Bodossaki Lectures on Demand
ΙΔΡΥΜΑ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

The archaeology of exclusion: repatriation, whiteness, and a lost daughter named Carrie

Πλάντζος Δημήτρης

31 Μαΐου 2023

ΟΜΙΛΙΕΣ
EXIT FULL SCREEN VIDEO & SLIDES
ΔΙΑΡΚΕΙΑ 00:17:32 ΠΡΟΒΟΛΕΣ 252
ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ /

Σε αυτή την ανακοίνωση, συζητώ την έννοια του «επαναπατρισμού» αρχαιοτήτων που έχουν ανασκαφεί και εξαχθεί παράνομα, αναφορικά με τις προσπάθειες της Ελλάδας να επιτύχει την επιστροφή τους. Λαμβάνοντας ως κύρια μελέτη περίπτωσης την Καρυάτιδα σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο, ερευνώ πρόσφατα ελληνικά θεατρικά έργα και παιδικά παραμύθια για να εξετάσω πώς το κλεμμένο άγαλμα απεικονίζεται πάντα ως η εξαφανισμένη «κόρη» ή «αδελφή» του έθνους, μια ταλαιπωρημένη έμψυχη οντότητα, που υποφέρει στη μοναχική εξορία και περιμένει με ανυπομονησία την επιστροφή της. Με βάση αυτή τη συζήτηση, προχωρώ στον ισχυρισμό ότι το αφήγημα του επαναπατρισμού χρησιμεύει ως μέσο για να επιβεβαιωθεί εκ νέου η λευκότητα της Ελλάδας και η θέση που δικαιούται το ελληνικό έθνος ως εγγενές κομμάτι της Δύσης.

(Σημείωμα του ομιλητή)

Aκουλουθεί περίληψη της ομιλίας στα αγγλικά.

ABSTRACT
In this paper, I discuss the notion of "repatriation" of antiquities that have been illicitly excavated and exported, against the backdrop of Greece's attempts to achieve their return. Taking the British Museum Caryatid as my primary case study, I survey recent theatre plays and children's storybooks in order to examine how the stolen statue is invariably portrayed as the nation's missing "daughter" or "sister", suffering in solitary exile and eagerly awaiting "her" return. Based on this discussion, I proceed to claim that the repatriation narrative serves as a means to reconfirm Greece's whiteness, and the Greek nation's rightful place as part of the West.

Πλάντζος Δημήτρης Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Ο Δημήτρης Πλάντζος είναι κλασικός αρχαιολόγος με σπουδές στην Αθήνα και την Οξφόρδη. Στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται η ιστορία της αρχαίας τέχνης, η αρχαιολογική θεωρία και οι νεωτερικές προσλήψεις του κλασικού πολιτισμού. Είναι καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνδιευθυντής της Πανεπιστημιακής Ανασκαφής Άργους Ορεστικού (Καστοριά). Έχει εργαστεί ως επιμελητής στο Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, και έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Πελοποννήσου και Ιωαννίνων.

Έχει δημοσιεύσει μελέτες και άρθρα για την ελληνική τέχνη, τη θεωρία και μεθοδολογία της κλασικής αρχαιολογίας, τις νεωτερικές προσλήψεις του κλασικού πολιτισμού, και τις βιοπολιτικές χρήσεις της αρχαιότητας. Πρόσφατα έργα του: Οι αρχαιολογίες του κλασικού (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου 2014), Ελληνική τέχνη και αρχαιολογία (Καπόν 2016), Το πρόσφατο μέλλον (Νεφέλη 2016), και Η τέχνη της ζωγραφικής στον αρχαιοελληνικό κόσμο (Καπόν 2018).

Σχετικές ομιλίες