ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ. Είναι αναστρέψιμες οι δυσμενείς προοπτικές;

Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 20 Νοεμβρίου 1952. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο Paris-Pantheon/Sorbonne όπου το 1982 αναγορεύθηκε διδάκτορας (Docteur d’Etat). Μιλάει γαλλικά και αγγλικά. Εργάστηκε από το 1982 σαν μόνιμος υπάλληλος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέχρι το 2017 που συνταξιοδοτήθηκε. Από το Νοέμβριο του 2010 έως το Νοέμβριο του 2017 διετέλεσε Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα.

Από τον Απρίλιο 2005 έως τον Ιανουάριο του 2006 ασκούσε καθήκοντα Γενικού Διευθυντή Τύπου και Επικοινωνίας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (DG COMM). Προετοίμασε και έθεσε σε εφαρμογή το «Σχέδιο Δράσης» για τη βελτίωση της επικοινωνίας στα ευρωπαϊκά θέματα και το «Σχέδιο Δ» για το «Διάλογο» και την «Δημοκρατία». Αναδιοργάνωσε πλήρως την Γενική Διεύθυνση, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και σε επίπεδο Αντιπροσωπειών.

Από τον Οκτώβριο 2002 ήταν Διευθυντής υπεύθυνος για την πολιτική ενημέρωσης και επικοινωνίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και για τις 33 Αντιπροσωπείες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στα κράτη-μέλη και τα 400 περιφερειακά Κέντρα ενημέρωσης του πολίτη.

Τον Ιούνιο 2000 διορίστηκε στη Γενική Διεύθυνση Τύπου και Επικοινωνίας που μόλις είχε συσταθεί. Οργάνωσε την Γενική Διεύθυνση, ετοίμασε την στρατηγική ενημέρωσης και ανέπτυξε τις σχέσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κράτη-μέλη. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2010 άσκησε διαδοχικά καθήκοντα Κύριου Συμβούλου, Διευθυντή, Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή και Γενικού Διευθυντή.

Το Μάρτιο του 1999 διορίστηκε Διευθυντής για τις Μικρές επιχειρήσεις και τη Βιοτεχνία, το Εμπόριο και τη Διανομή, τους Συνεταιρισμούς, τα Ταμεία Αλληλασφάλισης, τις Ενώσεις και τα Ιδρύματα, στη Γενική Διεύθυνση Πολιτικής των Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Από το 1993 μέχρι το Φεβρουάριο του 1999 ήταν Προϊστάμενος του Τμήματος Διεθνούς Ενεργειακής Συνεργασίας με μη κοινοτικές χώρες, στη Γενική Διεύθυνση Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Από το 1988 μέχρι το 1993 ασκούσε καθήκοντα Βοηθού Γενικού Διευθυντή Ενέργειας.

Από το 1987 μέχρι το 1988 ήταν Υπεύθυνος Προσωπικού, Διοίκησης και Προϋπολογισμού του Γραφείου Τύπου της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Παρίσι για τη Γαλλία, τον ΟΟΣΑ και την UNESCO.

Από το 1985 μέχρι το 1987 ήταν αποσπασμένος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σαν Σύμβουλος, στο Γαλλικό Υπουργείο Μεταφορών, όπου συντόνιζε τις νομικο-οικονομικές δραστηριότητες του Υπουργείου σχετικά με την απελευθέρωση της γαλλικής αγοράς οδικών μεταφορών εμπορευμάτων.

Από το 1982 μέχρι το 1985 ήταν αναπληρωτής Τμηματάρχης στη Μονάδα «Δημοσιονομική Διαχείριση και Συμβάσεις χρηματοδότησης» της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Πριν εργαστεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εργάσθηκε, επί 5 έτη (1977-1982), στον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Παρισίων (RATP), σαν υπεύθυνος νομικο-οικονομικών μελετών, για λογαριασμό της εξαγωγικής θυγατρικής εταιρείας του Οργανισμού αυτού (μελέτες για το μετρό της Αθήνας, του Σαντιάγκο της Χιλής, Μπογκοτά Κολομβίας, κλπ.).

Ο Διονύσης Νικολάου, Γενικός Διευθυντής της «διαΝΕΟσις» από τον Ιούνιο 2015, είναι απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (MSc) στο Πανεπιστήμιο Surrey της Αγγλίας.

Γεννήθηκε στο Χάβαρι Ηλείας το 1947, ομιλεί Αγγλικά, είναι έγγαμος και έχει 2 κόρες.

Διετέλεσε Πρόεδρος δ.σ. του ΙΒΕΠΕ, εκπαιδευτικού βραχίονος του ΣΕΒ (2012 – 2015) ως και Γενικός Διευθυντής και μέλος του δ.σ. του ΣΕΒ  (2006 – 2012).

Διαθέτει βαθιά γνώση της ελληνικής και διεθνούς αγοράς, ανάπτυξης επενδυτικών σχεδίων και στρατηγικού σχεδιασμού.

Ο Διονύσης Νικολάου υπήρξε από το 1983 ανώτατο διευθυντικό στέλεχος της τότε ΔΕΛΤΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΑΕ με πλούσια εμπειρία σε όλους τους κλάδους της όπως γάλα, χυμούς, παγωτά στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Συγκεκριμένα, διετέλεσε Αντιπρόεδρος δ.σ. και Διεθύνων Σύμβουλος της ΔΕΛΤΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΑΓΩΤΟΥ Α.Ε. (1996 – 2005) και ηγήθηκε της επέκτασης της εταιρείας στην Ελλάδα και ΝΑ Ευρώπη με την ίδρυση θυγατρικών παραγωγικών μονάδων και δικτύων διανομής στη Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία.

Στα προηγούμενα χρόνια ήταν Marketing Director της εταιρείας (1983 – 1992) με κύρια ευθύνη την ανάπτυξη και το λανσάρισμα δεκάδων νέων καινοτόμων προϊόντων και ισχυρών brands στο γάλα, τα παγωτά και τους χυμούς όπως LIFE, MILΚO, MAGNUM κ.α.

Ακολούθως ανέλαβε την υλοποίηση του επενδυτικού πλάνου και την οργάνωση – διοίκηση της νεοϊδρυθείσας αυτοτελούς μονάδας γιαουρτιού ΔΕΛΤΑ με 250 θέσεις εργασίας ως Γενικός Διευθυντής (1992 – 1996).

Διετέλεσε επίσης Αντιπρόεδρος δ.σ. του μη κερδοσκοπικού οργανισμού «Ίδρυμα Αριστείδης Δασκαλόπουλος» (2004 – 2010) και μέλος του δ.σ. του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων (ΣΕΒΤ).

Η Φαίη Μακαντάση είναι Επικεφαλής Ερευνών του ανεξάρτητου, μη-κερδοσκοπικού ερευνητικού οργανισμού "διαΝΕΟσις".

Η διδακτορική της διατριβή (Ph.D.) ολοκληρώθηκε στο ΟΠΑ με τίτλο “Trade Policy under Imperfect Competition”. Υπήρξε Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια (Post-Doctoral fellow) σε θέματα μεταρρύθμισης του δημοσίου τομέα στην Ελλάδα, των εξαγωγικών επιδόσεων της χώρας και της μέτρησης του ανθρώπινου κεφαλαίου της. Καθ’ όλη τη διάρκεια των σπουδών της έλαβε βραβεία/υποτροφίες από το ΙΚΥ, την Τράπεζα Κύπρου, το Ίδρυμα Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το ευρωπαϊκό πρόγραμμα «ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΙΙ».

Έχει ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια, δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά και έχει συγγράψει και επιμεληθεί επιστημονικά κοινωνικο-οικονομικές μελέτες που αφορούν την Ελλάδα και την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Ο Μιχάλης Γ. Αργυρού γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1972. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ), και κάτοχος μεταπτυχιακού και διδακτορικού τίτλου σπουδών στα Οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Queen Mary). Η διδακτορική του διατριβή (1998) φέρει τίτλο “Greece and the European Union: An assessment of macroeconomic policies and trade effects”.

Από τον Ιούλιο του 2019 είναι Καθηγητής Οικονομικών στο Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Προηγουμένως, ήταν Λέκτορας, Επίκουρος και Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών στο Cardiff University (2005-2019) και Λέκτορας Οικονομικών στο Brunel University (1998-2005). Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι οι διεθνείς νομισματικές σχέσεις, η διεθνής μακροοικονομική και η ελληνική οικονομία. Έχει δημοσιεύσει δύο ερευνητικές μονογραφίες σε θέματα Ευρωπαϊκής Οικονομίας και μεγάλο αριθμό ερευνητικών άρθρων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά υψηλού ακαδημαϊκού κύρους. Οι ακαδημαϊκές δημοσιεύσεις του καλύπτουν θέματα που συμπεριλαμβάνουν την Ευρωπαϊκή κρίση δημοσίου χρέους, εφαρμοσμένη νομισματική πολιτική, διατηρησιμότητα δημοσίου χρέους, όπως επίσης και καθορισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών, ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και διεθνούς εμπορίου/επενδύσεων. Το επιστημονικό του έργο έχει πάνω από 1700 βιβλιογραφικές ετεροαναφορές.

Έχει διεξάγει συμβουλευτική έρευνα επί της Ευρωπαϊκής κρίσης δημοσίου χρέους για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Είναι μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής της Αθήνας, μέλος του ερευνητικού δικτύου του Ομίλου CESifo του Μονάχου και μέλος του Julian Hodge Institute of Applied Macroeconomics.

Η Άννα Διαμαντοπούλου είναι πτυχιούχος πολιτικός μηχανικός με μεταπτυχιακές σπουδές στην Περιφερειακή Ανάπτυξη. Έχει θητεύσει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο συνολικά για 11 έτη. Από το 1999 έως το 2004 ήταν Επίτροπος Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Από το 2009 μέχρι τον Μάρτιο του 2012 ήταν Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και στη συνέχεια έως τις εκλογές του Μαΐου 2012, Υπουργός Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας. Είναι Πρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ήταν η υποψήφια της Ελλάδος για τη θέση της Γενικής Γραμματέως του ΟΟΣΑ, όπου κατέλαβε την τρίτη θέση.

Η Άννα Διαμαντοπούλου έχει ενεργή παρουσία στα ευρωπαϊκά δρώμενα. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των think tanks “Friends of Europe” και “Notre Europe - Jacques Delors Institute”. Έχει επίσης διατελέσει Πρόεδρος του Forum του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος για την Κοινωνική Ευρώπη. Το σχολικό έτος 2012 -2013 δίδαξε Εφαρμοσμένη Ευρωπαϊκή πολιτική στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Harvard Kennedy School (Fisher Family Fellow).

Προσωπική ιστοσελίδα της Άννας Διαμαντοπούλου

Η Αντιγόνη Λυμπεράκη γεννήθηκε στις 23 Απριλίου 1959. Είναι Καθηγήτρια Οικονομικών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, με διδακτορικό δίπλωμα στην Οικονομία των Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων και M. Phil στις Αναπτυξιακές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο του Sussex. Σπούδασε οικονομικά στην Αθήνα (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, στο City University of New York (Queen’s College) και στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (στο Παρίσι). Διετέλεσε βουλευτής το 2015.

Kατά την εκπόνηση της διδακτορικής διατριβής της και μετά, τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώθηκαν στην αλληλεπίδραση των κοινωνικών δομών με τις οικονομικές επιδόσεις: Οι μικρές ελληνικές επιχειρήσεις ως σημείο συρροής της οικογένειας, μικρής κλίμακας παραγωγής και αναζήτησης ανταγωνιστικότητας σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Από τότε έχει διευρύνει τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα προς την κατεύθυνση των Οικονομικών της Εργασίας, της Μετανάστευσης, της Γήρανσης και των Οικονομικών του Φύλου. Τα σημερινά ερευνητικά της ενδιαφέροντα είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η γήρανση του πληθυσμού, η μετανάστευση και η γυναικεία οικονομική δραστηριότητα.

Μεταξύ 2000-2004 ήταν στο Συμβούλιο Εμπειρογνωμόνων των Υπουργείου Εργασίας και ήταν συντονίστρια στην εκπόνηση τριών Εθνικών Σχεδίων Δράσης για την Απασχόληση.

Διετέλεσε ακόμα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΣΤΑΜΕ (2004-2007) και του "Ομίλου Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας" (2008-2010).

Έχει γράψει πολλά βιβλία και άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Μεταξύ των βιβλίων της, δύο ασχολούνται με το δυναμισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, δύο με την ευεργετική επίπτωση των μεταναστών στην οικονομία και την ξενοφοβία ως ανασταλτικό παράγοντα στην ανάπτυξη, ενώ έχει επιμεληθεί τα «Οικονομικά με Ανθρώπινο Πρόσωπο» της Τζούλι Νέλσον και το «Παράδοξο της Παγκοσμιοποίησης» του Dani Rοdrik.

Έχει συμμετάσχει σε πρωτοβουλίες της κοινωνίας των πολιτών που σχετίζονται με τα δικαιώματα των γυναικών, τη μετανάστευση και την ανάπτυξη. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Action Aid Hellas και Action Aid της Κένυας, καθώς και Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης. Είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης για τα Φεμινιστικά Οικονομικά (IAFFE). Είναι εκπρόσωπος της Ελλάδας στη διακρατική «Έρευνα για την Υγεία, τη Γήρανση και Συνταξιοδότηση και την Ευρώπη (SHARE)».

Από τα μαθητικά της χρόνια ήταν οργανωμένη στην Αριστερά και συμμετείχε στην πρώτη Κεντρική Επιτροπή του Ενιαίου Συνασπισμού (από το 1990 μέχρι το 1996), το μοναδικό κομματικό αξίωμα που είχε ποτέ, ως τότε. Το φθινόπωρο του 2011 συμμετείχε στην πρωτοβουλία δημιουργίας του Κοινωνικού Συνδέσμου.

Κατέβηκε για πρώτη φορά ως υποψήφια σε κομματικό σχηματισμό στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2012, με το κόμμα της Δράσης, ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας. Μετά την παραίτηση του Στέφανου Μάνου από την ηγεσία της Δράσης, τον Ιούλιο του 2012, ανέλαβε την αντιπροεδρία του κόμματος. Το 2014, η Αντιγόνη Λυμπεράκη αποχώρησε από τη Δράση και εντάχθηκε στο Ποτάμι.

Γεννήθηκε το 1969 στην Αθήνα με καταγωγή από την Πελασγία Φθιώτιδος. Είναι παντρεμένος με τη δημοσιογράφο Μαριλένα Κατσίμη και έχουν τρία παιδιά: τον Γιώργο (2000), την Κατερίνα (2002) και τη Μάγια (2006). Με σπουδές νομικής, πολιτικών επιστημών και θεωρίας του δικαίου στην Ελλάδα (Κομοτηνή), τη Γαλλία (Στρασβούργο, Αμιένη) και το Βέλγιο (Βρυξέλλες) απέκτησε, από το 1992 ως το 1999, εργασιακή εμπειρία στο Συμβούλιο της Ευρώπης, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη στην Αλβανία και Βοσνία–Ερζεγοβίνη ως διευθύνων περιφερειακού γραφείου στο Brcko. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε ως ειδικός επιστήμονας στο Συνήγορο του Πολίτη (1999-2003) και στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (2000-2002).

Η συνεργασία του με το Συνήγορο του Πολίτη συνεχίστηκε με την ιδιότητα του συντονιστή του Προγράμματος «Ευνομία» υπό την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης και στόχο τη στήριξη και παροχή τεχνογνωσίας σε ομόλογους θεσμούς σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και του Καυκάσου (2000-2009). Από το 2009 ως το 2011, διευθύνων ευρωπαϊκού consortium διδυμοποίησης του Έλληνα, του Ολλανδού και του Σλοβένου Συνήγορο υπό την Ευρωπαϊκή Επιτροπή με το νεοπαγή Σέρβο ομόλογο θεσμό.

Από το 2000 διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου εκλέχτηκε λέκτορας το 2003 και επίκουρος καθηγητής το 2008 με γνωστικό αντικείμενο «Συγκριτική Πολιτική: Ευρώπη-Μειονότητες». Το 2012 εξελέγη στην βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή και το 2018 έγινε τακτικός καθηγητής. Διδάσκει «Εισαγωγή στην ευρωπαϊκή θεωρία του κράτους και του δικαίου» στους φοιτητές β’ εξαμήνου και ως μαθήματα ελεύθερης επιλογής στο προπτυχιακό: «Μειονότητες στην Ευρώπη», «Ιδιότητα του πολίτη και μετανάστευση» και «Τέχνη, ελευθερία και λογοκρισία». Στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών διδάσκει από το 2006 το μάθημα «Μειονότητες στη νεωτερικότητα». Σε προγενέστερη περίοδο, το μάθημα είχε διδαχθεί για τρία χρόνια και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία» του Πανεπιστημίου Αθηνών ενώ ξαναδιδάσκεται το 2012 και 13. Παράλληλα, έχει διδάξει ως επισκέπτης σε πανεπιστήμια και ινστιτούτα εκτός Ελλάδας, όπως στο Πανεπιστήμιο του Essex (Η.Β.), του Βοσπόρου (Τουρκία), Αμιένης (Γαλλία), Columbia (U.S.A), Javaskyla (Φινλανδία). Το χειμερινό εξάμηνο του 2009-2010 στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής του άδειας δίδαξε στο Ινστιτούτο Κοινωνικής Θεωρίας και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου (Σερβία).

Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου από το 2003, και μέλος της Ένωσης από το 1996. Από το 2011 αντιπρόεδρος του συμβουλίου. Η Ένωση είναι η παλαιότερη και μεγαλύτερη οργάνωση που δραστηριοποιείται στο χώρο των δικαιωμάτων στην Ελλάδα και μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

To 2013 εξελέγη αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ως το 2016. Το 2016 εκλέχθηκε πρόεδρος της FIDH ως τον Οκτώβριο του 2019. Το συνέδριο της Ομοσπονδίας του απένημε τον τίτλο του επιτίμου προέδρου της.

Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων, του πρώτου think tank που ασχολήθηκε με τα μειονοτικά στην Ελλάδα, και υπεύθυνος, μαζί με τον Κωνσταντίνο Τσιτσελίκη, της Σειράς Μελετών του ΚΕΜΟ, στις εκδόσεις Κριτική (1998-2008) και Βιβλιόραμα (2009-2017).

Μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (1996 -), της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού Θέσεις (1998 -), της Ελληνικής Εταιρίας Πολιτικής Επιστήμης (2003-) της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (2004-2005 και 2008-2010), αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Πολιτογράφησης της Περιφέρειας Ανατολική Αττικής (2011-) και ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Αριστόβουλου Μάνεση (2002 -).

Γλώσσες εργασίας τα ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά.

Τα υπόλοιπα ενδιαφέροντα στον μεγάλο ελεύθερο χρόνο που προσπαθεί να έχει, σχετίζονται με τα ταξίδια, την πολιτική και τη μουσική.

Η ερευνητική του δραστηριότητα αφορά, μεταξύ άλλων, ζητήματα δικαιωμάτων, μειονοτήτων, μεταναστών, ιδιότητας του πολίτη. Μονογραφίες και αρθρογραφία του κυκλοφορούν ή και έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες.

Προσωπικός ιστότοπος του Δημήτρη Χριστόπουλου