Bodossaki Lectures on Demand
ΙΔΡΥΜΑ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας: από το αρχοντικό της Ύδρας στους κήπους της Κέρκυρας

Αράπογλου Εβίτα

27 Ιουνίου 2017

ΟΜΙΛΙΕΣ
EXIT FULL SCREEN VIDEO & SLIDES
ΔΙΑΡΚΕΙΑ 39:20 ΠΡΟΒΟΛΕΣ 2362
ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ /

Στα πλαίσια του εορτασμού «60 Χρόνια Φίλοι» και της έκθεσης «ΓΚΙΚΑΣ – CRAXTON – LEIGH FERMOR: η γοητεία της ζωής στην Ελλάδα», που φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη (Κτήριο οδού Κουμπάρη 1), η Ιστορικός Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης κ. Εβίτα Αράπογλου, έδωσε, στις 27 Ιουνίου 2017, διάλεξη με θέμα: «Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας: από το αρχοντικό της Ύδρας στους κήπους της Κέρκυρας».
 
Η φιλία μεταξύ των τριών μεγάλων δημιουργών, του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, του John Craxton και του Patrick Leigh Fermor, αποδείχθηκε ιδιαίτερα ανθεκτική, αφού διήρκησε για περίπου πενήντα χρόνια και αναπτύχθηκε με κοινό σημείο αναφοράς την αγάπη τους για την Ελλάδα. Η Ελλάδα αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος της σχέσης τους και συνάμα έμπνευση, που φανερώνεται σε κάθε πτυχή του έργου τους. Τέσσερις ακόμη τόποι επισφράγισαν τη βαθιά φιλία τους: η Ύδρα, η Καρδαμύλη, η Κρήτη και η Κέρκυρα. Είναι ακριβώς οι τόποι που επέλεξαν να ζήσουν.
 
Σε αυτό όμως το χρονικό φιλίας, που ξεδιπλώνει τόσο η έκθεση “Γκίκας – Craxton - Leigh Fermor: η γοητεία της ζωής στην Ελλάδα” όσο και η συνοδευτική έκδοση, ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας ήταν εκείνος που σηματοδότησε τον πρώτο και τον τελευταίο σταθμό αυτής της «κοινής» διαδρομής. Η Ύδρα, εκεί όπου βρισκόταν το πατρογονικό αρχοντικό του Γκίκα, συνιστά το πρώτο σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή και στο έργο και των τριών φίλων. Και ύστερα από την αναπάντεχη καταστροφή του αρχοντικού, η Κέρκυρα. Από τη δεκαετία του ’70, νέος τόπος συνάντησης και δημιουργίας για τους Γκίκα, Craxton και Leigh Fermor, το παλιό ελαιοτριβείο στις Σινιές της Κέρκυρας. Εκεί ο Γκίκας θα δημιουργήσει ένα νέο «ειδυλλιακό σκηνικό», «ένα καταφύγιο μοναδικής ατμόσφαιρας και γοητείας», που θα μοιραστεί αλλά και θα εμπνεύσει και τους τρεις φίλους.

Αράπογλου Εβίτα Ιστορικός Τέχνης

Η ιστορικός τέχνης Εβίτα Αράπογλου σπούδασε στο University College και στο King's College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου• ειδικεύτηκε στην ιστορία της ευρωπαϊκής και, ιδιαίτερα, της ελληνικής τέχνης του 19ου και 20ού αιώνα. Το διάστημα 1983-1991 στο Λονδίνο επιμελήθηκε εκθέσεις ευρωπαϊκής χαρακτικής και νεοελληνικής ζωγραφικής, δίνοντας παράλληλα διαλέξεις σε Αγγλία, Ελλάδα και Κύπρο. Το 1989 έγραψε το βιβλίο "Συλλογή Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη. Πίνακες Ελλήνων Ζωγράφων 19ου και 20ού αιώνα". Από το 1994 είναι επιμελήτρια της Συλλογής του Ιδρύματος Α. Γ. Λεβέντη. Έχουν δημοσιευθεί πολλά άρθρα και μελέτες της, όπως "Τέχνες και Καλλιτέχνες στην Κέρκυρα" και "Έλληνες Καλλιτέχνες στο Mont Parnes: Παράδοση και νεωτερικότητα στην αισθητική των αντιφάσεων του 1961". Από το 1982 εργάστηκε κοντά στον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα, αναλαμβάνοντας, μεταξύ άλλων, την οργάνωση εκθέσεων έργων του στη Royal Academy of Arts του Λονδίνου, στην Πινακοθήκη Γκίκα του Μουσείου Μπενάκη και στο ΜΙΕΤ της Θεσσαλονίκης. Το 1992 έγραψε και επιμελήθηκε το βιβλίο "Γκίκας. Σχέδια". Από το 1994 μετείχε ως μέλος στη Γνωμοδοτική Επιτροπή του Μουσείου Μπενάκη για την Πινακοθήκη Γκίκα. Πολλές οι δημοσιεύσεις της για τον μεγάλο έλληνα καλλιτέχνη, αλλά και οι συμμετοχές της σε εκδηλώσεις αφιερωμένες στο έργο του.

Σχετικές ομιλίες