Bodossaki Lectures on Demand
ΙΔΡΥΜΑ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

Νευροψυχολογικές εγγραφές της κακοποίησης: Πως καταγράφει ο εγκέφαλος την κακοποίηση σε μια περίοδο ταχείας ανάπτυξης;

Μαρτίνου Μαρίνα

1 Δεκεμβρίου 2018

ΟΜΙΛΙΕΣ
EXIT FULL SCREEN VIDEO & SLIDES
ΔΙΑΡΚΕΙΑ 00:18:43 ΠΡΟΒΟΛΕΣ 1298
ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ /

Ένωση «Μαζί για το Παιδί», Ημερίδα για την Παιδική Κακοποίηση

Το τρίπτυχο κατά της κακοποίησης:
Ενημέρωση, Πρόληψη, Επικοινωνία

Μόλις το 1% των περιστατικών παιδικής κακοποίησης καταγγέλλεται στις Αρχές

Ένα φαινόμενο που έχει πάρει διαστάσεις ανησυχητικές και δεν είναι άλλο απ’ αυτό της παιδικής κακοποίησης αναλύθηκε από επιστήμονες και ειδικούς σε ημερίδα που διοργάνωσε η Ένωση «Μαζί για το Παιδί», το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου στο Συνεδριακό Κέντρο της Εθνικής Ασφαλιστικής.

Στην Ελλάδα οι 9 στις 10 περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης δεν αναφέρονται ποτέ

«Στην παιδική κακοποίηση βλέπουμε μόνον την κορυφή του παγόβουνου. Το πραγματικό πρόβλημα είναι πολύ ευρύτερο και βαθύ. Γι’ αυτό και χρειάζεται συνεχής επαγρύπνηση και ευαισθητοποίηση». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Διευθυντή Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου Παίδων, «Π. & Α. Κυριακού» και αντιπρόεδρο της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», Ιωάννη Παπαδάτο.

Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τα λεγόμενά του. Με βάση τις εκτιμήσεις, στην Ελλάδα οι 9 στις 10 περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης δεν αναφέρονται ποτέ και παραμένουν χωρίς διάγνωση και αντιμετώπιση. Σύμφωνα με έρευνες, 1 στα 2 παιδιά στη χώρα μας έχουν πέσει θύμα τουλάχιστον μίας εμπειρίας σωματικής βίας, το 1 στα 10 παιδιά έχουν πέσει θύματα σε περιστατικά σεξουαλικής βίας, ενώ σχεδόν 3 στα 10 παιδιά θεωρούν ότι είναι παραμελημένα. Παράλληλα, μία στις τέσσερις Ελληνίδες άνω των 15 έχει βιώσει σωματική ή σεξουαλική βία τουλάχιστον μια φορά στη ζωή της.

Η σημασία της Επικοινωνίας

Ο κοινός παρονομαστής που επισήμαναν έντονα οι ειδικοί ήταν η «επικοινωνία». Αυτή που πρέπει να αναπτυχθεί στους κόλπους της οικογένειας καθώς η πρόληψη για το οποιοδήποτε συμβάν είναι σίγουρα καλύτερη του «θεραπεύειν». Η ενημέρωση απαιτείται καθώς αυτή είναι η βάση της επικοινωνίας.

Η παιδική κακοποίηση αφήνει το σημάδι της στον εγκέφαλο

Πέρα από τα ανεξίτηλα ίχνη που αφήνει η κακοποίηση στον παιδικό ψυχισμό, οι επιδράσεις είναι ορατές και στον εγκέφαλο. Όπως ανέλυσε η Μαρίνα Μαρτίνου, που ασχολείται με την Αναπτυξιακή Γνωστική Νευροεπιστήμη, η κακοποίηση πιθανότατα προκαλεί στο παιδί «ευπάθεια στη μελλοντική ψυχοπαθολογία και ιδιαίτερα στη μετατραυματική αγχώδη διαταραχή», ενώ «μπορεί να συντελεί στην ανάπτυξη προβλημάτων συμπεριφοράς, όπως η σεξουαλική δυσλειτουργία αργότερα στη ζωή».

Ακόμη μεγαλύτερο προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι με βάση τελευταίες έρευνες, οι τραυματικές εμπειρίες που έζησαν προηγούμενες γενιές μπορούν να επηρεάσουν επιγενετικά και τις επόμενες γενιές, «κληρονομώντας» τις επιπτώσεις του προβλήματος.

Λίγα λόγια για το Μαζί για το Παιδί:
Το Μαζί για το Παιδί ξεκίνησε να λειτουργεί στην Ελλάδα το 1996. Πρόκειται για μια ένωση μη-κερδοσκοπικών σωματείων και ιδρυμάτων, που εργάζονται για την ευημερία περισσότερων από 30.000 παιδιών κάθε χρόνο εκ των οποίων τα 10.000 σε συστηματική βάση. Κύριος στόχος της Ένωσης είναι να προσφέρει βοήθεια σε παιδιά και νέους που αντιμετωπίζουν την φτώχεια, την αναπηρία, την κακοποίηση και την αρρώστια. Το 2016 τιμήθηκε με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών για την κοινωνική του προσφορά.

Τα Σωματεία-μέλη του Μαζί για το Παιδί:
Ίδρυμα «Η Παιδική Στέγη» • Ίδρυμα Κοινωνικής Εργασίας «Χατζηπατέρειον» - Κ.Α.Σ.Π. • Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών •Πνοή-Φίλοι Εντατικής Θεραπείας Παιδιού• Οι Φίλοι του Παιδιού• Οι Φίλοι της Μέριμνας• Πανελλήνια Ένωση Αγώνα κατά του Νεανικού Διαβήτη (Π.Ε.Α.Ν.Δ.) •Κέντρο Ειδικών Ατόμων «Η Χαρά» •Σωματείο «Φίλοι του Θεοτόκος».

Μαρτίνου Μαρίνα PhD Αναπτυξιακή Γνωστική Νευροεπιστήμη

Η Μαρίνα Μαρτίνου έλαβε διδακτορικό στην αναπτυξιακή γνωστική νευροεπιστήμη το 2011 από το University College του πανεπιστημίου του Λονδίνου (UCL). Εκπόνησε μεταδιδακτορική έρευνα για τις επιπτώσεις των μακρών επιληπτικών κρίσεων στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο. Εργάστηκε επίσης σε προγράμματα του Medical Research Council (MRC), αποσκοπώντας στην μελέτη των επιπτώσεων της υποξίας στην νευρολογική ανάπτυξη των βρεφών. Μέσα από τη δουλειά της, έχει αποκτήσει εμπειρία σε διάφορες νευροαναπτυξιακές διαταραχές όπως ο αυτισμός, η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) και το σύνδρομο Tourette. Από το 2017 διδάσκει στο Αμερικανικό Κολέγιο, ενώ παράλληλα είναι επίτιμη μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο UCL. Το 2019, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Θεοχαράκη, ξεκίνησε εκπαιδευτικά σεμινάρια για παιδιά με στόχο την εκμάθηση των πρωταρχικών εννοιών της νευροεπιστήμης.

Σχετικές ομιλίες