Η γονική αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας

Στο πλαίσιο της ημερίδας "Η προοπτική της κοινής ανατροφής παιδιών. Καταπολέμηση της γονικής αποξένωσης χάριν του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού" Έλληνες και ξένοι ακαδημαϊκοί αναπτύσσουν:

α. το γεγονός ότι η κοινή ανατροφή αναδύεται ως κανόνας τόσο στις οικογένειες με δύο γονείς όσο και μετά τον τυχόν χωρισμό / διαζύγιο,

β. τη σημασία των ευθυνών έναντι των "δικαιωμάτων" και

γ. την ιδέα ότι η κοινή ανατροφή παιδιών είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για την αντιμετώπιση του προβλήματος καθώς και αυτό που ικανοποιεί καλύτερα τις ανάγκες και το συμφέρον του παιδιού.

ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΓΟΝΙΚΗ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ

Η γονική αποξένωση ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας

Οι συμπεριφορές γονικής αποξένωσης δεν χρησιμοποιούνται μόνο για να βλάψουν τη σχέση ενός γονέα με ένα παιδί, αλλά συχνά σκοπεύουν να βλάψουν άμεσα τους ίδιους τους στοχοποιημένους γονείς. Επομένως, αυτή η μορφή ενδοοικογενειακής βίας δεν είναι απλά μια κακοποίηση παιδιού, είναι επίσης μια μορφή ενδοοικογενειακής βίας. Θα επισκοπηθεί μια ευρεία ποικιλία συμπεριφορών αποξενωτών γονέων με την χρήση πλαισίων κατανόησης της ενδοοικογενειακής βίας (π.χ. το μοντέλο Duluth) που τυγχάνουν κοινής χρήσης και θα περιγραφεί λεπτομερώς γιατί τα οικογενειακά συστήματα όπου η γονική αποξένωση συμβαίνει μοιάζουν με οικογένειες στις οποίες υπάρχει ενδοοικογενειακή τρομοκρατία παρά βία μεταξύ ευκαιριακών ζευγαριών, όπου οι κατανομές ισχύος είναι παρόμοιες μεταξύ των γονέων. Θα παρουσιαστούν επίσης στοιχεία έρευνας από δύο μελέτες που διερεύνησαν τις διαφορές μεταξύ των φύλων στη χρήση στρατηγικών γονικής αποξένωσης. Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών δείχνουν ότι αν και οι μητέρες και οι πατέρες τείνουν να χρησιμοποιούν πιο έμμεσες από τις άμεσες μορφές επιθετικότητας, οι μητέρες τείνουν να προτιμούν τη χρήση έμμεσων μορφών έναντι των άμεσων μορφών. Ξαναδιατυπώνοντας τις συμπεριφορές γονικής αποξένωσης σαν μια μορφή ενδοοικογενειακής βίας που περιλαμβάνει βία κατά του συντρόφου και όχι σαν μορφή παιδική κακοποίησης, μας βοηθάει να επικεντρωθούμε στην αιτία του προβλήματος. Καθώς αρχίζουμε να κατανοούμε καλύτερα ποια είναι αυτή η μορφή βίας και πώς επιτυγχάνεται, μπορούμε να αναπτύξουμε και να τελειοποιήσουμε αποτελεσματικές λύσεις για την καλύτερη κάλυψη των αναγκών των παιδιών και των οικογενειών τους.

(Σημείωμα της ομιλήτριας)