Η αξιοποίηση πολυτροπικής κοινότητας μάθησης στην Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση Εκπαιδευτικών: Το παράδειγμα της ΕΕΜΑΠΕ με έμφαση στα προγράμματα επαγγελματικής ανάπτυξης

Αργυρίου Μαρία

15 Απριλίου 2018

ΟΜΙΛΙΕΣ

EXIT FULL SCREEN VIDEO & SLIDES

ΔΙΑΡΚΕΙΑ 27:36 ΠΡΟΒΟΛΕΣ 365

←

→

ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ /

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΟΜΙΛΙΑΣ

Ομιλητές
Αργυρίου Μαρία

Γλώσσα
Ελληνική

Ημερομηνία
15/04/2018

Διάρκεια
27:36

Εκδήλωση
Λόγω ψυχής: Η θεραπευτική διάσταση των Τεχνών στην εκπαίδευση ως Φιλοσοφία και Πράξη

Χώρος
Ελληνοαγγλική Αγωγή

Διοργάνωση
Ένωση Εκπαιδευτικών Μουσικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Κατηγορία
Εκπαίδευση, Τέχνες / Πολιτισμός

Ετικέτες
μουσική εκπαίδευση, Πραξιακή Φιλοσοφία, τέχνες, εκπαίδευση, πολυτροπική κοινότητα μάθησης, εξ αποστάσεως εκπαίδευση, πρόγραμμα επαγγελματικής ανάπτυξης

Το σεμινάριο «Λόγω ψυχής: Η θεραπευτική διάσταση των Τεχνών στην εκπαίδευση ως Φιλοσοφία και Πράξη» διοργανώθηκε στις 13 - 15 Απριλίου 2018 από την Ένωση Εκπαιδευτικών Μουσικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, με την υποστήριξη του Εργαστηρίου Έρευνας στην Πρακτική και Εφαρμοσμένη Φιλοσοφία (Ε.Ε.Π.Ε.Φ.), Τ.Ε.Π.Α.Ε.Σ., Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Προλαμβάνειν Μουσικῆι, κάλλιον του θεραπεύειν

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

‘Καθώς μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας με τους άλλους,

τους προσφέρουμε την δύναμη της εμπειρίας της επούλωσης μας’

(Bylley Avery, 2004)

Η δημιουργία Τέχνης μέσα από την αφήγηση, τη μουσική, την κίνηση και τον χορό, το παιχνίδι, την εικαστική προσέγγιση, το δράμα, μπορεί να είναι θεραπευτική και απελευθερωτική. Αναμφισβήτητα, ο τομέας των Ανθρωπιστικών Σπουδών αναγνωρίζει ότι η θεραπεία μέσω της τέχνης είναι δημιουργική διαδικασία δίνοντας την ευκαιρία για αυτοπραγμάτωση με μεταμορφωτική ποιότητα, αλλά και ενισχύει την ικανότητα αποστασιοποίησης και επεξεργασίας της ανθρώπινης εμπειρίας. Ειδικότερα, η καλλιτεχνική εμπειρία αποτελεί «όχημα» πράξης για να μπορεί τόσο ο παιδαγωγός όσο και το παιδί να «συνομιλούν» για συναισθήματα που δεν θα μπορούσαν να εκφράσουν με λόγια εισπράττοντας την εμπειρία της ‘κανονικότητας’ σε ειδικές συνθήκες.

Στόχος των παραπάνω αποτελεί, η δημιουργική καλλιτεχνική έκφραση, να μπορεί να αποκαταστήσει αυτή την αίσθηση της σύνδεσης με τους άλλους. Μέσα από κατάλληλες εκπαιδευτικές δράσεις, η Τέχνη μπορεί να αλλάξει τη στάση των ανθρώπων, τις συναισθηματικές καταστάσεις τους αλλά ακόμα και εκείνη την «αντίληψη του πόνου». Ειδικότερα, η θεραπεία μέσω της Τέχνης και η καλλιτεχνική έκφραση μπορούν να συμπληρώσουν άλλες θεραπευτικές μεθόδους ή μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως μια αρχική προσέγγιση προσδιορισμού και έκφρασης αφόρητων εμπειριών.

Η αξιοποίηση πολυτροπικής κοινότητας μάθησης στην Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση Εκπαιδευτικών: Το παράδειγμα της ΕΕΜΑΠΕ με έμφαση στα προγράμματα επαγγελματικής ανάπτυξης

Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση εξειδικευμένης Κοινότητας Μάθησης για την Μουσική Εκπαίδευση ενσωματώνοντας τις διαστάσεις της Πραξιακής Φιλοσοφίας είναι αναγκαίο να γίνει με λεπτομερή σχεδιασμό και μέθοδο καθώς δεν έχουν ερευνηθεί ακόμη επαρκώς θέματα που σχετίζονται με τη Μουσική Διδασκαλία και τη Μάθηση σε ένα πολυτροπικό περιβάλλον. Σκοπός του σχεδιασμού και της υλοποίησης ενός μοντέλου με χειραφετικό ενδιαφέρον είναι όχι τόσο να δώσουμε πρόσβαση στη γνώση αυτή καθεαυτή, όσο προσφέρουμε βήμα στις νέες παραγωγές, αξιοποιώντας τις κοινωνικές αλλά και πολιτιστικές ιδιοποιήσεις της μουσικής γνώσης με ελεύθερη πρόσβαση.

Αργυρίου Μαρία Ε.ΔΙ.Π, Εφαρμοσμένη Μουσική Παιδαγωγική, Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Η Μαρία Αργυρίου, Ph.D., MEd., MΕd., εντάσσεται ως Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό της Εφαρμοσμένης Μουσικής Παιδαγωγικής και είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια του Τμήματος Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Με πολυετή διδακτική εμπειρία στην πρωτοβάθμια μουσική εκπαίδευση και συμμετοχή σε ερευνητικά ευρωπαϊκά προγράμματα, εστιάζει τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα στη φιλοσοφία της μουσικής εκπαίδευσης, στη διδακτική της μουσικής στην προσχολική αγωγή και στην πολιτιστική πολιτική.

Αργυρίου, Μ. (2015). Η διαμόρφωση της επαγγελματικής κουλτούρας και της κουλτούρας της Πράξης για τις / τους εκπαιδευτικούς Μουσικής Αγωγής: Απόψεις των εκπαιδευτικών για τη συμβολή των Σχολικών Εγχειριδίων της Μουσικής Αγωγής Α΄& Β΄ Δημοτικού. Διπλωματική Εργασία. Μοντέλα Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Εκπαιδευτικών Μονάδων, Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού - Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Αργυρίου, Μ. (2013). Πολιτιστική πολιτική και Μουσική Παιδεία. Η διερεύνηση των τάσεων της πολιτιστικής πολιτικής για τη Μουσική Εκπαίδευση όπως αυτές προκύπτουν από αποφάσεις ευρωπαϊκών-διεθνών οργανισμών και η αποτελεσματική εφαρμογή τους στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, γενικός βαθμός. Διδακτορική Διατριβή. Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Αργυρίου, Μ. (2011). Η πολυμορφική διάσταση της διαδικτυακής κοινότητας μάθησης στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση: H περίπτωση του MOODLE. Διπλωματική εργασία. Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών, Σπουδές στην Εκπαίδευση, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο

Delhaxhe, Α. (2014). Financing schools in Europe. Mechanisms, methods and criteria in public funding. EACEA - Education, Audiovisual and Culture Executive Agency. Διαθέσιμο στο http://bookshop.europa.eu/en/financing-schools-in-europe-pbEC0214627/

Hughes, M. & Kroehler, C. (2014). Κοινωνιολογία: Οι βασικές έννοιες. Αθήνα: Κριτική

Elliott, D. (2007). H Πραξιακή φιλοσοφία για τη μουσική εκπαίδευση: μια σύνοψη. Μουσικοπαιδαγωγικά, Ειδικό τεύχος, Πραξιακή Φιλοσοφία της Μουσικής Εκπαίδευσης, 8-18

Θεοδωροπούλου, Ε. (2014a). Εισαγωγή: «I would prefer not to» (;) Η πράξη, όταν βαθαίνει απότομα. Στο Ε. Θεοδωροπούλου (2014), Φιλοσοφία της Παιδείας: Όψεις της Πράξης. Αθήνα: Πεδίο

Θεοδωροπούλου, Ε. (2014b). Φαντασία νεκρή φανταστείτε"... το παράδοξο μιας επίκλησης στην εκπαίδευση", Εναρκτήρια ομιλία. Στο Κ. Σαραφίδου (Επιμ.), H Δημιουργικότητα στην Εκπαίδευση, Πρακτικά 5ου Πανελλήνιου Συνεδρίου, Δράμα 28 και 29 Noεμβρίου 2014 (σ.σ. 181-200). Δράμα: Εταιρεία Επιστημών Αγωγής Δράμας

Θεοδωροπούλου, E.& Dias de Carvalho A. (2014c): Διλημματοποίηση: μια φιλοσοφική είσοδος στην επαγγελματική ηθική. Στο Ε.Θεοδωροπούλου (Επιμ., Εισαγ., μτφρ.), Φιλοσοφία της Παιδείας: Όψεις της Πράξης (σ.σ.453-482). Αθήνα: Πεδίο

Θεοδωροπούλου, E. (2003). Εισαγωγικό σημείωμα. Στο Π.Φώκιαλη, Β.Τριάρχη-Hermann, & Μ. Καΐλα (Επιμ.), Θεματικές Επιμόρφωσης και Μετεκπαίδευσης Εκπαιδευτικών, Δ’ Θεματικός Άξονας, «Ειδικά Θέματα στην Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών: Νέοι Άξονες; Νέες προσεγγίσεις; Νέες προοπτικές;» (σ.σ.305-319). Ακαδημία Dillingen, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Θεοδωροπούλου, Ε (2013a).Το κρέμασμα, το γκρέμισμα και το πέταγμα, Πρόλογος. In Α. Κοντάκος & Φ. Καλαβάσης (επιμ.). Θέματα Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού – 5. Διαχείριση Κρίσεων και Διακυβέρνηση Εκπαιδευτικών Μονάδων. Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ΠΜΣ: «Μοντέλα Σχεδιασμού και Ανάπτυξης Εκπαιδευτικών Μονάδων». Αθήνα: Διάδραση, σ.σ. 17-23

Θεοδωροπούλου Έ. (2013b). “Κάτι στον κόσμο μας αναγκάζει να σκεφτούμε” στο: Θεοδωροπούλου Κ. Έλενα (επιστημ. επιμ., εισαγ. μτφρ.). Φιλοσοφία, φιλοσοφία είσαι εδώ; Κάνοντας φιλοσοφία με τα παιδιά.Αθήνα. Διάδραση, σ. 333-345

Θεοδωροπούλου Έ. (2012).Η διαλογική εκζήτηση στην εκπαίδευση και η φιλοσοφική δυστροπία. Διά-λογος, Επετηρίδα Φιλοσοφικής ΄Ερευνας, Αθήνα. Εκδόσεις Παπαζήση, 2, 241-269

Καΐλα, Μ. και Θεωδοροπούλου, Ε. (1999). Ο εκπαιδευτικός (3η έκδοση). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα

Καϊλα, Μ. (1999). Ο εκπαιδευτικός στα όρια της παιδαγωγικής σχέσης. Αθήνα

Καΐλα, Μ., Ανδρεαδάκη,ς Ν., Ξανθάκου, Π. και Φιλίππου, Γ. (1997). Αναπλαισιώσεις στην επαγγελματική εικόνα του εκπαιδευτικού. Στάσεις αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας. Στο Μ. Καΐλα (Επιμ.) (1997), Η σχολική αποτυχία (γ έκδοση) (σ.σ.271-300). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα

Καλαβάσης, Φ. (1997). Η Επίδραση του Νέου Τεχνολογικού Περιβάλλοντος στους Στόχους της Εκπαίδευσης. Στο: Θέματα Διδακτικής Μαθηματικών ΙΙΙ, Πρακτικά 4ης Διεθνούς Επιστημονικής Διημερίδας στη Διδακτική των Μαθηματικών (σσ 21-38) Ρόδος: ΠΤΔΕ, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Λιγούτσικου, Ε., Κουτσούμπα, Μ., Κουστουράκης, Γ. & Λιοναράκης, Α. (2015). Η Θεωρία της Πολλαπλής Νοημοσύνης ως κινητήριος δύναμη ενεργοποίησης και μαθησιακής εξέλιξης στην Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση με την αξιοποίηση των ΤΠΕ. Στο Α.Λιοναράκης, Σ.Ιωακειμίδου, Γ.Μανούσου, Μ.Νιάρη, Τ.Χαρτοφύλακα & Σ.Παπαδημητρίου (Επιμ.), Πρακτικά 8ου Συνεδρίου για την Ανοικτή και Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση, Καινοτομία και Έρευνα, 7-8 Νοεμβρίου 2015 (Τόμος Α, Μέρος Α). Αθήνα: Ελληνικό Δίκτυο Ανοικτής και Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης

Pereira, P.C. (2014). Κουλτούρα της τεχνολογίας και νέες πρακτικές παραγωγής γνώσης. Στο Ε. Θεοδωροπούλου(Επιμ.) (2014), Φιλοσοφία της Παιδείας: Όψεις της πράξης. Αθήνα: Πεδίο

Rogers, A. (1999). Η εκπαίδευση ενηλίκων. Αθήνα: Μεταίχμιο

Σολομωνίδου, Χ. (2006). Νέες τάσεις στην εκπαιδευτική τεχνολογία: Εποικοδομητισμός και σύγχρονα περιβάλλοντα μάθησης. Αθήνα: Μεταίχμιο

Σοφός, Α. & Kron, W.F. (2010). Αποδοτική διδασκαλία με τη χρήση μέσων: από τα πρωτογενή και προσωπικά στα τεταρτογενή και ψηφιακά μέσα. Αθήνα: Γρηγόρη

Φραγκάκη, Μ. & Λιοναράκης, Α. (2009). Η κοινωνικό-πολιτική και ηθική διάσταση των ΤΠΕ μέσα από ένα εξ αποστάσεως πολυμορφικό μοντέλο. Στο: Πρακτικά του 1ου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου με θέμα: «Ένταξη και Χρήση των ΤΠΕ στην Εκπαιδευτική Διαδικασία». Ελληνική Επιστημονική Ένωση Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών στην Εκπαίδευση (σσ. 1-6). Βόλος: Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Χουλιάρα, Ξ., Λιοναράκης, Α. & Σπανακά, Α. (2011). Η έννοια της πολυμορφικότητας στο εξ αποστάσεως διδακτικό υλικό: θεώρηση, σχεδιασμός, ζητήματα εφαρμογής. Στο: Α. Λιοναράκης (Επιμ.), Πρακτικά Εισηγήσεων του 6ου Διεθνούς Συνεδρίου για την Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση (σσ. 397-410). Λουτράκι

Χουλιάρα, Ξ. (2010). Η έννοια της πολυμορφικότητας στο εξΑΕ διδακτικό υλικό: θεώρηση, σχεδιασμός, ζητήματα εφαρμογής. Διπλωματική Εργασία. Πάτρα: Τμήμα Ανθρωπιστικών Σπουδών, Ε.Α.Π

Xie, J. (2005). Music contents – A vision of the music hermeneutic. Shanghai: The Press of Shanghai Music Conservatory

Λυμπεροπούλου Ελένη

Γλώσσα: Ελληνική