Παπούλια Σταματία
Καραντινός Δημήτρης
Μουρίκη Αλίκη
Μπαλούρδος Διονύσης
Σούλης Σωτήρης
Χρυσάκης Μανώλης
Νώτης Νεκτάριος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
04/04/2013
Διάρκεια
59:04
Εκδήλωση
1ο Εθνικό Αναπτυξιακό Συνέδριο Προγραμματικής Περιόδου 2014–2020
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
Κατηγορία
Πολιτική, Οικονομία
Ετικέτες
αναπτυξιακή στρατηγική, ΕΣΠΑ, ευρωπαϊκά προγράμματα, Περιφερειακή Πολιτική, ανταγωνιστικότητα, επενδύσεις, Πολιτική Συνοχής, επιχειρηματικότητα
Ο σχεδιασμός της συνολικής αναπτυξιακής στρατηγικής της χώρας για την προγραμματική περίοδο 2014-2020, αναδεικνύεται στην παρούσα oικονομική συγκυρία σε υψηλή προτεραιότητα όλων. Σημαντικό συστατικό στοιχείο των διαδικασιών σχεδιασμού αποτελεί αναμφίβολα η ενεργός συνεργασία του συνόλου των αρμοδίων φορέων χάραξης τομεακής και Περιφερειακής πολιτικής και βέβαια των τοπικών φορέων, των κοινωνικοοικονομικών εταίρων, των ΜΚΟ, της ακαδημαϊκής κοινότητας και της κοινωνίας των πολιτών.
Οι διαδικασίες σχεδιασμού έχουν ξεκινήσει επίσημα εδώ και ένα χρόνο περίπου, και τα αποτελέσματα του διαλόγου, των διαβουλεύσεων και της συνεργασίας έχουν φτάσει πλέον σε ένα πρώτο ώριμο στάδιο.
Στο πλαίσιο των παραπάνω αναφερομένων διαδικασιών, έλαβε χώρα το 1ο Εθνικό Αναπτυξιακό Συνέδριο για την Προγραμματική Περίοδο 2014-2020, την Πέμπτη 4 Απριλίου 2013 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Banquet).
Κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου παρουσιάστηκαν και συζητήθηκαν κυρίως οι Γενικές Κατευθύνσεις Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής 2014-2020. Αναλυτικότερα, στη δεύτερη ειδική θεματική ενότητα με τον τίτλο "Ανάπτυξη και αξιοποίηση ικανοτήτων ανθρώπινου δυναμικού – ενεργός κοινωνική ενσωμάτωση", την οποία συντόνισε ο δημοσιογράφος Νεκτάριος Νώτης, οι εισηγητές καταπιάστηκαν με τα εξής θέματα:
Παπούλια Σταματία, "Σύντομη αναφορά στη συνολική στρατηγική της ενότητας"
Καραντινός Δημήτρης, "Σύντομη αναφορά στη συνολική στρατηγική της ενότητας"
Μουρίκη Αλίκη, "Ειδικότερα για τον στόχο «Προωθώντας την απασχόληση και υποστηρίζοντας την εργασιακή κινητικότητα»"
Μπαλούρδος Διονύσης, "Ειδικότερα για τον στόχο «Προώθηση της κοινωνικής ένταξης και καταπολέμηση της φτώχειας»"
Σούλης Σωτήρης, "Ειδικότερα για τον Τομέα Υγείας"
Χρυσάκης Μανώλης, "Ειδικότερα για το στόχο «Επένδυση στην εκπαίδευση, την απόκτηση δεξιοτήτων και τη διά βίου μάθηση»".
Ο Δημήτρης Καραντινός είναι κάτοχος Πτυχίου Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών (1976) και MSc Economic Development, Strathclyde University, UK (1978). Είναι διδάκτωρ Οικονομικών του ιδίου Πανεπιστημίου (1982).
Οι Τομείς του Ερευνητικού του Ενδιαφέροντος είναι: Απασχόληση, Ανεργία, Εκπαίδευση, Κατάρτιση, Κοινωνική Ενσωμάτωση, Απασχόληση και διοικητικές θέσεις.
Είναι Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών και Εμπειρογνώμονας του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
Ο Διονύσης Μπαλούρδος κατέχει Πτυχίο Οικονομικών και Στατιστικής από το Πανεπιστήμιο της Ουψάλας (Σουηδία, 1984) όπου και συνέχισε τις σπουδές του, πραγματοποιώντας Μεταπτυχιακή εξειδίκευση στη στατιστική (1986). Είναι κάτοχος MSc του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου (1988) και Διδάκτωρ Οικονομικών του ιδίου Πανεπιστημίου (1993).
Τομείς Ερευνητικού Ενδιαφέροντος:
Οικονομική ανισότητα, φτώχεια, κοινωνικός αποκλεισμός, γονιμότητα, δημογραφική γήρανση.
Ο Σωτήρης Σούλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954 και σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70’ (1978) συνέχισε σε μεταπτυχιακό επίπεδο τις σπουδές του στα Οικονομικά των Ανθρωπίνων Πόρων με εξειδίκευση στα Οικονομικά της Υγείας και της Κοινωνικής Προστασίας στο Πανεπιστήμιο της Dijon, όπου το 1982 απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα.
Το 1981 συμμετείχε ως Επιστημονικός Ερευνητής και Συνεργάτης του Περιφερειακού Ασφαλιστικού Ταμείου Υγείας της Dijon σε θέματα Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, αποκτώντας παράλληλα και εξειδίκευση στην Εργονομία από το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας και Ασφάλειας για την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών.
Την περίοδο 1982-1989 εργάστηκε ως Επιστημονικός Σύμβουλος σε εθνικούς φορείς σε θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης, Ανεργίας, Απασχόλησης, Δημογραφίας και Οικογενειακής Πολιτικής, ενώ συμμετείχε στη Διυπουργική Επιτροπή για τη μεταρρύθμιση της Δημογραφικής Πολιτικής της χώρας. Οι επιστημονικές αυτές δραστηριότητες συνέβαλλαν α. στη δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Προστασίας κατά της Ανεργίας Ε.Σ.Π.Α. Ν.1545/85, β. στο νέο κοινωνικό-ασφαλιστικό σύστημα παροχής οικογενειακών επιδομάτων Π.Δ. 527/84 και γ. σε μία νέα και ολοκληρωμένη προσέγγιση της Δημογραφικής Πολιτικής.
Την ίδια περίοδο εκπροσώπησε τους εθνικούς φορείς ασφάλισης και το Υπουργείο Εργασίας σε Διεθνείς Οργανισμούς όπως: στον Ο.Ο.Σ.Α. (Παρίσι 1984), στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Άμστερνταμ 1985), στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας (Γενεύη 1987) και στη Διεθνή Ένωση Κοινωνικής Ασφάλειας (Μόντρεαλ 1986). To 1985 διετέλεσε εμπειρογνώμων στη Διεύθυνση Κοινωνικών Υποθέσεων του Ο.Ο.Σ.Α. σε θέματα Παράνομης Μετανάστευσης. Το 1986 συμμετείχε στο Παρίσι στη Διεθνή Διάσκεψη για το Μεταναστευτικό Ζήτημα. Το 1988 εκπροσώπησε τον Υπουργό Εργασίας στη Διεθνή Συνδιάσκεψη στη Φλωρεντία για την «Πληθυσμιακή αλλαγή».
Το 1987 συμμετείχε ως Επιστημονικός Σύμβουλος στην ομάδα εργασίας για τη μελέτη του Ενιαίου Φορέα Υγείας, το 1993 υπήρξε ειδικός σύμβουλος στα Οικονομικά της Υγείας του Υπουργείου Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, και διετέλεσε επίσης Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για την αναμόρφωση του Ε.Σ.Υ. Από το 2001 έως σήμερα είναι ειδικός εμπειρογνώμων της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (Ο.Κ.Ε.) σε θέματα: Σχεδιασμού και Πολιτικών Υγείας.
Το 1994 διετέλεσε εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το 1997 εμπειρογνώμων κοινής αποδοχής του Υπουργείου Εργασίας και του Υπουργείου Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης σε θέματα κατάρτισης και ανθρωπίνων πόρων, ενώ το 1999 υπήρξε ακαδημαϊκός υπεύθυνος του Ο.Ε.Ε.Κ. στην αναμόρφωση προγραμμάτων Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης του τομέα Κοινωνικής Προστασίας.
Την περίοδο 1984-1989 ανέπτυξε διδακτική δραστηριότητα ως έκτακτος καθηγητής του ΤΕΙ Αθήνας στο τμήμα Διοίκησης Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας. Το 1989 εκλέχτηκε στη θέση του Καθηγητή, ενώ από το 2001 μέχρι σήμερα είναι τακτικός καθηγητής. Η ακαδημαϊκή αυτή δραστηριότητα επεκτείνεται επιπλέον με τη διδασκαλία σε μεταπτυχιακά προγράμματα της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, ενώ παράλληλα έχει παραδώσει ικανό αριθμό διαλέξεων σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της Χώρας.
Ο Μανώλης Χρυσάκης κατέχει Πτυχίο Χημικού Μηχανικού (1980) και MSc στις Οικονομικές επιστήμες - οργάνωση της παραγωγής και της εργασίας (1981) από τη Σχολή Χημικών Μηχανικών του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου της Timisoara Ρουμανίας. Έχει πραγματοποιήσει Μεταπτυχιακή εξειδίκευση (certificate) στo Μarketing στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Timisoara Ρουμανίας (1981). Επιπλέον, είναι κάτοχος MSc στην Πετροχημική Τεχνολογία, Ινστιτούτο Πετρελαίου και Αερίων, Ploiesti (1982). Τέλος, κατέχει Διδακτορικό Δίπλωμα Πολιτικής Οικονομίας από τη Σχολή Οικονομικών και Νομικών Επιστημών του Δυτικού Πανεπιστημίου της Timisoara, Ρουμανίας (1996).
Τομείς Ερευνητικού Ενδιαφέροντος:
Φτώχεια και κοινωνικός αποκλεισμός, εκπαίδευση, επαγγελματική κατάρτιση, δια βίου μάθηση, πολιτικές απασχόλησης, κοινωνικές ανισότητες πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, εκπαίδευση και κοινωνική κινητικότητα, φτώχεια και εκπαίδευση, φτώχεια και υγεία, σχεδιασμός και αξιολόγηση πολιτικών και προγραμμάτων κοινωνικής πολιτικής, κοινωνική οικονομία και επιχειρηματικότητα.
