Ανοικτή συζήτηση για το μεταναστευτικό - 1η εκδήλωση: Αποτύπωση της σημερινής κατάστασης

Ο Ιωάννης-Αλέξιος Ζέπος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Νομικής της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Νοέμβριο 1974 εισήχθη στη Διπλωματική Υπηρεσία και υπηρέτησε αρχικά ως Ακόλουθος Πρεσβείας στη Διεύθυνση Πολιτικών Υποθέσεων Δυτικής Ευρώπης και το 1975 στο Διπλωματικό Γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του έχει υπηρετήσει στην Κεντρική Υπηρεσία στη Διεύθυνση Βαλκανικών Υποθέσεων, στη Διεύθυνση Πολιτικών Υποθέσεων Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και στη Διεύθυνση Πολιτικών Υποθέσεων ΕΣΣΔ, ενώ έχει διατελέσει Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του Υπουργού Εξωτερικών (2002-2004). Στην Εξωτερική Υπηρεσία έχει τοποθετηθεί σε σειρά Αρχών: στη Λισσαβώνα ως Γραμματέας Πρεσβείας (1976-1980), στο Κάιρο ως Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας (1982-1987), στη Μαδρίτη ως Σύμβουλος Πρεσβείας (1987-1990), στο Σικάγο ως Γενικός Πρόξενος (1992-1995), στις Βρυξέλλες ως Αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ (1995-1997), στο Νέο Δελχί ως Πρέσβης της Ελλάδας στην Ινδία -με παράλληλη διαπίστευση στο Νεπάλ, στο Μπαγκλαντές, στη Σρι Λάνκα και στις Μαλδίβες (1997-2002), στις Βρυξέλλες ως Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ (2004-2007), στο Κάιρο ως Πρέσβης της Ελλάδας στην Αίγυπτο (2007-2009). Επίσης, το 2009 κατέστη μέλος της «Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων» για τη σύνταξη του νέου Αμυντικού Δόγματος της Βόρειο-Ατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ). Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών το διάστημα 2009-2012. Έχει τιμηθεί με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα κι έχει λάβει ανάλογες τιμητικές διακρίσεις από την Κυπριακή Δημοκρατία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Αίγυπτο, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ολλανδία και το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας και πάσης Αφρικής. Έχει διατελέσει μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών από το 1968 έως το 1974. Μιλά αγγλικά, γαλλικά, πορτογαλικά και ισπανικά.

Είναι Πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών για μία Ανοικτή Κοινωνία.

Ο Γιώργος Κουμουτσάκος, Αναπληρωτής Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, είναι βουλευτής του Βόρειου Τομέα Αθηνών. Εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 και επανεξελέγη στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 και του Ιουλίου 2019.

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές σε θέματα Διπλωματίας, Στρατηγικής και Άμυνας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου και Διεθνή Πολιτική στο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών απ’ όπου αποφοίτησε το 1995 με διάκριση «magna cum laude». Το 1992, εντάσσεται στο δυναμικό της Διπλωματικής Υπηρεσίας του Υπουργείου των Εξωτερικών όπου και υπηρέτησε έως την εκλογή του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούλιο του 2009. Είναι έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά.

Διετέλεσε μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων. Κατά την περίοδο 2016-2019 είχε οριστεί από τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας υπεύθυνος του τομέα εξωτερικών.

Από τον Ιανουάριο έως τον Νοέμβριο 2016, ήταν Εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας.

Νωρίτερα, από τον Μάιο 2014 έως τον Ιανουάριο 2016, ήταν μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου της Περιφέρειας Αττικής, επικεφαλής της παράταξης «180° , Η Αττική αλλάζει πρόσωπο!».

Διετέλεσε Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας/European People’s Party (EPP), από το 2009 έως το 2014, όπου και ήταν μέλος της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού και της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Την ίδια περίοδο, ήταν, επίσης, Αντιπρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ-Τουρκίας και μέλος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ-Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Τον Ιούνιο του 2013, ψηφίστηκε από τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως «Ευρωβουλευτής της χρονιάς» στον τομέα των Μεταφορών.

Τον Μάιο του 2014 τιμήθηκε με το Βραβείο «Ευκράντη» για τη συμβολή του στη διεθνή προβολή της ελληνικής ναυτιλίας κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Μέχρι τον Ιανουάριο του 2012 ήταν μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων καθώς και της Επιτροπής Ασφάλειας και Άμυνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Από τον Σεπτέμβριο έως το Δεκέμβριο του 2009, διετέλεσε Εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας.

Από τον Μάρτιο του 2004 έως τις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2009 διετέλεσε Εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου των Εξωτερικών.

Το 2001 τοποθετήθηκε στην Πρεσβεία της Ελλάδας στα Τίρανα ως υπεύθυνος για θέματα διμερών σχέσεων, ελληνικής μειονότητας και σχέσεων Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αλβανίας, όπου και παρέμεινε μέχρι το 2003. Αμέσως μετά, ανέλαβε επικεφαλής στο γραφείο του τότε βουλευτή Επικρατείας και μετέπειτα Υπουργού Εξωτερικών, κ. Πέτρου Μολυβιάτη.

Από το 1997 έως το 2001, εργάστηκε στην Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στη Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως αρμόδιος για θέματα ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, ασφάλειας και άμυνας.

Την περίοδο 1995-1997 υπηρέτησε στο Διπλωματικό Γραφείο του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλου.

Ιστοσελίδα του Γιώργου Κουμουτσάκου

Γεννήθηκε το 1969 στην Αθήνα με καταγωγή από την Πελασγία Φθιώτιδος. Είναι παντρεμένος με τη δημοσιογράφο Μαριλένα Κατσίμη και έχουν τρία παιδιά: τον Γιώργο (2000), την Κατερίνα (2002) και τη Μάγια (2006). Με σπουδές νομικής, πολιτικών επιστημών και θεωρίας του δικαίου στην Ελλάδα (Κομοτηνή), τη Γαλλία (Στρασβούργο, Αμιένη) και το Βέλγιο (Βρυξέλλες) απέκτησε, από το 1992 ως το 1999, εργασιακή εμπειρία στο Συμβούλιο της Ευρώπης, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη στην Αλβανία και Βοσνία–Ερζεγοβίνη ως διευθύνων περιφερειακού γραφείου στο Brcko. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε ως ειδικός επιστήμονας στο Συνήγορο του Πολίτη (1999-2003) και στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2000-2002).

Η συνεργασία του με το Συνήγορο του Πολίτη συνεχίστηκε με την ιδιότητα του συντονιστή του Προγράμματος «Ευνομία» υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης και στόχο τη στήριξη και παροχή τεχνογνωσίας σε ομόλογους θεσμούς σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και του Καυκάσου (2000-2009). Από το 2009 ως το 2011, διευθύνων ευρωπαϊκού consortium διδυμοποίησης του Έλληνα, του Ολλανδού και του Σλοβένου Συνήγορο υπό την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με το νεοπαγή Σέρβο ομόλογο θεσμό.

Από το 2000 διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου εκλέχτηκε λέκτορας το 2003 και επίκουρος καθηγητής το 2008 με γνωστικό αντικείμενο «Συγκριτική Πολιτική: Ευρώπη-Μειονότητες». Το 2012 εξελέγη στην βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή και το 2018 έγινε τακτικός καθηγητής. Διδάσκει «Εισαγωγή στην ευρωπαϊκή θεωρία του κράτους και του δικαίου» στους φοιτητές β’ εξαμήνου και ως μαθήματα ελεύθερης επιλογής στο προπτυχιακό: «Μειονότητες στην Ευρώπη», «Ιδιότητα του πολίτη και μετανάστευση» και «Τέχνη, ελευθερία και λογοκρισία». Στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών διδάσκει από το 2006 το μάθημα «Μειονότητες στη νεωτερικότητα». Σε προγενέστερη περίοδο, το μάθημα είχε διδαχθεί για τρία χρόνια και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία» του Πανεπιστημίου Αθηνών ενώ ξαναδιδάσκεται το 2012 και 13. Παράλληλα, έχει διδάξει ως επισκέπτης σε πανεπιστήμια και ινστιτούτα εκτός Ελλάδας, όπως στο Πανεπιστήμιο του Essex (Η.Β.), του Βοσπόρου (Τουρκία), Αμιένης (Γαλλία), Columbia (U.S.A), Javaskyla (Φινλανδία). Το χειμερινό εξάμηνο του 2009-2010 στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής του άδειας δίδαξε στο Ινστιτούτο Κοινωνικής Θεωρίας και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου (Σερβία).

Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου από το 2003, και μέλος της Ένωσης από το 1996. Από το 2011 αντιπρόεδρος του συμβουλίου. Η Ένωση είναι η παλαιότερη και μεγαλύτερη οργάνωση που δραστηριοποιείται στο χώρο των δικαιωμάτων στην Ελλάδα και μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

To 2013 εξελέγη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ως το 2016. Το 2016 εκλέχθηκε πρόεδρος της FIDH ως τον Οκτώβριο του 2019. Το συνέδριο της Ομοσπονδίας του απένημε τον τίτλο του επιτίμου προέδρου της.

Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων, του πρώτου think tank που ασχολήθηκε με τα μειονοτικά στην Ελλάδα, και υπεύθυνος, μαζί με τον Κωνσταντίνο Τσιτσελίκη, της Σειράς Μελετών του ΚΕΜΟ, στις εκδόσεις Κριτική (1998-2008) και Βιβλιόραμα (2009-2017).

Μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (1996 -), της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού Θέσεις (1998 -), της Ελληνικής Εταιρίας Πολιτικής Επιστήμης (2003-) της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (2004-2005 και 2008-2010), αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Πολιτογράφησης της Περιφέρειας Ανατολική Αττικής (2011-) και ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Αριστόβουλου Μάνεση (2002 -).

Γλώσσες εργασίας τα ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά.

Τα υπόλοιπα ενδιαφέροντα στον μεγάλο ελεύθερο χρόνο που προσπαθεί να έχει, σχετίζονται με τα ταξίδια, την πολιτική και τη μουσική.

Η ερευνητική του δραστηριότητα αφορά, μεταξύ άλλων, ζητήματα δικαιωμάτων, μειονοτήτων, μεταναστών, ιδιότητας του πολίτη. Μονογραφίες και αρθρογραφία του κυκλοφορούν ή και έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες.

Προσωπικός ιστότοπος του Δημήτρη Χριστόπουλου

Ο Άγγελος (Ευάγγελος) Συρίγος είναι αν. καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ Νομικής του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ.

Έχει εργασθεί στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ (1993-΄94), για το Συμβούλιο της Ευρώπης και ως δικηγόρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.

Υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας στο Υπουργείο Εσωτερικών αρμόδιος για τη μετανάστευση και την ιθαγένεια (2012-2015) και ως Ειδικός Γραμματέας στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (2007-2009) αρμόδιος για τους ελληνόπαιδες εξωτερικού και τους μουσουλμανόπαιδες στη Θράκη.

Έχει υπηρετήσει σε θέσεις ευθύνης για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, μειονοτήτων, διαφάνειας και τηλεπικοινωνιών.

Βραβεύθηκε το 1992 από την Ακαδημία Αθηνών για εργασία του σχετική με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας τιμήθηκε με Έπαινο από το Δ΄ Σώμα Στρατού στη Θράκη για υπηρεσίες προς τη μειονότητα της Θράκης και με Εύφημο Μνεία από το Γενικό Επιτελείο Στρατού για τη συνεισφορά του στη δημιουργία πομακικού-ελληνικού λεξικού.

Έχει γράψει βιβλία για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό, πρόσφατα για τη Συμφωνία των Πρεσπών, αρθρογραφεί τακτικά στον Τύπο και σχολιάζει στα ΜΜΕ ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στην Α΄ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία στις 7 Ιουλίου 2019.

Ορκίστηκε Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων αρμόδιος για θέματα ανώτατης εκπαίδευσης στις 5 Ιανουαρίου 2021.

Έχει διατελέσει μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, καθώς και μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (OSCE PA).

Είναι παντρεμένος με την Ειρήνη Σταματούδη και έχουν τρία παιδιά.

Ιστότοπος του Άγγελου Συρίγου

Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 20 Νοεμβρίου 1952. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris-Pantheon/Sorbonne όπου το 1982 αναγορεύθηκε διδάκτορας (Docteur d’Etat). Μιλάει γαλλικά και αγγλικά. Εργάστηκε από το 1982 σαν μόνιμος υπάλληλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέχρι το 2017 που συνταξιοδοτήθηκε. Από το Νοέμβριο του 2010 έως το Νοέμβριο του 2017 διετέλεσε Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα.

Από τον Απρίλιο 2005 έως τον Ιανουάριο του 2006 ασκούσε καθήκοντα Γενικού Διευθυντή Τύπου και Επικοινωνίας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (DG COMM). Προετοίμασε και έθεσε σε εφαρμογή το «Σχέδιο Δράσης» για τη βελτίωση της επικοινωνίας στα ευρωπαϊκά θέματα και το «Σχέδιο Δ» για το «Διάλογο» και την «Δημοκρατία». Αναδιοργάνωσε πλήρως την Γενική Διεύθυνση, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και σε επίπεδο Αντιπροσωπειών.

Από τον Οκτώβριο 2002 ήταν Διευθυντής υπεύθυνος για την πολιτική ενημέρωσης και επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και για τις 33 Αντιπροσωπείες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στα κράτη-μέλη και τα 400 περιφερειακά Κέντρα ενημέρωσης του πολίτη.

Τον Ιούνιο 2000 διορίστηκε στη Γενική Διεύθυνση Τύπου και Επικοινωνίας που μόλις είχε συσταθεί. Οργάνωσε την Γενική Διεύθυνση, ετοίμασε την στρατηγική ενημέρωσης και ανέπτυξε τις σχέσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κράτη-μέλη. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2010 άσκησε διαδοχικά καθήκοντα Κύριου Συμβούλου, Διευθυντή, Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή και Γενικού Διευθυντή.

Το Μάρτιο του 1999 διορίστηκε Διευθυντής για τις Μικρές επιχειρήσεις και τη Βιοτεχνία, το Εμπόριο και τη Διανομή, τους Συνεταιρισμούς, τα Ταμεία Αλληλασφάλισης, τις Ενώσεις και τα Ιδρύματα, στη Γενική Διεύθυνση Πολιτικής των Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Από το 1993 μέχρι το Φεβρουάριο του 1999 ήταν Προϊστάμενος του Τμήματος Διεθνούς Ενεργειακής Συνεργασίας με μη κοινοτικές χώρες, στη Γενική Διεύθυνση Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Από το 1988 μέχρι το 1993 ασκούσε καθήκοντα Βοηθού Γενικού Διευθυντή Ενέργειας.

Από το 1987 μέχρι το 1988 ήταν Υπεύθυνος Προσωπικού, Διοίκησης και Προϋπολογισμού του Γραφείου Τύπου της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Παρίσι για τη Γαλλία, τον ΟΟΣΑ και την UNESCO.

Από το 1985 μέχρι το 1987 ήταν αποσπασμένος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σαν Σύμβουλος, στο Γαλλικό Υπουργείο Μεταφορών, όπου συντόνιζε τις νομικο-οικονομικές δραστηριότητες του Υπουργείου σχετικά με την απελευθέρωση της γαλλικής αγοράς οδικών μεταφορών εμπορευμάτων.

Από το 1982 μέχρι το 1985 ήταν αναπληρωτής Τμηματάρχης στη Μονάδα «Δημοσιονομική Διαχείριση και Συμβάσεις χρηματοδότησης» της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Πριν εργαστεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εργάσθηκε, επί 5 έτη (1977-1982), στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Παρισίων (RATP), σαν υπεύθυνος νομικο-οικονομικών μελετών, για λογαριασμό της εξαγωγικής θυγατρικής εταιρείας του Οργανισμού αυτού (μελέτες για το μετρό της Αθήνας, του Σαντιάγκο της Χιλής, Μπογκοτά Κολομβίας, κλπ.).

Ο Κώστας Ι. Μουτζούρης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη από γονείς εκπαιδευτικούς καταγόμενος από το Πλωμάρι. Όλα τα μαθητικά του χρόνια τα πέρασε στη Λέσβο. Σε ηλικία 17 ετών πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Αποφοίτησε το 1971. Ακολούθησαν μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών στο αντικείμενο της Θαλάσσιας Υδραυλικής στο Πολυτεχνείο της Grenoble στη Γαλλία και μεταδιδακτορικές σπουδές στο Πολυτεχνείο Delft της Ολλανδίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα και εντάχθηκε αρχικά στο δυναμικό της Πολυτεχνικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

Εκλέχθηκε καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στο αντικείμενο της Ακτομηχανικής και των Λιμενικών Έργων. Υπήρξε πρωτεργάτης της ενεργοποιήσεως του Εργαστηρίου Λιμενικών Έργων, ενός πρότυπου χώρου διεξαγωγής πειραμάτων σε πραγματικά μοντέλα υπό κλίμακα, μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα και ένα από τα λίγα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών για τέσσερις θητείες και το 2006 εκλέχτηκε Πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Το 2011 επιβραβεύτηκε από το γαλλικό κράτος με το παράσημο του Ιππότη της Τάξεως των Γραμμάτων. Το 2012 ορίστηκε Γενικός Γραμματέας Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής και το 2014 Πρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων.

Το 2018 ορίστηκε Προέδρος της Διοικούσας Επιτροπής του νεοσύστατου Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, όπου υπηρετεί μέχρι και σήμερα.

Στις 02/06/2019 εκλέγεται Περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου.

Είναι παντρεμένος με τη Δήμητρα Φιλιπποπούλου (Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ). Έχουν τρία παιδιά, τον Γιάννη (Ναυπηγός Μηχανικός ΕΜΠ, Δρ Οικονομολόγος Ναυτιλίας, C.U., London) την Μάγδα (MScin Project Management, London) και τον Χάρη (Ιατρός Πανεπιστημίου Αθηνών).

Η Οντίν Λιναρδάτου είναι δημοσιογράφος και Υπεύθυνη Επικοινωνίας του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ).