Φλάισερ Χάγκεν
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
14/12/2012
Διάρκεια
22:24
Εκδήλωση
Συνέδριο "Μεταπολίτευση: Από τη μετάβαση στη δημοκρατία στην οικονομική κρίση;"
Χώρος
Αμφιθέατρο Ινστιτούτου Goethe
Διοργάνωση
Περιοδικό Ιστορείν/Historein
Freie Universität
Ίδρυμα Friedrich Ebert - Αντιπροσωπεία στην Ελλάδα
Κατηγορία
Ιστορία, Πολιτική
Ετικέτες
μεταπολίτευση, Γερμανία, πολεμικές αποζημιώσεις
Η εισήγηση αυτή έγινε κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου «Μεταπολίτευση: Από τη μετάβαση στη δημοκρατία στην οικονομική κρίση;» στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας "Πολιτικές κληρονομιές του παρελθόντος".
Το Σύμφωνο του Λονδίνου για τα εξωτερικά χρέη της Γερμανίας (1953), η Λεξ Μέρτεν του 1959, και γενικότερα η καθοριστική επιρροή των κοινών ελληνο-γερμανικών συμφερόντων, οχυρωμένων στα ψυχροπολεμικά χαρακώματα της δυτικής συμμαχίας, είχαν εξοβελίσει το ενοχλητικό πολεμικό παρελθόν στο περιθώριο της διμερούς πολιτικής και της επίσημης μνήμης. Η ανακοίνωση εξετάζει αν και πόσο αυτό το «σταθερό» σκηνικό επηρεάστηκε με τις δύο –σε αυτό το context- βαθιές τομές που ακολούθησαν τη Μεταπολίτευση: πρώτον η εγχώρια «εκδοτική άνοιξη» μαζί με τη φιλελευθεροποίηση της ιστορικής έρευνας και –μιάμιση δεκαετία αργότερα- η πλήρης ανατροπή των γεωπολιτικών συσχετισμών εξαιτίας της γερμανικής ενοποίησης. Το εγχείρημα βασίζεται και σε προσωπικές εμπειρίες, μιας που οι πρωτογενείς πήγες της περιόδου στο μεγαλύτερο βαθμό ακόμα δεν είναι προσιτές.
Ο Χάγκεν Φλάισερ είναι ομότιμος καθηγητής νεότερης και σύγχρονης ελληνικής και ευρωπαϊκής ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στη Βιέννη το 1944, σπούδασε Ιστορία (και Επικοινωνία/ΜΜΕ) στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Από το 1977 διαμένει στην Ελλάδα. Από το 1985 είναι (και) Έλληνας πολίτης. Το 1979-1981 διδάσκει (ως επισκέπτης) νεότερη ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά από ένδεκα χρόνια διδασκαλίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1981-1992) επιστρέφει ως καθηγητής (πρωτοβάθμιος από το 1996) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου διδάσκει έως σήμερα νεότερη και σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία. Ερευνητικά έχει ειδικευτεί σε θέματα ελληνικής ιστορίας του 20ού αιώνα, ενώ έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνή προγράμματα, καθώς και σε διεθνείς εξεταστικές και γνωμοδοτικές επιτροπές (Π.χ. "Διεθνής Επιτροπή Ιστορικών" για το παρελθόν του τότε αυστριακού προέδρου Kurt Waldheim, 1987-1988 / European Scientific Foundation για τη συγκριτική ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και των συνεπειών του, 1994-2005 / Διεθνής Συνδιάσκεψη για τα γερμανικά (πολεμικά) χρέη, Washington, State Department 1998 / Έκθεση για τα Εγκλήματα της Βέρμαχτ, 2001-2004). Έχει ενεργή συμμετοχή σε περίπου 60 διεθνή συνέδρια, μεταξύ άλλων ήταν ο κύριος οργανωτής του πρώτου εντός Ελλάδας επιστημονικού συνεδρίου για την περίοδο 1936-1944 (Αθήνα 1984). Έχει συγγράψει περίπου 100 επιστημονικές μελέτες, ιδίως για την περίοδο (και τη μεταπολεμική "κληρονομιά") του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
