Υπογραφή της Συνθήκης Διεύρυνσης στην Αθήνα: 10 χρόνια μετά

Ο Δημήτρης Κούρκουλας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1972-1977), με μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και της Κολωνίας στο Διοικητικό και Οικονομικό Δίκαιο (1978-1981).

Από το 1981 είναι στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ασχολείται με τις εξωτερικές σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Διετέλεσε μέλος του Γραφείου της Ελληνίδας Επιτρόπου Β. Παπανδρέου, όπου χειρίστηκε θέματα εξωτερικής πολιτικής (1989-1993).

Το 1987 αποσπάστηκε από την Ε.Ε. στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών επί Υπουργίας Θ. Πάγκαλου και ασχολήθηκε, υπό τον Γιάννο Κρανιδιώτη, με την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τότε και στην πολυετή θητεία του στις Βρυξέλλες διετέλεσε πρέσβης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λίβανο (1997-2001), στην Σόφια, Βουλγαρία (2001 – 2006) και στο Σεράγεβο, Βοσνία (2006 – 2010).

Διετέλεσε Υφυπουργός Εξωτερικών. Μέχρι την υπουργοποίησή του ήταν διευθυντής στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπεύθυνος για την πολιτική και στρατηγική διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τα Δυτικά Βαλκάνια και την Τουρκία.

Ιστότοπος του Δημήτρη Κούρκουλα

Ο Τάσος Γιαννίτσης γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Νομικά και Οικονομικές-Πολιτικές Επιστήμες στο ίδιο Πανεπιστήμιο και έκανε διδακτορικό στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

Διετέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα και ξανά το 1993-1994 με υπουργό τον Γ. Γεννηματά, υπήρξε μέλος της Επιτροπής Αγγελόπουλου (1994), ανέλαβε ως οικονομικός σύμβουλος των πρωθυπουργών Ανδρέα Παπανδρέου, το 1994-1995, και Κώστα Σημίτη, την περίοδο 1996-2000, και διετέλεσε διαδοχικά Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (2000-2001), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (2001-2004), Υπουργός Εξωτερικών (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2004) στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη και Υπουργός Εσωτερικών (2011- 2012). Μέλος περισσότερων Διοικητικών Συμβουλίων σε Οργανισμούς και επιχειρήσεις σε διάφορα έτη.

Στο επίκεντρο των επιστημονικών του εργασιών βρίσκονται τα θέματα της αναπτυξιακής θεωρίας και πολιτικής, τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, τα διεθνή οικονομικά, θέματα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και τα οικονομικά της τεχνολογίας. Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία και άρθρα (σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και εκδόσεις) για θέματα ελληνικής οικονομίας, ανάπτυξης, διεθνών επενδύσεων, την παγκοσμιοποίηση, τα οικονομικά της τεχνολογίας, τη βιομηχανική και τεχνολογική πολιτική, το τραπεζικό σύστημα, την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την ΟΝΕ.

Πιο πρόσφατα βιβλία του: "Το ασφαλιστικό και η κρίση" (2016, εκδ. Πόλις), "Ανισότητες, φτώχεια, οικονομικές ανατροπές στα χρόνια της κρίσης" (2016, εκδ. Πόλις, με Στ. Ζωγραφάκη). Πρόσφατα άρθρα: "Reflections on Banking Union", "Fiskalkonsolidierung und Einkomensverteilung", "Industrial Policy in Times of Crisis: The Case of Greece" (με I. Kastelli).

Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 20 Νοεμβρίου 1952. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris-Pantheon/Sorbonne όπου το 1982 αναγορεύθηκε διδάκτορας (Docteur d’Etat). Μιλάει γαλλικά και αγγλικά. Εργάστηκε από το 1982 σαν μόνιμος υπάλληλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέχρι το 2017 που συνταξιοδοτήθηκε. Από το Νοέμβριο του 2010 έως το Νοέμβριο του 2017 διετέλεσε Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα.

Από τον Απρίλιο 2005 έως τον Ιανουάριο του 2006 ασκούσε καθήκοντα Γενικού Διευθυντή Τύπου και Επικοινωνίας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (DG COMM). Προετοίμασε και έθεσε σε εφαρμογή το «Σχέδιο Δράσης» για τη βελτίωση της επικοινωνίας στα ευρωπαϊκά θέματα και το «Σχέδιο Δ» για το «Διάλογο» και την «Δημοκρατία». Αναδιοργάνωσε πλήρως την Γενική Διεύθυνση, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και σε επίπεδο Αντιπροσωπειών.

Από τον Οκτώβριο 2002 ήταν Διευθυντής υπεύθυνος για την πολιτική ενημέρωσης και επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και για τις 33 Αντιπροσωπείες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στα κράτη-μέλη και τα 400 περιφερειακά Κέντρα ενημέρωσης του πολίτη.

Τον Ιούνιο 2000 διορίστηκε στη Γενική Διεύθυνση Τύπου και Επικοινωνίας που μόλις είχε συσταθεί. Οργάνωσε την Γενική Διεύθυνση, ετοίμασε την στρατηγική ενημέρωσης και ανέπτυξε τις σχέσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κράτη-μέλη. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2010 άσκησε διαδοχικά καθήκοντα Κύριου Συμβούλου, Διευθυντή, Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή και Γενικού Διευθυντή.

Το Μάρτιο του 1999 διορίστηκε Διευθυντής για τις Μικρές επιχειρήσεις και τη Βιοτεχνία, το Εμπόριο και τη Διανομή, τους Συνεταιρισμούς, τα Ταμεία Αλληλασφάλισης, τις Ενώσεις και τα Ιδρύματα, στη Γενική Διεύθυνση Πολιτικής των Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Από το 1993 μέχρι το Φεβρουάριο του 1999 ήταν Προϊστάμενος του Τμήματος Διεθνούς Ενεργειακής Συνεργασίας με μη κοινοτικές χώρες, στη Γενική Διεύθυνση Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Από το 1988 μέχρι το 1993 ασκούσε καθήκοντα Βοηθού Γενικού Διευθυντή Ενέργειας.

Από το 1987 μέχρι το 1988 ήταν Υπεύθυνος Προσωπικού, Διοίκησης και Προϋπολογισμού του Γραφείου Τύπου της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Παρίσι για τη Γαλλία, τον ΟΟΣΑ και την UNESCO.

Από το 1985 μέχρι το 1987 ήταν αποσπασμένος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σαν Σύμβουλος, στο Γαλλικό Υπουργείο Μεταφορών, όπου συντόνιζε τις νομικο-οικονομικές δραστηριότητες του Υπουργείου σχετικά με την απελευθέρωση της γαλλικής αγοράς οδικών μεταφορών εμπορευμάτων.

Από το 1982 μέχρι το 1985 ήταν αναπληρωτής Τμηματάρχης στη Μονάδα «Δημοσιονομική Διαχείριση και Συμβάσεις χρηματοδότησης» της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Πριν εργαστεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εργάσθηκε, επί 5 έτη (1977-1982), στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Παρισίων (RATP), σαν υπεύθυνος νομικο-οικονομικών μελετών, για λογαριασμό της εξαγωγικής θυγατρικής εταιρείας του Οργανισμού αυτού (μελέτες για το μετρό της Αθήνας, του Σαντιάγκο της Χιλής, Μπογκοτά Κολομβίας, κλπ.).

Ο Λουκάς Τσούκαλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά και διεθνείς σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, το Κολλέγιο της Ευρώπης στην Μπρυζ και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης όπου πήρε το διδακτορικό του και δίδαξε πολλά χρόνια. Εξελέγη Καθηγητής Ευρωπαϊκής Οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1990. Αργότερα έγινε Καθηγητής στο European Institute του London School of Economics ως πρώτος κάτοχος της έδρας Ελευθέριος Βενιζέλος. Το 2016 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (Kennedy School). Ήταν επίσης Επισκέπτης Καθηγητής στο Κολέγιο της Ευρώπης για πολλά χρόνια.

Υπήρξε σύμβουλος του πρώην Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του πρώην Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Καθηγητής στη Σχολή Διεθνών Υποθέσεων του Παρισιού (Sciences Po). Είναι επίσης Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ).

Συγγραφέας πολλών βιβλίων, στα οποία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων τα The New European Economy, What Kind of Europe? και In Defence of Europe: Can the European Project Be Saved? που εκδόθηκαν από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Η ελληνική έκδοση Υπεράσπιση της Ευρώπης: Μπορεί να σωθεί το ευρωπαϊκό εγχείρημα και με ποια μορφή; κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Έχει τιμηθεί με το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και τη Λεγεώνα της Τιμής από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας για την προσφορά του στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, καθώς επίσης και με πολλές επιστημονικές διακρίσεις.

Ιστότοπος του Λουκά Τσούκαλη

Ο Θάνος Ντόκος είναι Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Cambridge. Έχει διατελέσει ερευνητής στο Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Φρανκφούρτης και το Κέντρο για την Επιστήμη και τις Διεθνείς Σχέσεις του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Από τον Μάρτιο του 1996 έως τον Οκτώβριο του 1998 εργάστηκε ως Επιστημονικός Υπεύθυνος της Διεύθυνσης Στρατηγικών Μελετών, Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, και στο διάστημα 1998-99 ως Σύμβουλος σε θέματα ΝΑΤΟ στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). Έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Πειραιώς και Αθηνών, τη Σχολή Εθνικής Αμύνης, τη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας και τη Διπλωματική Ακαδημία.