Η πανδημία ως βίο-ηθική πρόκληση - Μια νέα «ανθρώπινη κατάσταση»; (διαδικτυακή δημόσια συζήτηση)

Η Έφη Βαγενά είναι Καθηγήτρια Πολιτικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, όπου ηγείται του εργαστηρίου ηθικής και πολιτικής υγείας. Ξεκίνησε την καριέρα της στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), δουλεύοντας πάνω σε θέματα ηθικής και πολιτικής της υγείας.

Εργάζεται ως Σύμβουλος στον ΠΟΥ πάνω σε διάφορα projects, ενώ παράλληλα είναι επισκέπτρια καθηγήτρια στο Κέντρο Βιοηθικής του Harvard Medical School, καθώς και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο «Berkman Klein Center for Internet and Society» στο Harvard Law School. Είναι μέλος της Swiss Academy of Medical Sciences και έχει πραγματοποιήσει πλήθος δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά και ιατρικά περιοδικά.

Η έρευνα της Έφης Βαγενά, επικεντρώνεται σε ζητήματα ηθικής και πολιτικής που προκύπτουν αναφορικά με την εξατομικευμένη θεραπεία και την «ψηφιακή» υγεία. Πιο συγκεκριμένα, μέσω της έρευνάς της επιχειρεί να ανακαλύψει πως η ανάπτυξη και η πρόοδος της στοχευμένης και ψηφιακής ιατρικής έχουν επηρεάσει αξίες, όπως η ελευθερία επιλογής, η συμμετοχή των ασθενών σε ιατρικές αποφάσεις και τα προσωπικά δεδομένα των ασθενών. Στο πλαίσιο αυτό σημαντικό διακύβευμα αποτελεί για την ίδια το κατά πόσο είναι ηθικά ορθό να χρησιμοποιείται από τη διεθνή ιατρική κοινότητα η βασή δεδομένων των ασθενών για χάρη της προόδου και της εξέλιξης της ιατρικής έρευνας.

(Πηγή: TEDxAthens)

Ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι αριστούχος απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίδαξε επί σειρά ετών στο Τμήμα Θεάτρου του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στο Ναύπλιο, σε δραματικές σχολές (Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου, Ίασμος, Θέατρο των Αλλαγών κ.ά.).

Διετέλεσε Διευθυντής της Νέας Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και αναπληρωτής Διευθυντής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ενώ την περίοδο 2014-15 ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής στο Θέατρο Πάνθεον.

Υπήρξε επί σειρά ετών υπεύθυνος του θεατρικού ομίλου στα Αρσάκεια Σχολεία και στο Κολλέγιο Ψυχικού.

Από το 2017 έως σήμερα, έχει αναπτύξει ένα πρωτότυπο εκπαιδευτικό-καλλιτεχνικό εγχείρημα, τα Μαθήματα Πολέμου, βασισμένο στο έργο του Θουκυδίδη, με σκοπό την εμπέδωση και εφαρμογή της λεγόμενης βιωματικής διδασκαλίας της Ιστορίας.

Στο Εθνικό Θέατρο, για μία δεκαετία, ερμήνευσε βασικούς ρόλους στις χειμερινές και θερινές παραγωγές του, εργαζόμενος δίπλα σε κορυφαίους σκηνοθέτες και ηθοποιούς (Μινωτής, Σολωμός, Ευαγγελάτος, Λ. Βογιατζής, Ντασέν, Βαλάκου, Χατζηαργύρη, Συνοδινού, Κούρκουλος κ.ά.) Ακολούθως, συνεργάστηκε με ιδιωτικούς θιάσους (Θέατρο Τέχνης, Θέατρο του Νότου, Θίασος Γιώργου Κιμούλη κ.ά.).

Από το 2001 σκηνοθετεί, τόσο στο Εθνικό Θέατρο όσο και στο ελεύθερο θέατρο. Ενδεικτικές δουλειές του στο Εθνικό Θέατρο είναι: Ορέστεια, Βιομαγεία, Δόκτωρ Φάουστους και Βάτραχοι του Αριστοφάνη (Επίδαυρος 2008), Έξοδος και Έρως Θηλυκρατής (Μικρή Επίδαυρος 2005-2006) καθώς και άλλες παραγωγές μεταξύ των οποίων Ο συλλέκτης, Πέτρες στις τσέπες του, Όσκαρ (3 βραβεία θεάτρου).

Για το Φεστιβάλ Αθηνών, έχει σκηνοθετήσει τα έργα: 13 αντικείμενα, Φαίδρα, Δεσποινίς Τζούλια. Έχει επίσης σκηνοθετήσει είτε πρωταγωνιστήσει στα έργα Αμαντέους, Ο άνθρωπος της βροχής, Το έπος του Διγενή, Το τέλος του παιχνιδιού, Βάκχες, Πελοποννησιακός Πόλεμος, Billy Elliot, Ριχάρδος Γ', Αντιγόνη, Πέερ Γκυντ, Οιδίπους τύραννος. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Έχει διδάξει σε σεμινάρια και διαλέξεις, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Βραβεύτηκε με Κρατικό Βραβείο της Ένωσης Κριτικών για την παράστασή του Συμπόσιον 1-Περί Έρωτος βασισμένο στο κείμενο του Πλάτωνα και Ελλήνων ποιητών (2010, Θέατρο Θησείον του Μιχαήλ Μαρμαρινού).

O Xρήστος Xωμενίδης γεννήθηκε το 1966 στην Aθήνα. Σπούδασε Nομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Εξέδωσε τα μυθιστορήματα "Tο σοφό παιδί" (1993), "Tο ύψος των περιστάσεων" (1995), "H φωνή" (1998) "Υπερσυντέλικος" (2003), "Το σπίτι και το κελλί" (2005),  "Λόγια-Φτερά" (2009), "Ο Κόσμος στα Μέτρα του" (2012), "Νίκη" (2014), "Νεαρό άσπρο ελάφι" (2016), καθώς και τις συλλογές διηγημάτων "Δεν θα σου κάνω το χατίρι" (1997), "Δεύτερη ζωή", (2000), "Στη Δευτέρα Παρουσία ας μας βάλουν απουσία" (2010).

Τα βιβλία του µμεταφράστηκαν στα γαλλικά, στα αγγλικά, στα ισπανικά, στα τσέχικα, στα λιθουανικά, στα τούρκικα και στα εβραϊκά. Μετέφρασε ένα θεατρικό έργο και έγραψε το σενάριο για µία κινηματογραφική ταινία και µία τηλεοπτική σειρά. Ο Χ. Α. Χωµενίδης έχει εργαστεί και ως ραδιοφωνικός παραγωγός.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957. Είναι παντρεμένος από το 1980 με τη δικηγόρο Βασιλική Μπακατσέλου, με την οποία έχει μία κόρη, την Ελβίνα.

Αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Σεπτέμβριο του 1974, εισάγεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και διετέλεσε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Φοιτητικής Ένωσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1977) και της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος (1975).

Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1978 και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ΙΙ. Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου το 1984 εξελέγη υφηγητής και στη συνέχεια καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στον Άρειο Πάγο. Σήμερα διατηρεί την ιδιότητα του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του δικηγόρου στα ανώτατα δικαστήρια.

Στην ακαδημαϊκή του πορεία, δημοσίευσε μεγάλο αριθμό μελετών, μονογραφιών, σχολίων σε δικαστικές αποφάσεις και διδακτικών συγγραμμάτων. Έχουν επίσης κυκλοφορήσει άρθρα, δοκίμια και βιβλία του για διάφορα πολιτικά ζητήματα: το ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης στις μοντέρνες δημοκρατίες, την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την ελληνική εξωτερική πολιτική, την πολιτιστική πολιτική, τις πολιτικές ανάπτυξης κ.ά..

Κατάλογος δημοσιευμάτων (μελετών, βιβλίων κ.ο.κ.) του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι διαθέσιμος στην προσωπική του ιστοσελίδα.

Διετέλεσε, μεταξύ άλλων, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος της Επιτροπής Τοπικής Ραδιοφωνίας (ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την εποπτεία των ραδιοφωνικών σταθμών).

Τον Οκτώβριο του 1993 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης, θέση που διατήρησε σε επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις (1996, 2000, 2004, 2007, 2009 και 2012 /Μάιος, 2012/ Ιούνιος, 2015).

Ως  βουλευτής, ήταν ο γενικός εισηγητής της Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος του 2001 (1995 – 2001).

Από το 1993 έχει υπηρετήσει σε διάφορες υπουργικές θέσεις:
Υπουργός  Τύπου και Μ.Μ.Ε. – Κυβερνητικός Εκπρόσωπος (1993-1995), Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (1995-1996), Υπουργός Δικαιοσύνης (1996), Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού (1996-1999), Υπουργός Ανάπτυξης ( Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τουρισμού και Τεχνολογίας 1999-2000), για δεύτερη φορά Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιος και για το συντονισμό της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004 (2000-2004), Υπουργός Εθνικής Άμυνας (2009-2011), Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών (2011-2012).

Διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ.

Στις 18 Μαρτίου 2012 εξελέγη Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με την άμεση ψηφοφορία της κοινωνικής βάσης.

Στις 25 Ιουνίου του 2013, ανέλαβε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση συνεργασίας που σχηματίστηκε τον Ιούνιο του 2012 και ολοκλήρωσε τη θητεία της με τις εκλογές της 25.1.2015.

Η θητεία του ως Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όπως ο ίδιος ζήτησε μετά τις εκλογές της 25.1.2015, έληξε στις 14 Ιουνίου 2015 με τη διεξαγωγή του 10ου συνεδρίου και την εκλογή του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Είναι Αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής ομάδας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης των 48 κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ έχει διατελέσει εισηγητής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εκτέλεση των αποφάσεων του ΕΔΔΑ.

Ιστότοπος του Ευάγγελου Βενιζέλου