Louvier Alain
Γλώσσα
Γαλλική, με ελληνική μετάφραση στις συνοδευτικές διαφάνειες
Ημερομηνία
05/03/2019
Διάρκεια
01:07:52
Εκδήλωση
Αφιέρωμα στον Ολιβιέ Μεσσιάν
Χώρος
Ωδείο Αθηνών
Διοργάνωση
Ωδείο Αθηνών
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση
Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος
Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse de Paris
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
Olivier Messiaen, φύση, ήχοι της φύσης, κελάδημα, μαύρος κότσυφας, μουσική, πουλιά
Το 2018 συμπληρώθηκαν 110 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου θεωρητικού, οργανίστα, συνθέτη και καθηγητή σύνθεσης Olivier Messiaen, του οποίου το έργο κατέχει κομβική θέση στη μουσική του 20ού αιώνα.
Το Ωδείο Αθηνών, επιθυμώντας να ενισχύσει την επαφή των σπουδαστών του με το μοντέρνο και σύγχρονο ρεπερτόριο, συνεργάστηκε με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Γαλλικό Ινστιτούτο και το Ανώτατο Εθνικό Ωδείο Μουσικής και Χορού του Παρισιού, για ένα σημαντικό αφιέρωμα στον Messiaen.
Στο πλαίσιο του αφιερώματος, δόθηκε η διάλεξη του διακεκριμένου συνθέτη, διευθυντή ορχήστρας και ομότιμου διευθυντή του Εθνικού Ωδείου του Παρισιού Alain Louvier, με θέμα «Ο Messiaen και η συναυλία της φύσης», που αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο οι ήχοι της φύσης – και ειδικότερα οι φωνές των πουλιών - τροφοδοτούν μεγάλο μέρος του έργου του Olivier Messiaen.
Ολιβιέ Μεσσιάν
Ο Ολιβιέ Μεσσιάν (Αβινιόν 1918 – Κλισύ 1992) είναι ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες του 20ού αιώνα. Οργανίστας, πιανίστας αλλά και ορνιθολόγος, αναγνωρίστηκε διεθνώς για την εμπνευσμένη διδασκαλία του στο Conservatoire του Παρισιού. Κοντά του μελέτησαν συνθέτες όπως ο Pierre Boulez, ο Karlheinz Stockhausen, ο Ιάννης Ξενάκης, ο Gérard Grisey, ο Tristan Murail και ο György Kurtág.
Ο Μεσσιάν ανέπτυξε μια προσωπική μουσική γλώσσα, που βασίζεται σε ρυθμούς της ινδικής μουσικής και τη μετρική της αρχαίας ελληνικής μουσικής, σε ένα ολοκληρωμένο αρμονικό σύστημα το οποίο συνδύαζε με χρωματικές αντιστοιχίες, στην ενσωμάτωση μεταγραφών από φωνές πουλιών, στην περίτεχνη ενορχήστρωση και στη χρήση σπάνιων οργάνων (όπως τα κύματα Μαρτενό).
Πολλά έργα του έχουν έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα, καθώς η πίστη ήταν γι’ αυτόν μια δημιουργική κινητήρια δύναμη. Συνέθεσε μεγάλους κύκλους έργων για σόλο πιάνο («20 βλέμματα πάνω στο Θείο Βρέφος», «Κατάλογος πουλιών»), για εκκλησιαστικό όργανο («Λειτουργία της Πεντηκοστής», «Βιβλίο για όργανο»), μουσική δωματίου («Κουαρτέτο για το τέλος του χρόνου», «Ο μαύρος κότσυφας»), έργα για φωνή («Ποιήματα για τη Μι», «Τραγούδια της γης και του ουρανού», “Harawi”), για μεγάλη ορχήστρα («Η Ανάληψη», «Συμφωνία Τουρανγκαλίλα») και την όπερα «Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης».
O Αλαίν Λουβιέ (γενν. 1945) σπούδασε μαθηματικά, παράλληλα με τις σπουδές του στο Ανώτατο Εθνικό Ωδείο του Παρισιού κοντά στον Ολιβιέ Μεσσιάν και τον Manuel Rosenthal. Αποφοίτησε με 9 πρώτα βραβεία, ενώ κέρδισε επίσης το Grand Prix de Rome από το Ινστιτούτο της Γαλλίας. Του απονεμήθηκαν τα βραβεία Honegger (1975), Paul Gilson (1981) και Georges Enesco από τη SACEM (1986).
Παράλληλα με την καριέρα του ως συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας, ανέλαβε τη διεύθυνση του Ωδείου της Boulogne-Billancourt (1972-86) και στη συνέχεια του Ανώτατου Εθνικού Ωδείου του Παρισιού (1986-91), πραγματοποιώντας τη μεταφορά του στη Cité de la Musique και ιδρύοντας νέα τμήματα. Από το 1991 έως το 2009 ανέλαβε την τάξη της Ανάλυσης, ενώ από το 2009 επανήλθε στη διεύθυνση του Ωδείου της Boulogne-Billancourt. Ως μαέστρος, έχει συνεργαστεί ιδιαίτερα με το Ensemble de l’Itinéraire, παρουσιάζοντας πρεμιέρες έργων των Karlheinz Stockhausen, Giacinto Scelsi, Gérard Grisey, Tristan Murail, Michaël Lévinas, Mantovani κ.ά. Ως συνθέτης, εισήγαγε από το 1964 μια ειδική σημειογραφία και τρόπους παιξίματος στα έργα του για πιάνο. Ενδιαφέρεται επίσης για τη μουσική μεταφορά μαθηματικών εννοιών στη σύνθεση και τη χρήση μικροδιαστημάτων. Τα έργα του για ορχήστρα συνδυάζουν έναν προσωπικό, ποιητικό χαρακτήρα με την κληρονομιά της γαλλικής μουσικής.
