Καρατάσιος Ιωάννης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
05/07/2019
Διάρκεια
00:26:43
Εκδήλωση
54ο Θερινό Σχολείο του ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος
Χώρος
ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος
Διοργάνωση
Ε.Κ.Ε.Φ.Ε Δημόκριτος
Κατηγορία
Περιβάλλον
Ετικέτες
Θερινό Σχολείο 2019, κλιματική αλλαγή, μνημείο, διατήρηση
Τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελούν ένα μοναδικό κεφάλαιο πολιτιστικών, κοινωνικών, περιβαλλοντικών και οικονομικών αξιών. H υψηλή σημαίνουσα αξία και ο εξαιρετικά ευάλωτος χαρακτήρας τους καθιστά επιτακτική την ανάγκη για έγκαιρη προετοιμασία απέναντι στις σταθερά αυξανόμενες δυνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, καθώς και τη λήψη στοχευμένων δράσεων τοπικού και ευρύτερου χαρακτήρα για την προστασία τους. Προκειμένου να σχεδιαστούν οι παραπάνω δράσεις, είναι σημαντικό να μελετηθούν και να αναδειχθούν οι κλιματικές και περιβαλλοντικές παράμετροι που αναμένεται να επηρεάσουν περισσότερο τη φθορά των μνημείων ανά τύπο και περιοχή και να αξιολογηθεί η βαρύτητα της κάθε παραμέτρου. Τέλος, είναι σημαντικό να αξιοποιηθεί η διεθνής εμπειρία και τα διαθέσιμα εργαλεία για το σχεδιασμό των μέτρων αλλά και των δράσεων που θα εξασφαλίσουν την προστασία των μνημείων και τη μείωση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Στην κατεύθυνση αυτή παρουσιάζεται η εμπειρία και η δράσεις του εργαστηρίου Αρχαιολογικών και Δομικών Υλικών, στο Ινστιτούτο Νανοεπιστήμης και Νανοτεχνολογίας του ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος.
Ο Ιωάννης Καρατάσιος είναι ερευνητής στο Ινστιτούτο Νανοεπιστήμης και Νανοτεχνολογίας του Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «Δημόκριτος». Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του ΤΕΙ Αθήνας (1998), με ειδίκευση στα Αρχαιολογικά Ευρήματα και στα Αρχιτεκτονικά Μνημεία. Το 2005 ολοκλήρωσε τη Διδακτορική του Διατριβή (De Montfort University, UK), με θέμα την ανάπτυξη κονιαμάτων για την αποκατάσταση των μνημείων, με αυξημένη ανθεκτικότητα έναντι της δράσης των θειικών (SOx).
Εργάζεται στο "Δημόκριτο" από το 2001, συμμετέχοντας ως επιστημονικός συνεργάτης σε διάφορα ανταγωνιστικά Εθνικά και Ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα, έχοντας ξεκινήσει την επαγγελματική του σταδιοδρομία στο υπουργείο Πολιτισμού. Από το 2007 εργάστηκε ως Επιστημονικό Προσωπικό (Research Officer) στο Ινστιτούτο Νανοεπιστήμης και Νανοτεχνολογίας (τότε Ινστιτούτο Επιστήμης Υλικών). Το 2017 εκλέχθηκε και εργάζεται σε θέση Ερευνητή.
Η ερευνητική δραστηριότητα αφορά στην τεχνολογία των αρχαιολογικών υλικών -με έμφαση στα κονιάματα και στα κεραμικά- στην παθολογία των δομικών υλικών των αρχιτεκτονικών μνημείων και στην ανάπτυξη σύγχρονων, καινοτόμων υλικών για την αποκατάσταση τους (κονιάματα, υλικά επιφανειακής κατεργασίας). Στις ερευνητικές του δραστηριότητες περιλαμβάνονται, επίσης, η τεχνολογία και η διάβρωση του αρχαιολογικού γυαλιού και των τοιχογραφιών.
Είναι μέλος της Τεχνικής Επιτροπής του ΕΛΟΤ TΕ 96/ «Συντήρηση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς», εθνικός εκπρόσωπος -με δικαίωμα ψήφου- στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Προτυποποίησης CEN/TC 346/ WG2: Materials constituting cultural property, ηγείται της Ομάδας Εργασίας «Characterisation of Stone» και ανήκει στο μητρώο Αναγνωρισμένων Μελετητών του ΥΠΟΠΑΙΘ για τα Αρχαιολογικά και Ιστορικά Μνημεία.
Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 60 επιστημονικές εργασίες σε διεθνή περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων με κρίση, 1 πατέντα και 6 κεφάλαια σε βιβλία/ αριθμημένους τόμους.
