

























































































Δρούγου Στέλλα
Μπένος Σταύρος
Λιγνάδης Δημήτρης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
23/03/2017
Διάρκεια
88:25
Εκδήλωση
Κύκλος: Το θέατρο στην Αρχαία Μακεδονία και τη Θράκη
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Σωματείο "Διάζωμα"
Κατηγορία
Αρχαιολογία
Ετικέτες
αρχαίο ελληνικό θέατρο, Ευριπίδης, Διόνυσος, μουσικοί αγώνες, αρχαία Μακεδονία, θέατρο Αιγών
Ο κύκλος των διαλέξεων «Το θέατρο στην Αρχαία Μακεδονία», στο πλαίσιο της επιτυχημένης συνεργασίας του Megaron Plus με το Σωματείο Διάζωμα, συνεχίστηκε την Πέμπτη 23 Μαρτίου, με την ομιλία «Το θέατρο στο βασίλειο της Αρχαίας Μακεδονίας» της Στέλλας Δρούγου, ομότιμης καθηγήτριας Κλασικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Προλόγισε, ο πρόεδρος του “Διαζώματος”, Σταύρος Μπένος.
Το θέατρο στο βασίλειο της Αρχαίας Μακεδονίας
Η άφιξη του αθηναίου τραγικού ποιητή Ευριπίδη στην Αυλή του βασιλιά της Μακεδονίας Αρχέλαου στο τέλος του 5ου αι. π.Χ. αποτελεί ορόσημο για την ιστορία του αρχαίου ελληνικού θεάτρου και ιδιαιτέρως στις βόρειες χώρες του ελληνικού κόσμου. Η κυρίαρχη λατρεία του Διονύσου και οι μουσικοί αγώνες που μαρτυρούνται για τις περιοχές αυτές αποτελούν πρόσφορο έδαφος για την επικράτηση του θεατρικού λόγου. Η αποκάλυψη του θεάτρου των Αιγών (Βεργίνα), της πρώτης πρωτεύουσας του βασιλείου, ενός από τα πρώιμα παραδείγματα της αρχιτεκτονικής των αρχαίων θεάτρων, αποκαλύπτει το δεύτερο ορόσημο στην ιστορία του θεάτρου στη Μακεδονία – το μνημείο, μάλιστα, συνδέεται με χαρακτηριστικά πολιτικά γεγονότα, όπως η δολοφονία του Φιλίππου Β΄ το 336 π.Χ. Έκτοτε, και στη διάρκεια των ελληνιστικών αιώνων, δημιουργούνται λίθινες θεατρικές εγκαταστάσεις και θεατρικά έργα όχι μόνο στην επικράτεια του βασιλείου της Μακεδονίας, αλλά και ευρύτερα, στις πόλεις και στις πρωτεύουσες των νέων βασιλείων των διαδόχων στην Ανατολή, δείγμα πάντοτε της προηγμένης πολιτικής και πολιτισμικής ζωής. Έμμεσες μαρτυρίες από προϊόντα της βιοτεχνίας, επιγραφές και άλλες γραπτές αφηγήσεις επιβεβαιώνουν με έμφαση τη σημασία του θεάτρου σε όλες τις εκφάνσεις και σε όλα τα έργα του.
Ομότιμη καθηγήτρια κλασικής Αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Πτυχιούχος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (πτυχίο 1969-70). Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Wuerzburg ( 1974) με διδακτορική διατριβή για τους αρχαίους αττικούς ψυκτήρες (δημοσιεύθηκε το 1975). Κατά το διάστημα 1975-1976 εργάστηκε στην ΙΖ΄ Εφορεία Αρχαιοτήτων (Βέροια, Πέλλα κλπ). Από το1976 έως το 2012 υπηρέτησε στο ΑΠΘ. Εξελέγη το 1997 τακτική καθηγήτρια κλασικής αρχαιολογίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Ασχολείται κυρίως με την αρχαία ελληνική κεραμική και αγγειογραφία και ιδιαίτερα την Ελληνιστική Κεραμική. Συμμετέχει από το 1976 έως σήμερα στην ανασκαφή της Βεργίνας την οποία διηύθυνε επί δέκα έτη μετά τον θάνατο του Καθηγητή Μ. Ανδρόνικου Από το 1998 αναλαμβάνει την οργάνωση της ανασκαφής στη θέση Καστρί στο Πολυνέρι του Νομού Γρεβενών και αναλαμβάνει τη διεύθυνσή της. Από το 1986 συμμετέχει στην οργάνωση και τη πραγματοποίηση των Διεθνών Επιστημονικών Συναντήσεων για την Ελληνιστική Κεραμική μαζί με τους αρχαιολόγους Λ. Μαραγκού, Η. Ζερβουδάκη, Ι. Τουράτσογλου και Ρ. Ιντζεσίλογλου. Είναι μέλος της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας και αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού και Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου.
Ο Σταύρος Μπένος γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1947 και είναι τοπογράφος-μηχανικός. Υπηρέτησε το δημόσιο βίο της χώρας ως: Δήμαρχος Καλαμάτας (1979-1990), Βουλευτής (Μεσσηνίας 1990-2004, Β΄ Αθήνας 2004-2007), Υφυπουργός Πολιτισμού στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και Υπουργός Πολιτισμού, Υπουργός Αιγαίου και Υφυπουργός Δημόσιας Διοίκησης στις κυβερνήσεις Κώστα Σημίτη. Οι σημαντικότεροι σταθμοί στη διαδρομή του στη δημόσια σφαίρα είναι: α) η ανασυγκρότηση της Καλαμάτας μετά τους καταστρεπτικούς σεισμούς του Σεπτεμβρίου του 1986 που βραβεύθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Πολεοδόμων (πρότυπη και ανθρωποκεντρική πολεοδομική ανάταξη της Καλαμάτας) και από την Europa Nostra (Διάσωση και ανάδειξη των μνημείων της πόλης), β) η ίδρυση και λειτουργία των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (Κ.Ε.Π.) και γ) η ίδρυση και λειτουργία του σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ».
Ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε επί σειρά ετών στο Τμήμα Θεάτρου του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στο Ναύπλιο, σε δραματικές σχολές (Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου, Ίασμος, Θέατρο των Αλλαγών κ.ά.).
Διετέλεσε Διευθυντής της Νέας Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και αναπληρωτής Διευθυντής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ενώ την περίοδο 2014-15 ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο Θέατρο Πάνθεον.
Υπήρξε επί σειρά ετών υπεύθυνος του θεατρικού ομίλου στα Αρσάκεια Σχολεία και στο Κολλέγιο Ψυχικού.
Από το 2017, ανέπτυξε ένα πρωτότυπο εκπαιδευτικό-καλλιτεχνικό εγχείρημα, τα Μαθήματα Πολέμου, βασισμένο στο έργο του Θουκυδίδη, με σκοπό την εμπέδωση και εφαρμογή της λεγόμενης βιωματικής διδασκαλίας της Ιστορίας.
Στο Εθνικό Θέατρο, για μία δεκαετία, ερμήνευσε βασικούς ρόλους στις χειμερινές και θερινές παραγωγές του, εργαζόμενος δίπλα σε κορυφαίους σκηνοθέτες και ηθοποιούς (Μινωτής, Σολωμός, Ευαγγελάτος, Λ. Βογιατζής, Ντασέν, Βαλάκου, Χατζηαργύρη, Συνοδινού, Κούρκουλος κ.ά.) Ακολούθως, συνεργάστηκε με ιδιωτικούς θιάσους (Θέατρο Τέχνης, Θέατρο του Νότου, Θίασος Γιώργου Κιμούλη κ.ά.).
Από το 2001 σκηνοθέτησε, τόσο στο Εθνικό Θέατρο όσο και στο ελεύθερο θέατρο. Ενδεικτικές δουλειές του στο Εθνικό Θέατρο είναι: Ορέστεια, Βιομαγεία, Δόκτωρ Φάουστους και Βάτραχοι του Αριστοφάνη (Επίδαυρος 2008), Έξοδος και Έρως Θηλυκρατής (Μικρή Επίδαυρος 2005-2006) καθώς και άλλες παραγωγές μεταξύ των οποίων Ο συλλέκτης, Πέτρες στις τσέπες του, Όσκαρ (3 βραβεία θεάτρου).
Για το Φεστιβάλ Αθηνών, σκηνοθέτησε τα έργα: 13 αντικείμενα, Φαίδρα, Δεσποινίς Τζούλια. Έχει επίσης σκηνοθετήσει είτε πρωταγωνιστήσει στα έργα Αμαντέους, Ο άνθρωπος της βροχής, Το έπος του Διγενή, Το τέλος του παιχνιδιού, Βάκχες, Πελοποννησιακός Πόλεμος, Billy Elliot, Ριχάρδος Γ', Αντιγόνη, Πέερ Γκυντ, Οιδίπους τύραννος. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Έχει διδάξει σε σεμινάρια και διαλέξεις, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Βραβεύτηκε με Κρατικό Βραβείο της Ένωσης Κριτικών για την παράστασή του Συμπόσιον 1-Περί Έρωτος βασισμένο στο κείμενο του Πλάτωνα και Ελλήνων ποιητών (2010, Θέατρο Θησείον του Μιχαήλ Μαρμαρινού).