Τα αποτελέσματα των πολιτιστικών δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων στις τοπικές οικονομίες

Η πρωτοποριακή της έρευνα σχετικά με τον πολιτιστικό αντίκτυπο και την κληρονομιά των διοργανώσεων μεγάλης κλίμακας έχει χρησιμοποιηθεί από υπεύθυνους στρατηγικής πόλεων σε ολόκληρο τον κόσμο, από το Σίδνεϋ έως το Λίβερπουλ και το Λονδίνο. Μεγάλωσε και σπούδασε στη Βαρκελώνη, με ειδίκευση στις Πολιτικές Διεθνούς Επικοινωνίας, το Μάρκετινγκ Πόλεων και τον τότε ανερχόμενο τομέα της έρευνας σε θέματα Πολιτιστικής Πολιτικής. Στη διάρκεια των σπουδών της έζησε στη Γαλλία, την Αυστραλία, τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, όπου ζει σήμερα. Έχει συνεργαστεί στενά με τους επικεφαλής του Τμήματος Πολιτισμού, Μέσων και Αθλητισμού της Βρετανίας, του Arts Council England, του γραφείου του Δημάρχου του Λονδίνου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Από το 2011, είναι Επικεφαλής Έρευνας στο Ινστιτούτο για τις Πολιτιστικές Πρωτεύουσες του Πανεπιστηµίου του Λίβερπουλ. Την περίοδο αυτή είναι υπεύθυνη του προγράμματος αποτίμησης της βασικής κληρονομιάς της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας του Λονδίνου 2012, καθώς και σύμβουλος στο πολιτιστικό  πρόγραμμα των Αγώνων της Κοινοπολιτείας που θα γίνουν στη Γλασκώβη το 2014. Είναι συγγραφέας πολλών άρθρων και εκθέσεων, καθώς και δύο βιβλίων – The Olympics: The Basics και The Olympic Games and Cultural Policy.

Ο Δημήτρης Εϊπίδης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία και Αμερικανικό Θέατρο στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, καθώς και Σκηνοθεσία Θεάτρου στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών στην Νέα Υόρκη. Είναι επίσης απόφοιτος της Σχολής Κινηματογράφου του Λονδίνου.

Το 1971 ίδρυσε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ με έμφαση στον νέο κινηματογράφο, το οποίο διηύθυνε επί 14 χρόνια. Μέχρι σήμερα παραμένει σύμβουλός του και διευθυντής του διεθνούς του προγράμματος. Από το 1988 μέχρι σήμερα, είναι στέλεχος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο ως υπεύθυνος διεθνούς προγράμματος. Από το 1992 έως το 2005 διηύθυνε το παράλληλο τμήμα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, «Νέοι Ορίζοντες».

Το 1999, ίδρυσε το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα, το οποίο συνεχίζει να διευθύνει έως και σήμερα. Αυτό το Φεστιβάλ έχει χαρακτηριστεί από το Media ως το τρίτο σημαντικότερο στον ευρωπαϊκό χώρο. Από το 1995 έως σήμερα, είναι επίσης διευθυντής προγράμματος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ισλανδίας στο Ρέικιαβικ.

Ο Δημήτρης Εϊπίδης έχει διδάξει Ιστορία Κινηματογράφου και Αισθητική στο Πανεπιστήμιο McGill του Μόντρεαλ από το 1968 ως το 1970 και στο πανεπιστήμιο Concordia μέχρι το 1971. Έχει υπάρξει μέλος διεθνών κριτικών επιτροπών σε πολλά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων του Σαν Σεμπαστιάν, της Κωνσταντινούπολης, της Αβινιόν, της Ιερουσαλήμ, της Μόσχας, της Σεούλ, της Φιλαδέλφειας, του Μπιλμπάο, του Κάρλοβι Βάρι, της Τεργέστης, της Λειψίας, του Άμστερνταμ, της Αγίας Πετρούπολης κ.ά.

Το 1999, του απονεμήθηκε το τιμητικό βραβείο της FIPRESCI (Διεθνής Συνομοσπονδία Κριτικών Κινηματογράφου) για την ποιότητα και την πρωτοτυπία των προγραμμάτων των «Νέων Οριζόντων» του ΦΚΘ. Τον Απρίλιο του 1993, ο Ιρανός Υπουργός Πολιτισμού του απένειμε στην Τεχεράνη ένα τιμητικό βραβείο σε αναγνώριση της συμβολής του στην προώθηση του ιρανικού κινηματογράφου διεθνώς. Από το 2001, είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Τον Μάιο του 2010 διορίστηκε στη θέση του Διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Συνθέτης και σκηνοθέτης, καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας Με υποτροφία από το Ίδρυμα Α. Ωνάσης, σπούδασε σύνθεση και διεύθυνση ορχήστρας και μουσικό θέατρο στη Μουσική Ακαδημία της Ουτρέχτης (1989-1993). Παράλληλα συνεργάστηκε με την Ακαδημία Θεάτρου της Ουτρέχτης σε μουσικοθεατρικές παραγωγές και σεμινάρια (1989-1993). Διδάσκει Υποκριτική-Αυτοσχεδιασμό στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών από το 2006. Το 2006, του απονεμήθηκε από το Μουσείο Θεάτρου το βραβείο «Δημήτρης Μητρόπουλος» για τη μουσική του στις παραστάσεις «Όνειρο» και «Οι τρεις αδελφές- Ut Consecutivum». Από το 2010 έως το 2012 υπήρξε Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας και από το 2004 έως το 2010 διετέλεσε Ταμίας, Γενικός Γραμματέας και Αντιπρόεδρος Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου της Unesco. Έργα του έχουν παιχτεί σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις και στις Η.Π.Α. από διάφορα μουσικά σύνολα, ενώ έχει συνεργαστεί με χορογράφους, σκηνοθέτες, ποιητές και εικαστικούς καλλιτέχνες. Έχει συνθέσει Όπερα, Ορατόριο, Κοντσέρτο για βιολί και Ορχήστρα, Χορωδιακή μουσική, μουσική δωματίου, ηλεκτρονική μουσική. Σκηνοθετεί από το 1993.