Bodossaki Lectures on Demand
ΙΔΡΥΜΑ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

Η έμφυτη ανοσία: από τα έντομα στον άνθρωπο - Διάλεξη τoυ Jules Hoffmann, Βραβείο Νομπέλ Ιατρικής 2011

Hoffmann Jules, Κόλλιας Γιώργος

16 Μαΐου 2017

ΟΜΙΛΙΕΣ
EXIT FULL SCREEN VIDEO & SLIDES
ΔΙΑΡΚΕΙΑ 71:28 ΠΡΟΒΟΛΕΣ 871
ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ /

Το συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο των επιστημών, μέσα από την επιτυχημένη σύμπραξη του Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος, συνεχίστηκε την Τρίτη 16 Μαΐου, με τη διάλεξη «Η έμφυτη ανοσία: από τα έντομα στον άνθρωπο» του νομπελίστα Ιατρικής 2011 Jules Hoffmann [Ζυλ Χόφμαν].

Η ομιλία του κορυφαίου γάλλου ερευνητή εντάσσεται στο πλαίσιο του κύκλου ομιλιών «CNRS – Ξεπερνώντας τα σύνορα της γνώσης» που διοργανώνεται προς τιμήν του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (CNRS-Centre national de recherche scientifique).

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ζυλ Χόφμαν υπήρξε ένας από τους 21 κατόχους βραβείου Νόμπελ που, το 2012, εξέφρασαν σαφώς την υποστήριξή τους στην Ελλάδα, με επιστολή που είχαν απευθύνει στους τότε προέδρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, της ΕΕ Χέρμαν Βαν Ρομπάι και της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο.

Τον διακεκριμένο επιστήμονα προλόγισε ο Γιώργος Κόλλιας, ακαδημαϊκός, καθηγητής στην Iατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος και Επιστημονικός Διευθυντής στο Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικών Επιστημών-ΕΚΕΒΕ «Αλέξανδρος Φλέμιγκ».
 
«Η έμφυτη ανοσία: από τα έντομα στον άνθρωπο»
Οι μικροβιακές λοιμώξεις ασκούν ισχυρές πιέσεις σε όλες τις ομάδες ζώων και φυτών, και οι οργανισμοί έχουν αναπτύξει μηχανισμούς άμυνας, που συχνά είναι ιδιαίτερα πολύπλοκοι, προκειμένου να αντισταθούν στις επιθέσεις αυτές. Όλα τα ζώα διαθέτουν τη λεγόμενη «πρώτη γραμμή άμυνας» ή έμφυτη ανοσία που αντιστέκεται άμεσα σε κάθε μολυσματικό παράγοντα. Μόνον τα σπονδυλωτά (περίπου το 5% των σημερινών ζωικών ειδών) έχουν αναπτύξει έναν δεύτερο αμυντικό μηχανισμό, την προσαρμοστική ανοσία (εμφανίστηκε στα ψάρια εδώ και 450 εκ. χρόνια).

Στη διάλεξή του, ο Ζυλ Χόφμαν παρουσιάζει  τις πρόσφατες ανακαλύψεις σχετικά με τους κυτταρικούς και μοριακούς μηχανισμούς της έμφυτης ανοσίας. Θα καταδείξει επίσης ότι οι μηχανισμοί αυτοί εμφανίστηκαν στους πρώτους πολυκύτταρους οργανισμούς εδώ και 1 δισ. χρόνια και ότι έκτοτε έχουν διατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό. Εκτός από τον ρόλο της πρώτης γραμμής άμυνας των θηλαστικών απέναντι στα μικρόβια, η έμφυτη ανοσία παίζει επίσης καθοριστικό ρόλο στην ενεργοποίηση της προσαρμοστικής ανοσίας στη συγκεκριμένη ομάδα ζώων, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την αναγκαιότητα χρήσης ανοσοενισχυτικών ουσιών στους εμβολιασμούς.

Στο σύνολό τους οι πρόσφατες ανακαλύψεις για τις ανοσολογικές αντιδράσεις της δροσόφιλας και των θηλαστικών άνοιξαν νέες προοπτικές στο πεδίο της Ανοσολογίας, με πολλά υποσχόμενες ιατρικές εφαρμογές.

Hoffmann Jules Ομότιμος Διευθυντής Ερευνών, Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου - Βραβείο Νομπέλ Φυσιολογίας και Ιατρικής 2011

Ο Jules Hoffmann, ο οποίος πραγματοποίησε τις διδακτορικές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου για να ακολουθήσει στη συνέχεια ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, έγινε δεκτός στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (CNRS-Centre national de recherche scientifique) το 1964. Υπήρξε εμπνευστής και διευθυντής του Εργαστηρίου «Ανοσολογική ανταπόκριση και ανάπτυξη των εντόμων» καθώς και διευθυντής του Ινστιτούτου Μοριακής και Κυτταρικής Βιολογίας, ενώ κατείχε σημαντικές διευθυντικές θέσεις στο CNRS (μεταξύ άλλων, Επίτιμος Διευθυντής Ερευνών από το 2009) αλλά και σε ερευνητικά κέντρα, ινστιτούτα, εργαστήρια και μονάδες του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου και άλλων φορέων.

Κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 2011, ενώ την ίδια χρονιά τιμήθηκε και με το Χρυσό Μετάλλιο του CNRS, το οποίο του απενεμήθη για τις «ανακαλύψεις του που οδήγησαν στην ανάδυση μιας νέας οπτικής σχετικά με τους μηχανισμούς άμυνας που προτάσσουν οι οργανισμοί –από τους ατελέστερους έως τον άνθρωπο– στους μολυσματικούς παράγοντες».

Ο Ζυλ Χόφμαν είναι μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος (2007-2008), της Γαλλικής Ακαδημίας, της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, της Ακαδημίας Επιστημών της Γερμανίας, του Ινστιτούτου Επιστημών του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου και της Ακαδημίας Επιστημών της Ρωσίας. Είναι αποδέκτης πολλών διακρίσεων: μεταξύ άλλων, των βραβείων Ανοσολογίας Rosenstiel, Ιατρικής Keio, Ιατρικών Επιστημών Gairdner, Επιστημών της Ζωής και Ιατρικής Shaw, Ανοσολογίας Robert-Koch, William B. Coley του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο, Antoine-Lacassagne του Collège de France κ.ά. Είναι αξιωματούχος της Λεγεώνας της Τιμής. Είναι ακόμη επικεφαλής αλλά και μέλος επιστημονικών επιτροπών και συμβουλίων στην Ευρώπη, την Ιαπωνία, τον Καναδά. Έχει ανακηρυχθεί επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Λιέγης, Πάντοβας και Μονάχου. Ο λουξεμβουργιανής καταγωγής νομπελίστας υπήρξε ο πρώτος βιολόγος που διοργάνωσε το 1993 το πρώτο συνέδριο έμφυτης ανοσίας σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια Γιέιλ, Χάρβαρντ, Τόκυο και Χαϊδελβέργης.

Έχει εστιάσει το ερευνητικό του ενδιαφέρον στο ενδοκρινολογικό και ανοσοποιητικό σύστημα των εντόμων, στον κόσμο των οποίων τον μύησε ο πατέρας του, ο οποίος ήταν εντομολόγος και καθηγητής Φυσικών Επιστημών. Από κοινού με την ερευνητική του ομάδα στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, ασχολήθηκε με την ικανότητα αντίστασης των εντόμων στις μικροβιακές λοιμώξεις και στους κυτταρικούς και μοριακούς μηχανισμούς τους. Οι έρευνές του καθιέρωσαν τη μύγα δροσόφιλα ως οργανισμό-μοντέλο στην έρευνα της έμφυτης ανοσίας. Κατέστησαν δυνατή την αποκρυπτογράφηση της δομής των υποδοχέων που αναγνωρίζουν τους παθογόνους μικροοργανισμούς και ανέδειξαν τα σηματοδοτικά μονοπάτια που ενεργοποιούνται κατά τις λοιμώξεις. Οι έρευνες αυτές κατέδειξαν την ύπαρξη κοινών μηχανισμών έμφυτης άμυνας στα έντομα και στον άνθρωπο, συμβάλλοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό στην ανανέωση του ενδιαφέροντος των ανοσολόγων σε αυτό τον τομέα.

Κόλλιας Γιώργος Καθηγητής Φυσιολογίας, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ - Ακαδημαϊκός - Συνεργαζόμενος Ερευνητής, Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικών Επιστημών «Αλέξανδρος Φλέμιγκ»

Ο Γιώργος Κόλλιας είναι Βιολόγος, τακτικό Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, Καθηγητής Φυσιολογίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και Συνεργαζόμενος Ερευνητής στο Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικών Επιστημών «Αλέξανδρος Φλέμιγκ».

Αναγνωρίζεται διεθνώς για πρωτοποριακές έρευνες που οδήγησαν στις πρώτες κλινικές δοκιμές και την ανάπτυξη των βιολογικών αντι-TNF θεραπειών για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Το εργαστήριό του πρωτοπορεί στην ανάπτυξη γενετικών μεθόδων για την κατανόηση των μοριακών και κυτταρικών μηχανισμών που διέπουν τις χρόνιες, φλεγμονώδεις ανοσολογικές νόσους. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 150 επιστημονικά άρθρα και 40 ανασκοπήσεις και σχολιασμούς (>27.000 αναφορές, h-index 73, Πηγή: Google Scholar). To 2014 έλαβε επιχορήγηση από το υψηλού κύρους ‘πρόγραμμα έμπειρων ερευνητών’ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC).

Ζωικά μοντέλα που έχουν αναπτυχθεί στο εργαστήριο του έχουν διανεμηθεί σε πολλά ακαδημαϊκά και βιομηχανικά εργαστήρια σε όλο τον κόσμο (πάνω από 280 ΜΤΑ τα τελευταία δέκα χρόνια). Το 2005, ίδρυσε την πρώτη εξαγωγική επιχείρηση έντασης γνώσης – τεχνοβλαστό, την Biomedcode Ελλάς Α.Ε. Από το 2000, είναι εκλεγμένο μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (EMBO). Το 2014 του απενεμήθη το διεθνές βραβείο Carol-Nachman για πρωτοποριακές έρευνες στον τομέα της Ρευματολογίας και το 2015 βραβεύτηκε με το πρώτο Ερευνητικό βραβείο των Prix Galien Greece.

Είναι Μέλος της Επιτροπής Επιστημονικών Βραβείων και Μέλος Δ.Σ. του Ιδρύματος Μποδοσάκη.

Σχετικές ομιλίες