Τάσιος Θεοδόσης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
19/01/2012
Διάρκεια
120:15
Εκδήλωση
Megaron Plus - Διαλέξεις
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Κατηγορία
Οικονομία, Πολιτική
Ετικέτες
παγκοσμιοποίηση
Εχθρός ή σύμμαχος, απειλή ή υπόσχεση, ένοχη ή ευεργετική, η παγκοσμιοποίηση, νέα θρησκεία για όσους επωφελούνται και ανάθεμα για τα θύματά της, είναι η συνθήκη που αλλάζει τους χάρτες, μετατοπίζει τα κέντρα εξουσίας, αποσταθεροποιεί τους παλιούς προνομιούχους, δημιουργεί καινούργιο πλούτο και επιβάλλει νέες ισορροπίες.
Για αυτό το τόσο σύνθετο φαινόμενο της εποχής μας, που αντιστέκεται στις εύκολες περιγραφές και τις προβλέψεις, μιλά ο Θεοδόσης Τάσιος, καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και Επίτιμος Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του πολύ-θεματικού κύκλου Megaron Plus.
Η παγκοσμιοποίηση είναι φαινόμενο με πολλές όψεις, θα θυμίσει ο ομιλητής και όχι αποκλειστικά οικονομικό. Οι αδιανόητες εξελίξεις της τεχνολογίας, ιδιαίτερα τα τελευταία 30 χρόνια, ακύρωσαν τα σύνορα και τις αποστάσεις, δημιούργησαν μια ανοιχτή και χωρίς περιορισμένη ταυτότητα κοσμοαντίληψη, επέτρεψαν στις πληροφορίες να κυκλοφορούν χωρίς φίλτρα σκοπιμότητας, επέβαλαν μια κοινή γλώσσα επικοινωνίας και εξουδετέρωσαν την τοπικότητα.
Οι επιστήμες, οι τέχνες, οι κοινές γλώσσες, ο αθλητισμός, οι θρησκείες, το εμπόριο υπήρξαν διεθνικά φαινόμενα, πολύ πριν οι σημερινές τάσεις αποκτήσουν την καταλυτική και ολοκληρωτική δυναμική τους και έγιναν το φορείο της σύγχρονης οικονομικής παγκοσμιοποίησης.
Ο καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος φωτίζει το έλλειμμα μιας ηθικής και συνεπώς πολιτικής θεωρίας που χαρακτηρίζει την παγκοσμιοποιητική επανάσταση και το οποίο υπονομεύει την ευστάθεια του συστήματος με έναν επικίνδυνο συνδυασμό ακραίου, αλλά και ολιγαρχικού φιλελευθερισμού στην οικονομία και εξίσου ακραίας αποδόμησης των ηθικών αξιών.
Οι ανισότητες που προκαλεί αυτή η μεταμορφωτική μετάβαση, θα απασχολήσουν επίσης τον ομιλητή, ο οποίος θα ανιχνεύσει τις σοβαρές και ποικίλες αιτίες της ταχύτητας με την οποία η οικονομία της πληροφορίας διευρύνει το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών σε όλες σχεδόν τις αναπτυγμένες χώρες με πολύ διαφορετικά μεταξύ τους συστήματα κοινωνικής πρόνοιας.
Η Παγκοσμιοποίηση, όπως όλες οι σοβαρές ιστορικές ανατροπές, μας καλεί να επαναπροσδιορίσουμε τη θέση μας στον κόσμο, να προσαρμόσουμε τη σκέψη μας σε νέα δεδομένα και να αποδεχτούμε τα κέρδη και τις απώλειες, το αναπόφευκτο δίπολο των ιστορικών μεταμορφώσεων.
Ο Καθηγητής Θεοδόσης Τάσιος γεννήθηκε στην Καστοριά. Πήρε το δίπλωμα του Πολιτικού Μηχανικού από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1953) και συνέχισε τις σπουδές του στο Centre d'Etudes Superieures ITBTB, στο Παρίσι, για ένα χρόνο. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ε.Μ.Π. το 1958. Εξελέγη Επιμελητής του Ε.Μ.Π. (1958) και στη συνέχεια Έκτακτος Μόνιμος Καθηγητής (1964) και Τακτικός Καθηγητής (1969). Ίδρυσε το Εργαστήριο Οπλισμένου Σκυροδέματος του Ε.Μ.Π. και το διεύθυνε μέχρι την αποχώρησή του (1997). Δίδαξε ακόμα στα Πανεπιστήμια της Βαγδάτης (1979), της Σαγκάης (1982), της Νανκίν (1985), της Παβίας (1986) και στο College International des Sciences de Construction Paris (1979-1989).
Εξέχουσα μορφή στην επιστημονική και επαγγελματική ζωή της χώρας, υπήρξε δάσκαλος χιλιάδων μηχανικών, δημοσίευσε εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στις περιοχές της Εδαφομηχανικής, της Τεχνολογίας του Σκυροδέματος και της Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας, ενώ ασχολήθηκε με μια ευρύτατη περιοχή επιστημονικών, τεχνολογικών και εκπαιδευτικών θεμάτων (ευρωπαϊκοί και εθνικοί κανονισμοί, αντισεισμική προστασία, προστασία μνημείων, δημόσια έργα) αλλά και με θέματα Φιλοσοφίας, Παιδείας, Γλώσσας, Ορολογίας, καθώς και με κοινωνικά θέματα ως συντάκτης Επιφυλλίδων στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο Τύπο.
Είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος πολλών ελληνικών Επιστημονικών Ενώσεων, μέλος αμερικανικών και ευρωπαϊκών Ενώσεων, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος της RILEM (1977-78), της CEB (1983-87), του «Model Code 90» (1987-91), Σύμβουλος των Ηνωμένων Εθνών και Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Απέσπασε πολλές τιμητικές διακρίσεις. Είναι Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νανκίν (1985), Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (1986), Fellow του American Concrete Institute (1986), Επίτιμος Πρόεδρος της CEB (1988), Επίτιμο Μέλος της RILEM (1989), της CIAS (1998), του Επιστημονικού Τεχνικού Επιμελητηρίου Κύπρου (1999), της CICOP (2001), Επίτιμος Διδάκτωρ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου (2001), Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών του Τορίνο (2004), Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας (2004) και Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας (2008). Τιμήθηκε, επίσης, με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων (1986).
Είναι Πρόεδρος της Εταιρείας για τη Διερεύνηση της Αρχαοελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας (ΕΔΑΒυΤ).
