Bodossaki Lectures on Demand
ΙΔΡΥΜΑ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

Βενετία το σχεδόν άλλο Βυζάντιο: από τον Ενρίκο Ντάντολο στον Βησσαρίωνα

Μαλτέζου Χρύσα

9 Ιουλίου 2011

ΟΜΙΛΙΕΣ
EXIT FULL SCREEN
ΔΙΑΡΚΕΙΑ 19:15 ΠΡΟΒΟΛΕΣ 3517
Ομιλητές
Μαλτέζου Χρύσα

Γλώσσα
Ελληνική

Ημερομηνία
09/07/2011

Διάρκεια
19:15

Εκδήλωση
Διεθνές Συμπόσιο: "Το Βυζάντιο στην Ιστορική Συνέχεια"

Χώρος
Συνεδριακό Κέντρο Δελφών

Διοργάνωση
Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών

Κατηγορία
Ιστορία

Ετικέτες
Βυζάντιο, Ενρίκο Ντάντολο, Βησσαρίωνας

Tὸ 1927, ὁ podestà τῆς Βενετίας, μὲ τὴ σύμφωνη γνώμη τοῦ Benito Mussolini, εἶχε τὴν ἰδέα νὰ τοποθετήσει στὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ ἀναμνηστικὴ ἐπιγραφὴ στὴ θέση, ὅπου τὸ 1205 εἶχε ἐνταφιαστεῖ ὁ δόγης Ἐνρίκο Ντάντολο. Πρωταγωνιστὴς τῆς τέταρτης σταυροφορίας καὶ συγχρόνως τῆς βενετικῆς ἱστορίας τοῦ 13ου αἰώνα, ὁ Ντάντολο πέθανε καὶ θάφτηκε στὴν Κωνσταντινούπολη. Τὸ ταφικὸ μνημεῖο του σωζόταν στὸν ναὸ γιὰ μεγάλο χρονικὸ διάστημα καὶ ἄγνωστο πότε καταστράφηκε. Τὸ ἐρώτημα ποὺ γεννᾶ στὸν ἐρευνητὴ ἡ πληροφορία αὐτὴ εἶναι γιὰ ποιὸν λόγο οἱ Βενετοί, σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν πολιτικὴ ποὺ εἶχαν ἀκολουθήσει τόσο μετὰ τὸ 1204 ὄσο καὶ μετὰ τὸ 1261, δὲν εἶχαν φροντίσει νὰ μεταφέρουν στὴν πόλη τους τὰ ὀστὰ τοῦ δόγη. Γιατὶ εἶναι γνωστὸ ὅτι σύμφωνα μὲ τὴ βενετικὴ πρακτικὴ μεταφέρονταν στὴ Γαληνοτάτη μὲ ἐντολή, μὲ παρότρυνση ἤ ἔστω μὲ ἀνοχὴ τοῦ μητροπολιτικοῦ κέντρου ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ γενικότερα τὴν Ἀνατολὴ καλλιτεχνικοὶ θησαυροί, κειμήλια θρησκευτικὰ καὶ ἄλλα πολιτισμικὰ ἀγαθά. Ὅμως, ἂν λάβει κανεὶς ὑπόψη ὅτι ὁ Ἐνρίκο Ντάντολο, ὅπως ἀμέσως θὰ ἐξηγήσω, δὲν ἦταν ὁ δόγης τῆς Βενετίας ποὺ βρισκόταν στὴ λιμνοθάλασσα τῆς Ἀδριατικῆς, ἀλλὰ ὁ δόγης μιᾶς Βενετίας ποὺ βρισκόταν στὴν ἴδια τὴν Κωνσταντινούπολη, καταλαβαίνει χωρὶς δυσκολία ὅτι γιὰ τοὺς Βενετοὺς ὁ Ντάντολο λογιζόταν περισσότερο Βενετὸς Κωνσταντινουπολίτης παρὰ Βενετὸς τῆς μητρόπολης, ἄρα τὸ μνῆμα του δὲν μποροῦσε παρὰ νὰ βρίσκεται στὴν Πόλη. Ἀλλὰ ἂς πάρουμε τὰ πράγματα μὲ τὴ σειρὰ κι ἂς ἐξετάσουμε τὸ κοινωνικὸ κλίμα μέσα στὸ ὁποῖο ζοῦσαν τὰ πρόσωπα τῆς μακρινῆς ἐκείνης ἐποχῆς. (Από την εισαγωγή της ομιλίας της καθηγήτριας κ. Χρύσας Μαλτέζου)
Μαλτέζου Χρύσα Ιστορικός - Διευθύντρια Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας - Ομότιμη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών

Σπουδές
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου τελείωσε τις γυμνασιακές της σπουδές στο Αβερώφειο Γυμνάσιο.
Σπούδασε  με  υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1959-1964). Ως υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Μεσογειακών Σπουδών του Αix-en-Ρrovence (1962) και ως υπότροφος της Ακαδημίας Αθηνών μετεκπαιδεύτηκε στο Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας.
Διπλωματούχος του Corso di Ρerfezionamento του Πανεπιστημίου της Πάντοβας (1965-1967) και πτυχιούχος της Σχολής Παλαιογραφίας, Αρχειονομίας και Διπλωματικής των Κρατικών Αρχείων της Βενετίας.

Σταδιοδρομία
Ερευνήτρια του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (1969-1979).
Διευθύντρια του Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών  (1980- 1994).
Ειδική Επιστήμων στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1977- 1982.
Καθηγήτρια της Μεσαιωνικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1982-1995).
Fellow  του  Dumbarton Οaks Centre for Βyzantine Studies, Washington  (1987).
Καθηγήτρια Ιστορίας και Πολιτισμού, με έμφαση στην ιστορία της βενετοκρατίας στον ελληνικό χώρο, στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του  Πανεπιστημίου Αθηνών.
Διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας (1998- ). 
Ομότιμη καθηγήτρια  Πανεπιστημίου Αθηνών (2009).
Είναι μέλος ελληνικών και ξένων επιστημονικών συλλόγων και εταιρειών, ξένος εταίρος του  Ιstituto Veneto di Scienze, Lettere ed Αrti, αντεπιστέλλον μέλος του Αteneo Veneto, ξένος εταίρος της Deputazione di Storia Ρatria per le Venezie, αντεπιστέλλον μέλος τοῦ Ιstituto Siciliano di Studi Βizantini e  Νeoellenici  "Βruno Lavagnini", επίτιμο μέλος της Ρωσικής Ενωσης των Μεσαιωνολόγων (Αssocietas Ηistoricorum Russorum Μedii Αevi), μέλος της Société Ιnternationale des Ηistoriens de la Μéditerranée, μέλος της διεθνούς συντακτικής ἐπιτροπής του περ. Μediterranean Ηistorical Review, μέλος της Διεθνούς Επιτροπής του Ιstituto Ιnternazionale di Storia Εconomica F.Datini (Ρrato) κ.ά. 
Ελαβε μέρος σε πολυάριθμα ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια και διοργάνωσε  διεθνείς επιστημονικές συναντήσεις, ημερίδες και συμπόσια.
Έδωσε διαλέξεις και σεμιναριακά μαθήματα σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα του εξωτερικού (Collège de France, πανεπιστήμια  Σορβόννης, Γενεύης, Μπολόνιας, Βαρκελώνης, Μαδρίτης, Βαρσοβίας, Μόσχας, Ρerth Αυστραλίας, Ραβέννας, Τορίνου, στην Fondazione Flaminia Ραβέννας, Αssociation Jean Gabriel Εynard κ.α.).

Τιμητικές διακρίσεις
Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών για την ταξινόμηση και επιστημονική εκμετάλλευση του Ιστορικού Αρχείου Κυθήρων (1982).
Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής (2003).
Premio Nazionale Dante Aligheri, Alma Mater Studiorum, Università degli Studi di Bologna, sede di Ravenna, Facoltà di Conservazione dei Beni Culturali  (2007).

Συγγραφική δραστηριότητα
Έχει συγγράψει περισσότερες από 100 μελέτες που αφορούν την περίοδο της βενετοκρατίας στον ελληνικό χώρο, διερευνώντας ποικίλες όψεις των σχέσεων μεταξύ της Δύσης και του μεταβυζαντινού κόσμου.

Σχετικές ομιλίες