Ακροδεξιός Εξτρεμισμός στην Εποχή της Πανδημίας

H Βασιλική Γεωργιάδου σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Αθήνα και στο Münster (Γερμανία). Είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Βεστφαλικού Βιλχελμίου Πανεπιστημίου του Münster. Μελετά τα προβλήματα της ύστερης νεωτερικότητας και από το 1999 διδάσκει Πολιτική Κοινωνιολογία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Από τον εκδοτικό οίκο Peter Lang κυκλοφορεί το βιβλίο της Griechenlands Nicht-kapitalistische Entwicklungsaspekte im 19. Jahrhundert(1991). Σε συνεργασία με τους Λεωνίδα Λουλούδη και Γιάννη Σταυρακάκη δημοσίευσε το βιβλίο Φύση, κοινωνία, επιστήμη στην εποχή των "τρελών αγελάδων" – Διακινδύνευση και αβεβαιότητα (1998). Έχει επιμεληθεί την ελληνική έκδοση του συλλογικού τόμου Η Ακροδεξιά – Ιδεολογία, πολιτική, κόμματα (2004). Με τους Θάνο Λίποβατς και Νίκο Δεμερτζή εξέδωσε το συλλογικό έργο Θρησκείες και πολιτική στη νεωτερικότητα (2002). Σε μετάφραση και σχολιασμό της κυκλοφορεί το βιβλίο του Γερμανού καθηγητή Rudolf Wildenmann, Η εκλογική έρευνα – Συμπεριφορά του εκλογικού σώματος και ανάλυση εκλογών (1998). Άρθρα και μελέτες της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής της επιθεώρησης Επιστήμη και Κοινωνία.

Ο Δρ. Τριαντάφυλλος Καρατράντος είναι διεθνολόγος με ειδικότητα στην ευρωπαϊκή ασφάλεια και στις νέες απειλές και ειδικότερα στην ριζοσπαστικοποίηση που οδηγεί στον βίαιο εξτρεμισμό και στην τρομοκρατία. Είναι σύμβουλος ερευνητικών προγραμμάτων για την ριζοσπαστικοποίηση, το οργανωμένο έγκλημα, την τρομοκρατία και τις πολιτικές πρόληψης στο Κέντρο Μελετών Ασφάλειας.

Επίσης, είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα «η πόλωση από την μεταναστευτική- προσφυγική κρίση και η πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης και του εξτρεμισμού» και Διαλέκτης- Καθηγητής στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας στις θεματικές «διαπολιτισμικότητα, μετανάστευση και ασφάλεια, διαπολιτισμική και κοινοτική αστυνόμευση και ριζοσπαστικοποίηση και τρομοκρατία». Είναι διδάκτωρ Ευρωπαϊκής ασφάλειας και νέων απειλών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Επιπρόσθετα, είναι πιστοποιημένος εκπαιδευτής σε θέματα ριζοσπαστικοποίησης του Δικτύου RAN της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και μέλος του δικτύου ειδικών του Κέντρου Τρομοκρατίας της CEPOL και ειδικός εκπαιδευτής σε θέματα hot– spots και αναγνώρισης «Αλλοδαπών» Τρομοκρατών Μαχητών.

Από το 2005, όταν και ως μέλος μίας ομάδας νέων κέρδισε την πρώτη του χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα ΝΕΟΛΑΙΑ ασχολείται επαγγελματικά με την προετοιμασία, την υποβολή, την υλοποίηση και την αξιολόγηση ευρωπαϊκών και συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων στον τομέα της ασφάλειας, της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας (HORIZON 2020, ISF– Police, ERASMUS+, DG JUSTICE, EDF). Μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει στην υλοποίηση είκοσι (23) προγραμμάτων. Η εκπαιδευτική του δραστηριότητα τα τελευταία χρόνια έχει επικεντρωθεί στην εκπαίδευση των επαγγελματιών πρώτης γραμμής και των στελεχών των φορέων επιβολής του νόμου σε θέματα πρόληψης ριζοσπαστικοποίησης και καταπολέμησης της τρομοκρατίας και ερευνητικά στο σχεδιασμό ασφάλειας, στην τρομοκρατία και στον βίαιο εξτρεμισμό, στη μεταρρύθμιση του τομέα ασφάλειας, στις πολιτικές αστυνόμευσης, στην συμπεριφορά των κρατών στο νέο περιβάλλον ασφάλειας, στην ευρωπαϊκή ασφάλεια και στην εξωτερική πολιτική.

Έχει εκδώσει δύο βιβλία από τις Εκδόσεις Επίκεντρο και έχει επιμεληθεί ένα με τους Βασίλη Βαμβακά και Παναγή Παναγιωτόπουλο, ενώ έχει συμμετάσχει με εβδομήντα πέντε (75) κεφάλαια σε συλλογικούς τόμους και περιοδικές επιθεωρήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει συγγράψει ή συμμετάσχει στη συγγραφή δεκαπέντε (15) κειμένων εργασίας.

Τον Ιούλιο του 2019 μέχρι τον Αύγουστο του 2021 διετέλεσε Σύμβουλος Πολιτικής Ασφάλειας του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, ενώ από τον Σεπτέμβριο του 2021 είναι Σύμβουλος Πολιτικών Ασφάλειας του Υπουργού Επικρατείας.

Ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης γεννήθηκε στο Μονπελιέ Γαλλίας στις 10 Ιουνίου 1971. Ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Σπούδασε δίκαιο στο πανεπιστήμιο της Λίλλης στη Γαλλία και είναι πτυχιούχος δημόσιου δικαίου. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στο Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και το Διεθνές Οικονομικό Δίκαιο. Εργάστηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το 1996 έως το 1999, από το 2001 έως το 2002 στο ενημερωτικό site e-go.gr, από το 2003 έως το 2006 στη Θράκη στο πρόγραμμα εκπαίδευσης των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας ως υπεύθυνος των κέντρων του προγράμματος. Από το 2007 είναι υπάλληλος του πανεπιστήμιου της Αθήνας ενώ είχε αποσπαστεί ως νομικός σύμβουλος του Ειδικού Γραμματέα Επιθεώρησης Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και στο κόμμα των Οικολόγων Πρασίνων. Επί δημαρχίας Γιώργου Καμίνη, υπήρξε μέλος του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Αθηναίων από το 2014, πρόεδρος του συμβουλίου ένταξης μεταναστών του δήμου και από τον Μάρτιο του 2016 διετέλεσε αντιδήμαρχος για θέματα μεταναστών και προσφύγων. Ήταν Επικεφαλής Συνηγορίας, Έρευνας και Πολιτικής του SolidarityNow (2019-2021). Σήμερα, είναι Διευθυντής του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες.

Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης γεννήθηκε το 1955 στο Νησί Ημαθίας. Σπούδασε Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, και εργάστηκε ως δικηγόρος στη Βέροια και στα Γιαννιτσά. Το 1982 εκλέχθηκε Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Ημαθίας. Κατά την περίοδο 1987-1989 διετέλεσε Νομάρχης Καρδίτσας και στη συνέχεια εξελέγη διαδοχικά έξι φορές Βουλευτής Ημαθίας (1989-2004). Το 2007 και το 2009 εξελέγη Βουλευτής Β' Αθήνας.

Έχει διατελέσει Υφυπουργός Εμπορίου (1994-1996), Υφυπουργός Ανάπτυξης (1996-1999) και Υπουργός Δημόσιας Τάξης (1999-2003), Υπουργός Προστασίας του Πολίτη (2009-2010, 2012 και 2019-2021) Υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας (2010-2012).

Η Οντίν Λιναρδάτου είναι δημοσιογράφος και Υπεύθυνη Επικοινωνίας του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ).