Κακαβάς Γεώργιος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
11/06/2024
Διάρκεια
01:15:23
Εκδήλωση
Κύκλος διαλέξεων "Μουσειο-λόγιο"
Χώρος
Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων
Διοργάνωση
Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων
Κατηγορία
Μουσειολογία
Ετικέτες
Μουσειολόγιο, Μουσειακή Πολιτική, νέες τεχνολογίες, 4η βιομηχανική επανάσταση, Νομισματικό Μουσείο
Η διάλεξη του Δρος Γεωργίου Κακαβά, Γενικού Διευθυντή Σύγχρονου Πολιτισμού του Υπουργείου Πολιτισμού, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 11 Ιουνίου 2024, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στο πλαίσιο του κύκλου διαλέξεων "Μουσειολόγιο" που διοργανώνει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων.
Ο ομιλητής ανέπτυξε τη Μουσειακή Πολιτική με τη χρήση Νέων Τεχνολογιών στον αστερισμό της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, μελετώντας την περίπτωση του Νομισματικού Μουσείου.
Η Μουσειακή Πολιτική με τη Χρήση Νέων Τεχνολογιών στον αστερισμό της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Η περίπτωση του Νομισματικού Μουσείου
Η περίπτωση του Νομισματικού Μουσείου αποτελεί μια ξεχωριστή σελίδα στη βιογραφική ιστορία των δημόσιων αρχαιολογικών Μουσείων. Το Ιλίου Μέλαθρον, του αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ, έδρα του Νομισματικού Μουσείου, και άλλοτε κατοικία του Ερρίκου Σλήμαν, έχει κερδίσει μία επίζηλη θέση στην ιστορία της αρχιτεκτονικής και της τέχνης παγκοσμίως. Μέσα στα 2.000 τ.μ. του Μουσείου, φιλοξενείται η παγκόσμια Ιστορία του Νομίσματος, με περισσότερα από 15.000 εκθέματα από τα 600.000 προσκτήματά του. Το Μουσείο αποτελεί ένα από τα πλουσιότερα στο είδος του διεθνώς και ένα πολύ ιδιαίτερο Ίδρυμα.
Αυτή όμως η σεβαστή παρακαταθήκη του, αλλά και η ιδιότητά του ως διαχρονικό θεματικό Μουσείο της ιστορίας της νομισματικής, κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη της οικονομικής και κοινωνικής ύφεσης εξέτρεφε τον επιπλέον κίνδυνο της εσωστρέφειας και της ζήτησής του αποκλειστικά από ειδικούς επιστήμονες και ερευνητές. Ταυτόχρονα, οι νέες αντιλήψεις και εξελίξεις και πολιτικές που αναδύονταν στον κόσμο των Μουσείων, τα οποία για πολλά χρόνια στρέφονταν κυρίως στην έκθεση, τη συντήρηση και τη διαφύλαξη των τεκμηρίων της πολιτιστικής κληρονομιάς, ισχυροποιούσαν την πρόκληση να παραμείνει δρων οργανισμός, να αποκτήσει νέους επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, να συνδεθεί ενεργά με τη ζωή της πόλης, ως «ζώνη επαφής» μεταξύ των σημερινών του επισκεπτών και της αύρας των παλιότερων κοινωνιών, με την εκκόλαψη ευέλικτων τρόπων πολυμεσικής επικοινωνίας, χωρίς να χάνει την ιδιαίτερη ταυτότητά του.
Στον απόηχο της 3ης και στην αυγή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, η νέου τύπου επικοινωνία «το μουσείο είναι κοινωνικές σχέσεις» που επιτυγχάνεται όλα αυτά τα χρόνια στο Νομισματικό Μουσείο, αποτελεί μαθησιακή εμπειρία για το ίδιο το προσωπικό του, και μία αφορμή να στοχάζεται αναφορικά με τις δράσεις του ώστε να τις εξελίσσει και να τις εκσυγχρονίζει διαρκώς.
Ο Δρ. Γεώργιος Κακαβάς σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε με «άριστα». Κατέχει επίσης πτυχίο με «άριστα» της Θεολογικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα και διδακτορικό δίπλωμα στην Ιστορία της Τέχνης από το Courtauld Institute of Art του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Η διδακτορική του διατριβή: Dionysios of Fourna. Artistic Creation and Literary Description εκδόθηκε στο Leiden της Ολλανδίας τo 2008. Έχει αναδειχθεί υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, του Σαριπολείου Κληροδοτήματος Αριστούχων του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Αμερικανικού Πανεπιστημίου του Harvard.
Το 1992 εισήχθη πρώτος στην Αρχαιολογική Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού και έχει εργαστεί ως επιμελητής σε πολλές Εφορείες Αρχαιοτήτων, Διευθύνσεις και Μουσεία, και ως Προϊστάμενος στην 24η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, στο Νομισματικό Μουσείο, στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Επιγραφικό και Νομισματικό Μουσείο. Υπήρξε Διευθυντής πλήθους ανασκαφικών ερευνών σε πολλές περιοχές της Ελλάδας και έχει οργανώσει πολλά Εκπαιδευτικά Προγράμματα του Υπουργείου Πολιτισμού.
Έχει λάβει μέρος με εισηγήσεις και ανακοινώσεις σε πλήθος διεθνών και τοπικών επιστημονικών συνεδρίων και έχει δημοσιεύσει πληθώρα άρθρων σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Έχει δώσει σειρά συνεντεύξεων για την τέχνη και τον πολιτισμό στο διεθνή και ελληνικό τύπο, τηλεόραση και ραδιόφωνο, καθώς και σε ιστότοπους. Έχει συμμετάσχει στην οργάνωση σημαντικών εκθέσεων αρχαιοτήτων και έργων τέχνης σε Μουσεία, Πινακοθήκες και Πολιτιστικά Κέντρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, έχοντας επιμεληθεί την έκδοση πολλών από τους συνοδευτικούς τους καταλόγους.
Υπήρξε ερευνητής της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας υπό την εποπτεία του Ακαδημαϊκού Μανόλη Χατζηδάκη, του Κέντρου Βυζαντινών Σπουδών του Dumbarton Oaks της Ουάσιγκτον υπό την εποπτεία της Ακαδημαϊκού Αγγελικής Λαΐου, και ειδικός επιστήμονας στην έδρα της Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών υπό την εποπτεία του Ακαδημαϊκού Παναγιώτη Βοκοτόπουλου. Υπήρξε Επιστημονικός Συνεργάτης, Ερευνητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, του Κέντρου Βυζαντινών Σπουδών του Dumbarton Oaks, του Αμερικανικού Πανεπιστημίου Cornell και της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών, του τομέα Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου.
Ως Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνικού Τμήματος του ICOMOS έχει οργανώσει σεμινάρια και ημερίδες αφιερωμένες στην προστασία και αποκατάσταση μνημείων και αρχαιολογικών χώρων. Έχει διοργανώσει τα Διεθνή Επιστημονικά Συνέδρια: «Ο Θεσμός της Χορηγίας από την Αρχαιότητα μέχρι Σήμερα» το 2014 στη Θεσσαλονίκη, «Μεταλλεία, Μέταλλα και Νομίσματα στην Αττική και τον Αρχαίο Κόσμο» το 2015 στην Αθήνα, «Διεθνής Διημερίδα Νομισματικής Μάντω Οικονομίδου» το 2016 στην Αθήνα, “Future-proofing numismatics in museums: issues of conservation and collections management” το 2018 στην Αθήνα.
Είναι μέλος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Επιτροπής Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης, της Ελληνικής Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών, της Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών, της Society for the Promotion of Byzantine Studies, της Διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής του ICOMOS Cultural Routes, του Συμβουλίου Μουσείων του Υπουργείου Πολιτισμού, της Επιστημονικής Επιτροπής Εκδόσεων του ΤΑΠΑ, του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», ενώ υπήρξε μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου.