Θέατρα Δημαγωγίας: Αριστοφανικές απόπειρες στην πολιτική, αρχαίες και σύγχρονες

Το Διεθνές Φόρουμ «Το Αρχαίο Δράμα και το Πολιτικό: Παράσταση-Φιλοσοφία-Πολιτική Θεωρία» πραγματοποιήθηκε στις 18-19 Σεπτεμβρίου 2019, στο πλαίσιο του καλλιτεχνικού και ερευνητικού προγράμματος για το Αρχαίο Δράμα και τις Πολιτικές Επιστήμες με τίτλο:

Μεγάλες Αφηγήσεις / Η Επιστροφή
Αθήνα_2019

Πράξη: «ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΕΘΝΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ»
Θεσμός: «Αρχαίο Δράμα: Διεπιστημονικές και Δια-καλλιτεχνικές προσεγγίσεις»

Το Φόρουμ διερευνά το ζήτημα της ποίησης και της εφαρμογής της πολιτικής σήμερα και επιδιώκει να αμφισβητήσει τις απολιτικές και αντιπολιτικές φωνές της δημόσιας σφαίρας. Οι μηχανισμοί κοινωνικού αποκλεισμού και μετανάστευσης, οι νέοι εθνικισμοί, η αναζωπύρωση του λαϊκισμού και η ανάγκη για επανεφεύρεση εναλλακτικών γεγονότων, συζητούνται και τίθενται σε μια παιγνιώδη αγωνιστική αλληλεπίδραση, μέσα από τη θεωρία της επιτέλεσης, της πολιτικής φιλοσοφίας και της ανθρωπολογίας.

Το BLOD βιντεοσκόπησε και δημοσιεύει τη 2η ημέρα του Φόρουμ που είχε ως γενική θεματική: Το πολιτικό και το αρχαίο δράμα ως θεωρία/ιδέα/πρόταγμα

Η 2η ημέρα του Φόρουμ, σε επιμέλεια του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, φιλοξένησε ανακοινώσεις και διαλέξεις ερευνητών, καθηγητών και καλλιτεχνών που συσπειρώνονται στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Έρευνας και Τεκμηρίωσης Παραστάσεων Αρχαίου Ελληνικού Δράματος (Arc-Net), σε πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού: Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστήμιο Freie του Βερολίνου, Πανεπιστήμιο του Bochum, Πανεπιστήμιο του Exeter καθώς και στο Συμβούλιο Τεχνών Ελλάδας.

Θέατρα Δημαγωγίας: Αριστοφανικές απόπειρες στην πολιτική, αρχαίες και σύγχρονες | Julia Stenzel: Η έννοια της δημαγωγίας συνδέεται με τις εξελίξεις της δημοκρατίας από τα αρχαία χρόνια. Ενώ στην Αττική Πόλη, σημαίνει την ομιλία ενός εξ ονόματος των πολλών, ο όρος υποβλήθηκε σε ποικίλες επαναξιολογήσεις από την αρχαιότητα. Ξεκινώντας από την υπόθεση ότι στοιχεία της δημαγωγίας είναι θεμελιώδη για τη δημοκρατική επικοινωνία γενικά, η παρουσίαση προσεγγίζει το θέμα μέσα στην ιστορικότητά του. Θέτοντας το δημαγωγικό 'ἄγειν' στο ετυμολογικό φάσμα από το «θέτω σε κίνηση» μέχρι το εικονικό «οδηγώ, κατευθύνω», συζητά τη σχέση δῆμου και αγωγού, ανάμεσα στην απόκριση και υπαινιγμό. Ο δῆμον ἄγειν, ενεργώντας ως δημαγωγός, κινείται ανάμεσα στην πολιτική κινητοποίηση του δήμου και την ακινητοποίησή του, μέσω μιας μη απελευθερωτικής μορφής ηγεσίας. Πώς η δημαγωγία (επαν-) παράγει τη διαφορά μεταξύ ενός περιθωριοποιημένου «εμείς» και ενός ηγεμονικού 'αυτοί'; Πώς εμπεδώνει τη χαρισματική υποκριτική ως ανανεωτική, λειτουργική και συμφιλιωτική και πώς μπορεί να θεωρηθεί ως αγωνιστική πρακτική;