Bodossaki Lectures on Demand
ΙΔΡΥΜΑ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

Ταυτοπροσωπία και ετεροπροσωπία στην ποίηση του Καβάφη

Μαρωνίτης Δημήτρης Ν.

6 Ιουλίου 2013

ΟΜΙΛΙΕΣ
EXIT FULL SCREEN VIDEO & SLIDES
ΔΙΑΡΚΕΙΑ 00:33:49 ΠΡΟΒΟΛΕΣ 2478
ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ /
Ομιλητές
Μαρωνίτης Δημήτρης Ν.

Γλώσσα
Ελληνική

Ημερομηνία
06/07/2013

Διάρκεια
00:33:49

Εκδήλωση
Κ. Π. Καβάφης, Ελληνικός και Οικουμενικός

Χώρος
Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών

Διοργάνωση
Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών

Κατηγορία
Λογοτεχνία

Ετικέτες
Κωνσταντίνος Καβάφης, έτος Καβάφη, ποίηση, ταυτοπροσωπία, ετεροπροσωπία

«Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλ' εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια, σ' ένα σπίτι της οδού Σερίφ. Μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία. Κατόπιν επεσκέφθην την χωράν αυτήν μεγάλος, άλλα δια μικρόν χρονικό διάστημα. Διέμεινα και στην Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολι. Στην Ελλάδα είναι πολλά χρόνια πού δεν επήγα. Ή τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το Υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου. Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά, και ολίγα Ιταλικά».

Το αυτοβιογραφικό αυτό σημείωμα του Καβάφη, δημοσιευμένο το 1924, υπογραμμίζει με τρόπο αναμφισβήτητο τον οικουμενισμό που διέπει την ποίηση του, με τις ποικίλες καταβολές και τα αντίστοιχα ηχοχρώματα ενός κόσμου ιδιαίτερα οικείου στον ίδιο, την πνευματική όμως έκφανση του οποίου είχε προσεγγίσει και αφομοιώσει μετά από συστηματική μελέτη. Ο Καβάφης, αφού στοχάστηκε τη μοίρα του ανθρώπου γενικά αλλά και στην ιστορική της διάσταση, με το πολυσχιδές ποιητικό του τάλαντο συνέβαλε στη δημιουργία μιας οικουμενικής ποιητικής γραφής, η οποία κατακτά τον αναγνώστη πέρα από τον χώρο, τη γλώσσα ή τον χρόνο. Σήμερα, εποχή ιδεολογικής κατά κύριο λόγο κρίσης ή ακόμη και παρακμής, ο Καβάφης, που γνωρίζει σε βάθος το παρακμιακό φαινόμενο σε αρμονικό συνδυασμό με την πλούσια θεματική του, είναι επίκαιρος όσο ποτέ.

Το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών αφιερώνει τις εκδηλώσεις της φετινής χρονιάς, κατά την οποία συμπληρώνονται 150 χρόνια από τη γέννηση και 80 από τον θάνατο του μεγάλου Αλεξανδρινού, στην ποιητική του ιδιοφυΐα και την αέναη παρουσία του. Οι εκδηλώσεις, που θα διαρκέσουν από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο 2013, είναι έτσι επιλεγμένες και δομημένες ώστε να αγκαλιάζουν στενά ευρύτερα στρώματα του κοινού με ποικίλα ενδιαφέροντα (φιλολογικά, μουσικά, εικαστικά, θεατρικά) […]

Απόσπασμα από το προλογικό σημείωμα του καθηγητή Αθανάσιου Μαρκόπουλου, Διευθυντή του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, στο Πρόγραμμα των εκδηλώσεων για το «Έτος Καβάφη» που γίνονται στους Δελφούς το φετινό καλοκαίρι και θα συνεχιστούν το χειμώνα του 2013 στην Αθήνα.

Μέρος των εκδηλώσεων αυτών ήταν το Διεθνές Συμπόσιο «Κ.Π.Καβάφης, Ελληνικός και Οικουμενικός», που έγινε με τη συμμετοχή διακεκριμένων μελετητών του καβαφικού έργου από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Στο συμπόσιο αυτό - το σύνολο, σχεδόν, των ομιλιών των οποίων βιντεοσκόπησε και δημοσιεύει το Blod - ανήκει και η συγκεκριμένη ομιλία.

Μαρωνίτης Δημήτρης Ν. Κλασικός Φιλόλογος, Δοκιμιογράφος

Ο καθηγητής Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης (1929-2016) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Γυμνασιακές σπουδές στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Προπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου. Μεταπτυχιακές σπουδές σε πανεπιστήμια της πρώην Δυτικής Γερμανίας με υποτροφία της Humboldt-Stiftung. Διδάκτωρ και εντεταλμένος υφηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έως το 1967. Απολύεται, συλλαμβάνεται και βασανίζεται από τη στρατιωτική χούντα. Επανέρχεται και παραμένει καθηγητής της ίδιας Σχολής από το 1975 έως το 1996. Επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμια της Γερμανίας, Αυστρίας και Κύπρου και των ΗΠΑ. Από το 1994 έως το 2001 πρόεδρος και γενικός διευθυντής του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. Εφεξής συντονιστής του προγράμματος "Αρχαιογνωσία και Αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση", που εκπονείται στο πλαίσιο του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας. Έγραψε βιβλία, μονογραφίες, και άρθρα για τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τον Σοφοκλή, τον Ηρόδοτο, τον Αλκαίο, τη Σαπφώ, που, εν μέρει ή εν όλω, και μετέφρασε. Προέχει η συντελεσμένη μετάφραση της "Οδύσσειας". Συγχρόνως μελέτησε και δημοσίευσε δοκίμια για μείζοντες νεοέλληνες ποιητές και πεζογράφους, επιμένοντας σε εκπροσώπους της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς.

Σχετικές ομιλίες