Μια Διαδικτυακή Συζήτηση για την Ελληνική Κοινωνία Μετά την Πανδημία

Η Μαριέττα Γιαννάκου είναι Πτυχιούχος Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών - νευρολόγος, ψυχίατρος. Γεννήθηκε στο Γεράκι της Λακωνίας το 1951.

Κοινοβουλευτικές Δραστηριότητες

Εξελέγη Ευρωβουλευτής με τη ΝΔ στις Ευρωεκλογές του 1984,1989, 1999 και 2009 και επικεφαλής της Ομάδας Ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας (1989, 1999 και 2009).
Εξελέγη Βουλευτής της Α΄ Αθηνών στις εκλογές του 1993,1996, 2000 και 2004 και Βουλευτής Επικρατείας στις εκλογές του 2019.
Ως Βουλευτής Επικρατείας είναι Μέλος στις Διαρκείς Επιτροπές Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, στην Ειδική Διαρκή Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, στην Επιτροπή Κανονισμού της Βουλής, στην Επιτροπή Δημοσίων Επιχειρήσεων, Τραπεζών, Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας και Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος.
Επίσης είναι Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελλάδας – Μαρόκου και Μέλος των Ομάδων Φιλίας Ελλάδας – Κροατίας και Ελλάδας – ΗΠΑ. Τέλος είναι Επικεφαλής της Ελληνικής Κοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ.

Στις προηγούμενες κοινοβουλευτικές θητείες, υπήρξε:
Αντιπρόεδρος της Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και της Επιτροπής της Βουλής για εξέταση του Σωφρονιστικού Συστήματος.
Μέλος της Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Εθνικής ΄Άμυνας και της Διακομματικής Επιτροπής για τα ναρκωτικά.
Διετέλεσε Πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας με το Κοινοβούλιο της Πολωνίας Αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελλάδας - ΗΠΑ και Μέλος των Ομάδων Φιλίας Ελλάδας -Ρωσίας και Ελλάδας – Μαρόκου.

Ως Ευρωβουλευτής, διετέλεσε:
Πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα ναρκωτικά και εισηγήτρια για το πρόβλημα της κοκαΐνης στη Λατινική Αμερική και του Σχεδίου Δράσης της Ε.Ε για την καταπολέμηση των ναρκωτικών 2000-2004.
Αντιπρόεδρος της Επιτροπής για τα δικαιώματα της γυναίκας και Μέλος των Επιτροπών Εξωτερικών Υποθέσεων, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Κοινής Ασφάλειας και Αμυντικής Πολιτικής, της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Υποεπιτροπής Ασφάλειας και Άμυνας, της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, της Ειδικής Επιτροπής για το οργανωμένο έγκλημα, τη διαφθορά και τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές ενέργειες, της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Απασχόλησης, Μεταφορών, Ελέγχου του Προϋπολογισμού, Οικονομικής Νομισματικής και Βιομηχανικής Πολιτικής.
Διετέλεσε επίσης μέλος των Αντιπροσωπειών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, για τις σχέσεις της Ε.Ε. με την Τουρκία, για τις σχέσεις με τις Η.Π.Α., την Αλβανία, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και το Κοσσυφοπέδιο και της Αντιπροσωπείας στην Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας ΕΕ – Ρωσίας.
Υπήρξε ακόμη εισηγήτρια του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, της έκθεσης για τις στρατιωτικές δομές της ΕΕ, της έκθεσης για την εξωτερική πολιτική της Ένωσης υπό το φως των πολιτιστικών και θρησκευτικών διαφορών, της έκθεσης για τις γυναίκες στα κέντρα λήψεως αποφάσεων, της έκθεσης για την καταπολέμηση της φτώχειας και της έκθεσης για την οικονομική και κοινωνική ένταξη των λιγότερο ευνοουμένων ομάδων.
Επίσης διετέλεσε Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού «Quart Monde» (τέταρτος κόσμος) και εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα φτώχειας.
Υπήρξε Μέλος της Συντακτικής Συνέλευσης για το Μέλλον της Ευρώπης, εκπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου (2002-2003).

Πολιτικές / Κοινωνικές Δραστηριότητες

Διετέλεσε Υπουργός Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων από 11-4-1990 έως 7-8-1991 και Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων από τις 10-3-2004 έως 16-9-2007, καθώς και Μέλος της Κυβερνητικής Επιτροπής και του Υπουργικού Συμβουλίου.
Ιδρυτικό μέλος της ΟΝΝΕΔ (1974) και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της, μέλος της ΔΕ της Νέας Δημοκρατίας (1979) και της Κεντρικής Επιτροπής (από το 1997) και της Εκτελεστικής Επιτροπής από το 1998. Στις 29-7-2004 εξελέγη μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΝΔ μετά το 6ο Συνέδριο του Κόμματος. Τον Ιούλιο του 2007 επανεξελέγη μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΝΔ, μετά το 7ο Συνέδριο του Kόμματος.
Έχει διατελέσει σύμβουλος του Προέδρου της ΝΔ (1981-1984), Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων επί σειρά ετών, και μέλος στα τμήματα Ιδεολογίας, Γυναικείων Θεμάτων, στο Συμβούλιο Τομεαρχών με ευθύνη στα θέματα απασχόλησης και Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά και μέλος του ειδικού Πειθαρχικού συμβουλίου (1983) της ΝΔ.
Διετέλεσε Εθνική Συντονίστρια της Ελλάδας στην ΕΕ για την καταπολέμηση των ναρκωτικών και επικεφαλής του Βαλκανικού Άξονα της Διεθνούς Ομάδας Δουβλίνου.
Μετείχε στα Προεδρεία διεθνών πολιτικών οργανισμών ως Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Δημοκρατικής Ένωσης και ως μέλος στα πολιτικά γραφεία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της Διεθνούς Δημοκρατικής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χριστιανοδημοκρατών και της Διεθνούς των Χριστιανοδημοκρατών.
Ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Γυναικών Επιστημόνων και του Πολιτικού Συνδέσμου Γυναικών.

ΒΡΑΒΕΙΑ – ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ:
Έχει τιμηθεί:
Mε το ανώτατο παράσημο “Bernando O’ Higgins” της Δημοκρατίας της Χιλής, για τη συνεισφορά της στην αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα αυτή.
Με το Βραβείο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Αρετής της Πολωνικής Δημοκρατίας για τη συνεισφορά της ως Προέδρου της Ομάδας Φιλίας της Βουλής των Ελλήνων με το Κοινοβούλιο της Πολωνίας, σχετικά με την ένταξη της Πολωνίας στην Ε.Ε.
Με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Αξίας (πρώτης τάξεως) της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος των Ιπποτών της Ιταλικής Δημοκρατίας
Με το Diplome d’ Honneur “Robert Schuman” του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, για τη συνεισφορά της ως Βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση
Με το Ανώτατο Παράσημο του «Officier dans l’ Ordre de Merite» της Γαλλικής Δημοκρατίας, για τη συνεισφορά της ως Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στη γαλλοφωνία και στην προαγωγή της ελληνογαλλικής φιλίας.

Ιστότοπος της Μαριέττας Γιαννάκου

Ο Τάσος Γιαννίτσης γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Νομικά και Οικονομικές-Πολιτικές Επιστήμες στο ίδιο Πανεπιστήμιο και έκανε διδακτορικό στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

Διετέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα και ξανά το 1993-1994 με υπουργό τον Γ. Γεννηματά, υπήρξε μέλος της Επιτροπής Αγγελόπουλου (1994), ανέλαβε ως οικονομικός σύμβουλος των πρωθυπουργών Ανδρέα Παπανδρέου, το 1994-1995, και Κώστα Σημίτη, την περίοδο 1996-2000, και διετέλεσε διαδοχικά Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (2000-2001), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (2001-2004), Υπουργός Εξωτερικών (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2004) στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη και Υπουργός Εσωτερικών (2011- 2012). Μέλος περισσότερων Διοικητικών Συμβουλίων σε Οργανισμούς και επιχειρήσεις σε διάφορα έτη.

Στο επίκεντρο των επιστημονικών του εργασιών βρίσκονται τα θέματα της αναπτυξιακής θεωρίας και πολιτικής, τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, τα διεθνή οικονομικά, θέματα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και τα οικονομικά της τεχνολογίας. Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία και άρθρα (σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και εκδόσεις) για θέματα ελληνικής οικονομίας, ανάπτυξης, διεθνών επενδύσεων, την παγκοσμιοποίηση, τα οικονομικά της τεχνολογίας, τη βιομηχανική και τεχνολογική πολιτική, το τραπεζικό σύστημα, την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την ΟΝΕ.

Πιο πρόσφατα βιβλία του: "Το ασφαλιστικό και η κρίση" (2016, εκδ. Πόλις), "Ανισότητες, φτώχεια, οικονομικές ανατροπές στα χρόνια της κρίσης" (2016, εκδ. Πόλις, με Στ. Ζωγραφάκη). Πρόσφατα άρθρα: "Reflections on Banking Union", "Fiskalkonsolidierung und Einkomensverteilung", "Industrial Policy in Times of Crisis: The Case of Greece" (με I. Kastelli).

O Νίκος Δεμερτζής είναι καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και Διευθυντής και Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ε.Κ.Κ.Ε.. Από το 2004 έως το 2010 υπήρξε μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (Λεμεσός), ιδρυτής και συντονιστής-πρόεδρος του Τμήματος Επικοινωνίας και Σπουδών Διαδικτύου, καθώς και κοσμήτορας της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Επικοινωνίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Από το Μάιο του 2010 έως τον Μάιο του 2013 διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ι.Κ.Υ.

Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου (1980) και διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Lund, Σουηδίας (1986).

Κυριότερα έργα του: Εμφύλιος. Πολιτισμικό Τραύμα, με τους Ε. Πασχαλούδη & Γ. Αντωνίου (επιμ.) (2013), Φθόνος και μνησικακία: Τα πάθη της ψυχής και η κλειστή κοινωνία, με τον Θάνο Λίποβατς (2006), Πολιτική Επικοινωνία. Διακινδύνευση, Δημοσιότητα, Διαδίκτυο (2002), Τοπική Δημοσιότητα και Τύπος στην Ελλάδα (1996), Ο Λόγος του Εθνικισμού (1996), Δοκίμιο για την Ιδεολογία. Ένας Διάλογος της Κοινωνικής Θεωρίας με την Ψυχανάλυση, με τον Θάνο Λίποβατς (1994),  Κουλτούρα, Νεωτερικότητα, Πολιτική Κουλτούρα (1989).

Τα τρέχοντα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στον χώρο της πολιτικής κοινωνιολογίας, της πολιτικής επικοινωνίας και της κοινωνιολογίας των συγκινήσεων.

Ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976. Έχει δουλέψει ως δημοσιογράφος, αρθρογράφος σε περιοδικά, μεταφραστής, επιμελητής κειμένων, και υπεύθυνος ψηφιακών media σε μεγάλο ελληνικό ΜΜΕ. Ήταν συνιδρυτής ενός digital media startup, ενώ έχει εργαστεί και ως μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων. Σήμερα είναι μέλος του Advisory Board του ανεξάρτητου μη-κερδοσκοπικό ερευνητικού οργανισμού «Διανέοσις» και αρθρογραφεί στην εφημερίδα Καθημερινή και σε άλλα ΜΜΕ της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει εκδώσει πέντε βιβλία: Ένα εφηβικό μυθιστόρημα («Πέρα από την Καταιγίδα», Οξύ, 2006), μια συλλογή δημοσιογραφικών κειμένων («Αληθινές Ιστορίες», Introbooks, 2011), μια συλλογή άρθρων γνώμης («Πράγματα Που Σκέφτομαι Στο Ντους, e-book Καστανιώτης, 2014), ένα μυθιστόρημα για την ελληνική κρίση («Φεβρουάριος», Καστανιώτης, 2012) και μία αστυνομική ιστορία στα αγγλικά, με τ' όνομα "Lost and Found". Μπορείτε να μάθετε περισσότερα στο προσωπικό του site και στο Twitter (@tgeorgakopoulos).

Ιστότοπος του Θοδωρή Γεωργακόπουλου