Δημοσιονομική Διαχείριση και Συμβάσεις χρηματοδότησης» της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Πριν εργαστεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εργάσθηκε, επί 5 έτη (1977-1982), στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Παρισίων (RATP), σαν υπεύθυνος νομικο-οικονομικών μελετών, για λογαριασμό της εξαγωγικής θυγατρικής εταιρείας του Οργανισμού αυτού (μελέτες για το μετρό της Αθήνας, του Σαντιάγκο της Χιλής, Μπογκοτά Κολομβίας, κλπ.).
Γενικός διευθυντής στο Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών από το 2013. Καθηγητής Οικονομικών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 2003, όπου έχει υπηρετήσει ως Πρόεδρος του Τμήματος Οικovoμικής Επιστήμης και μέλος του Συμβουλίου του Ιδρύματος. Kάτοχος διδακτορικού από το University of Pennsylvania, ΗΠΑ. Έχει εργαστεί ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο Duke University στις ΗΠΑ και Επισκέπτης Καθηγητής στο ΙNSEAD στη Γαλλία και τη Σιγκαπούρη. Είναι Associate Editor του International Journal of Industrial Organization, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του European Association for Research in Industrial Economics και Ερευνητικός Εταίρος στο Centre for Economic Policy Research του Λονδίνου, ενώ έχει υπάρξει Associate Editor του Journal of the European Economic Association και του Journal of Industrial Economics. Έχει υπηρετήσει ως τακτικό μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού και μέλος του European Advisory Group for Competition Policy της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού. Έχει δημοσιεύσεις στο International Economic Review, European Economic Review, Rand Journal of Economics, Review of Economic Studies και άλλα κορυφαία επιστημονικά περιοδικά. Συνδιοργανωτής από το 2002 του Conference for Research on Economic Theory and Econometrics και εκ των επιμελητών του Beyond Austerity (MIT Press, 2017) - Πέρα από τη Λιτότητα (ΠΕΚ, 2017). Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Αναπτυξιακού Σχεδίου («Επιτροπής Πισσαρίδη») για την Ελληνική Οικονομία, 2020.
Ο Νικόλαος Καραμούζης είναι Πρόεδρος της Grant Thornton Φορολογικών και Συμβουλευτικών Υπηρεσιών, με τριακονταετή πορεία στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Έχει διατελέσει Πρόεδρος και Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Eurobank και Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών. Επιπλέον, διετέλεσε Υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, Πρόεδρος της ΕΤΕΒΑ, Διευθύνων Σύμβουλος της Geniki Bank και Σύμβουλος Διοίκησης της Τράπεζας Πειραιώς, Διευθυντής στη Διεύθυνση Συναλλάγματος στην Τράπεζα της Ελλάδος, Υποδιοικητής στην ΕΤΒΑ και Σύμβουλος στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα του Cleveland των Ηνωμένων Πολιτειών. Έχει διατελέσει επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των εταιρειών ΟΤΕ, Μυτιληναίος και CHIPITΑ, Πρόεδρος της Global Finance και Αντιπρόεδρος του ΣΕΒ και του ΣΕΤΕ. Είναι Ομότιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2013 κατείχε τη θέση του Καθηγητή στο Τμήμα Τραπεζικής και Χρηματοοικονομικής Διοικητικής. Έχει διδάξει στο παρελθόν στο Pennsylvania State University, στο Case Western Reserve University, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Deree College. Είναι μέλος του Advisory Board της διαΝΕΟσις. Έχει εκτεταμένο ερευνητικό, συγγραφικό και επιστημονικό έργο, με δημοσιεύσεις σε τόμους, συλλογικές εκδόσεις και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, ενώ έχει δώσει μεγάλο αριθμό διαλέξεων, ομιλιών και παρουσιάσεων σε συνέδρια και εκδηλώσεις.
Ο Θεόδωρος Τρύφων γεννήθηκε στη Μυτιλήνη Λέσβου. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών και σπούδασε Οικονομικά και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του Southampton,στην Αγγλία. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, στο Πανεπιστήμιο του City, London Business School.
Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών του στην Αγγλία εργάστηκε στην Merill Lynch, καθώς και στην Colgate Palmolive.
Το 1990-1991 εργάστηκε στην οικογενειακή του επιχείρηση, Henkel Ελλάδος, Τρύφων-Καστρίνης Α.Ε., η οποία και εξαγοράστηκε από την Henkel Γερμανίας στις αρχές του 1992.
Από το 1992 έως και σήμερα είναι μέτοχος, Αντιπρόεδρος και Συνδιευθύνων σύμβουλος του ομίλου ELPEN. Ο όμιλος της ELPEN αποτελούμενος από τις εταιρείες ELPEN Α.Ε. φαρμακευτική βιομηχανία, ΕΝΟΡΑΣΙΣ Α.Ε. φαρμακευτική & ιατρικά υλικά - μηχανήματα και WINMEDICA Α.Ε. φαρμακευτική, έκλεισε το 2014 με τζίρο 250.000.000€, έχοντας στο δυναμικό του 840 εργαζομένους, κατέχοντας ηγετική θέση στην αγορά του φαρμάκου.
Από το 1999 έως και το 2008 διετέλεσε Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ). Tο 2008 έως και το 2013 συνέχισε το έργο του από τη θέση του Αντιπροέδρου και το 2014 επανεκλέχτηκε Πρόεδρος.
Από το 1999 έως και το 2003 υπήρξε Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, καθώς και Μέλος του Γενικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών.
Ο Θεόδωρος Τρύφων είναι παντρεμένος και έχει 4 παιδιά.
Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος είναι Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΣΕΒ. Ξεκίνησε νωρίς την επιχειρηματική του δραστηριότητα ασχολούμενος από το 1976 με μια μικρή οικογενειακή εταιρεία παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων, την Recor A.E. Το 1981 αναλαμβάνει την Γενική Διεύθυνση της ALIGEL, μιας εισαγωγικής εταιρείας Ζαχαρωδών προϊόντων και παγωτών. Το 1986 αναλαμβάνει Διευθύνων Σύμβουλος στην ΙΝΤΕRIA, εταιρεία παραγωγής και εμπορίας πραλίνας φουντουκιού, με σοβαρή εξαγωγική δραστηριότητα. Την ίδια χρονιά εξαγοράζει το 50% των μετοχών της CHIPITA - τότε εταιρεία παραγωγής snacks (γαριδάκια) -και το 1989 εξαγοράζει και το υπόλοιπο 50%. Το 1990 εισέρχονται επενδυτικά κεφάλαια στην Chipita μέσω του Eurohellenic fund (Olayan, De Benedetti, Alpha Finance και ΤΙΤΑΝ) και αρχίζει η παραγωγή κρουασάν. Το 1994 η εταιρεία εισάγεται στο Ελληνικό Χρηματιστήριο. Τα επόμενα 16 έτη η εταιρεία αναπτύσσει πολλά νέα προϊόντα και διεθνοποιείται με εξαγωγές σε πολλές χώρες. Κυρίως όμως με εργοστάσια σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία, Ρωσία, ΗΠΑ και Νιγηρία, καθώς και με συνεργασίες σε Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Μεξικό. Το 2006 η CHIPITA συγχωνεύεται με τη ΔΕΛΤΑ, δημιουργώντας τη VIVARTIA και το 2007 η VIVARTIA εξαγοράζεται από τη MIG. Από την 1/9/2006 έως τις 15/4/2010 ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος διετέλεσε Διευθύνων Σύμβουλος της Vivartia ABEE. Το καλοκαίρι του 2010, μαζί με τον όμιλο Olayan αλλά και με άλλους ‘Έλληνες επιχειρηματίες εξαγοράζει εκ νέου την Chipita. Παρέμεινε στη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου της CHIPITA έως την εξαγορά της εταιρίας από την MONDELEZ το 2021. Σήμερα, ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος διευθύνει τον όμιλο τροφίμων BESPOKE SGA HOLDINGS AE τον οποίο ίδρυσε στις αρχές του 2022 εξαγοράζοντας την εταιρία αλλαντικών ΝΙΚΑΣ, τη σοκολατοποιΐα ΙΟΝ, την εταιρία έτοιμων γευμάτων ΑΜΒΡΟΣΙΑ καθώς και την εταιρία ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΧΥΜΟΙ. Κατά το παρελθόν έχει διατελέσει Πρόεδρος της Ένωσης Εισηγμένων Εταιρειών, Αντιπρόεδρος της ΕΧΑΕ, μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας, της ΔΕΗ, και του Γενικού Συμβουλίου της Τράπεζας της Ελλάδος. Είναι απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ και μιλά Αγγλικά και Ιταλικά.
Η Φαίη Μακαντάση είναι Επικεφαλής Ερευνών του ανεξάρτητου, μη-κερδοσκοπικού ερευνητικού οργανισμού "διαΝΕΟσις".
Η διδακτορική της διατριβή (Ph.D.) ολοκληρώθηκε στο ΟΠΑ με τίτλο “Trade Policy under Imperfect Competition”. Υπήρξε Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια (Post-Doctoral fellow) σε θέματα μεταρρύθμισης του δημοσίου τομέα στην Ελλάδα, των εξαγωγικών επιδόσεων της χώρας και της μέτρησης του ανθρώπινου κεφαλαίου της. Καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών της έλαβε βραβεία/υποτροφίες από το ΙΚΥ, την Τράπεζα Κύπρου, το Ίδρυμα Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το ευρωπαϊκό πρόγραμμα «ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΙΙ».
Έχει ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια, δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά και έχει συγγράψει και επιμεληθεί επιστημονικά κοινωνικο-οικονομικές μελέτες που αφορούν την Ελλάδα και την έξοδο της χώρας από την κρίση.
