Αυγερινού-Κολώνια Σοφία
Γκράτζιου Όλγα
Χατζηδάκη Νανώ
Ζαχαρόπουλος Ντένης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
20/05/2016
Διάρκεια
00:59:03
Εκδήλωση
Ιστορία και Τέχνη. Μνήμη Δημήτρη Κωνστάντιου (εκδήλωση μνήμης)
Χώρος
Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο Αθηνών
Διοργάνωση
Σύλλογος Φίλων του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου
Κατηγορία
Αρχαιολογία
Ετικέτες
Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, Δημήτρης Κωνστάντιος, βυζαντινή αρχαιολογία
Την Παρασκευή 20 Μαΐου 2016 ο Σύλλογος των Φίλων του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου παρουσίασε τον τιμητικό τόμο «Ιστορία και Τέχνη. Μνήμη Δημήτρη Κωνστάντιου» στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του Διευθυντή του Μουσείου από το 1999 έως το 2010.
Ο τόμος εκδόθηκε από το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο με πρωτοβουλία και δαπάνη του Συλλόγου των Φίλων του Μουσείου και εμπεριέχει επιστημονικές ανακοινώσεις από τους κύκλους των διαλέξεων τους οποίους ο Σύλλογος διοργάνωσε κατά τα έτη 2004-2010. Ο θεσμός του ετησίου κύκλου διαλέξεων, που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της Διεύθυνσης του ΒΧΜ από τον Δ. Κωνστάντιο, καθιερώθηκε αφενός για να δώσει βήμα στους επιστήμονες οι οποίοι συνδέονται και διαλέγονται επιστημονικά με το Μουσείο και τον κόσμο του και αφετέρου για να φέρει σε επαφή το κοινό, τους επισκέπτες και τους φίλους του Μουσείου, με τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή ιστορία και τέχνη.
Στην εκδήλωση, ομιλητές ήταν οι:
Όλγα Γκράτζιου, Καθηγήτρια Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης
Ντένης Ζαχαρόπουλος, Ιστορικός Τέχνης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής Τέχνης της Πινακοθήκης, Μουσείων και Συλλογών του Δήμου Αθηναίων
Νανώ Χατζηδάκη, Καθηγήτρια Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Προλόγισε η Πρόεδρος του Συλλόγου των Φίλων του ΒΧΜ Σοφία Αυγερινού-Κολώνια, Καθηγήτρια της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, ενώ στο τέλος της εκδήλωσης παρέμβαση πραγματοποίησε ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Νίκος Φίλης.
Ο Δημήτρης Κωνστάντιος (1951-2010) γεννήθηκε στο Αλωνάρι Ευβοίας, σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η ανασκαφική και αρχαιολογική δραστηριότητά του αναπτύχθηκε στη Δυτική Ελλάδα. Ο Κωνστάντιος ως διευθυντής του Βυζαντινού Μουσείου κατόρθωσε να το μετατρέψει από ένα κλειστό επιστημονικό ίδρυμα σε έναν ανοιχτό πολιτιστικό χώρο. Ολοκληρώνοντας και εκσυγχρονίζοντας τα κτίρια και πραγματοποιώντας την επανέκθεση των συλλογών του "έβγαλε" την εικόνα του Βυζαντίου από τα μουσειακά στερεότυπα αποκαλύπτοντας όχι μόνο τη λάμψη του Βυζαντίου αλλά και την καθημερινή ζωή. Έχει περισσότερες από 40 δημοσιεύσεις σε έγκυρα περιοδικά και βιβλία. Ο Δημήτριος Κωνστάντιος έφυγε από τη ζωή το Φεβρουάριο του 2010 σε ηλικία 59 ετών, ύστερα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
Τίτλοι σπουδών:
(1973) Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου . Θέμα διπλωματικής (καθηγητής Αθ.Αραβαντινός): Το ελληνικό χωριό και οι διαδικασίες που το γέννησαν - Υπότροφος ΙΚΥ 1970-72.
(1974-1976) Διετές μεταπτυχιακό σεμινάριο εμβάθυνσης στην Πολεοδομία και Χωροταξία του Σπουδαστηρίου Πολεοδομικών Ερευνών - Έδρα Πολεοδομίας ΕΜΠ Ερευνητική εργασία (καθηγητής Αθ.Αραβαντινός): Κοζάνη - οικιστική εξέλιξη από τον 17ο εις τον 18ο αιώνα.
(1979-1980) Μεταπτυχιακό δίπλωμα Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΙΠΑ) της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών Επιστημονική πραγματεία: Βιομηχανική και οικιστική εξέλιξη στην περιοχή Κοζάνης - Πτολεμαΐδας - Επιπτώσεις από την Βιομηχανία (καθηγητές Π. Λουκάκης, Α. Τρίτσης).
(1980-1981) Μεταπτυχιακές σπουδές εμβάθυνσης 3ου κύκλου στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales - Paris Diplôme d’Etudes Approfondies (DEA). Spécialité: Histoire et Civilisations (Etudes Urbaines) ), στην περιοχή: Histoire et Civilisations - Etudes Urbaines (Ιστορία και πολιτισμοί - πολεοδομικές σπουδές), διευθυντής σπουδών καθηγητής Louis Bergeron. Πραγματεία με υπεύθυνο τον καθηγητή Guy Burgelκαι θέμα: L’ industrie et les villes de Kozani et Ptolémaida
(1986) Διδάκτορας της Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales - Paris Doctorat de l’Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Nouveau Régime), διδακτορική διατριβή με υπεύθυνο τον καθηγητή Guy Burgel και θέμα: La transformation d’ un village agricole en ville industrielle: Ptolémaïsιs, Macédoine – Grèce (1981-1986, υπότροφος Ιδρύματος Α. ΩΝΑΣΗ)
Γνωστικό αντικείμενο:
Μετασχηματισμοί, διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς & βιώσιμη ανάπτυξη του χώρου
Ερευνητικά Ενδιαφέροντα:
Eπιστημονική περιοχή Πολεοδομίας – Χωροταξίας και ειδικότερα :
Διερεύνηση και καταγραφή των διαδικασιών μετασχηματισμού του χώρου,
Ανάλυση και σχεδιασμός ιστορικών πόλεων και οικισμών ,
Διαχείριση πολιτιστικής κληρονομιάς και βιώσιμη ανάπτυξη.
Εναλλακτικές δυνατότητες ανάπτυξης περιοχών σε κρίση.
Ο ρόλος των δημιουργικών επαγγελμάτων και των εναλλακτικών μορφών τουρισμού στα πλαίσια του αναπτυξιακού σχεδιασμού ,της βελτίωσης της λειτουργικότητας, της διαχείρισης και της διοίκησης του χώρου
Γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Χαϊδελβέργης, στη Γερμανία. Εργάστηκε στην Αρχαιολογική Υπηρεσία (Υπουργείο Πολιτισμού, Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων, Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών). Από το 1991 έως το 2012 δίδαξε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος (1998-2000). Από το 2002 είναι συντονίστρια του Διατμηματικού Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών στις «Βυζαντινές Σπουδές». Από το 1996 είναι υπεύθυνη του ερευνητικού προγράμματος «Η δυτική τέχνη στην Κρήτη» που διεξάγεται από το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του ΙΤΕ στο Ρέθυμνο.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα είναι τα ακόλουθα:
Το εικονογραφημένο χειρόγραφο βιβλίο, κυρίως της εποχής μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας.
Ιστορία και μεθοδολογία προστασίας των μνημείων και μνημειακών συνόλων.
Η Κρήτη την πρωτοβυζαντινή και βυζαντινή εποχή.
Η τέχνη στην Κρήτη κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας.
Η Νανώ Χατζηδάκη είναι Καθηγήτρια Βυζαντινής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας.
Πεδίο των ερευνών της αποτελούν η μεσοβυζαντινή ζωγραφική, οι τοιχογραφίες και τα ψηφιδωτά του Οσίου Λουκά, οι βυζαντινές και οι μεταβυζαντινές εικόνες και ιδιαίτερα οι εικόνες της κρητικής σχολής, ιδιαίτερα εικόνες του Γεωργίου Κλόντζα και εικόνες από την κρητική περίοδο της ζωής του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Ελ Γκρέκο).
Σχετικά με τα παραπάνω θέματα έχει δημοσιεύσει άρθρα με ανέκδοτες τοιχογραφίες και εικόνες σε επιστημονικά περιοδικά, και βιβλία που έχουν μεταφραστεί και έχουν καθιερωθεί στη βιβλιογραφία διεθνώς. Το 1998 δημοσίευσε τον επιστημονικό κατάλογο των εικόνων της Συλλογής Βελιμέζη κάτω από την αιγίδα του Μουσείου Μπενάκη. Πριν από δέκα χρόνια δημοσιεύτηκε μια μεγάλη μελέτη που έκανε, και μια συλλογή εικόνων, κυρίως μεταβυζαντινών, από τις οποίες ένα μέρος ανήκει στο Μουσείο Μπενάκη. Βγήκε ένας μεγάλος επιστημονικός κατάλογος και έγινε μια έκθεση αυτών των εικόνων που ανήκουν στην συλλογή Βελιμέζη.
Ο Ντένης Ζαχαρόπουλος είναι ιστορικός και κριτικός της τέχνης. Έχει διατελέσει καλλιτεχνικός διευθυντής του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης και καλλιτεχνικός Διευθυντής Τέχνης της Πινακοθήκης, Μουσείων και Συλλογών του ΟΠΑΝΔΑ.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 11 Ιουνίου 1952. Τελείωσε το Λεόντειο Λύκειο το 1970 και παράλληλα σπούδασε μουσική και ιστορία της μουσικής στο Ωδείο Αθηνών. Σπούδασε σύγχρονη φιλολογία και αισθητική στο Πανεπιστήμιο της Αιξ-αν-Προβάνς, κοινωνιολογία της τέχνης και σημαντική των αναπαραστατικών συστημάτων στην Ανωτάτη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών στο Παρίσι. Ανώτατο δίπλωμα κοινωνικών επιστημών με τον J. Cassou, το 1976. Μεταπτυχιακό στην ιστορία και θεωρία της τέχνης με τους L. Marin, H. Damish και G. Genette, το 1980. Παρακολούθησε συστηματικά το διδακτορικό σεμινάριο φιλοσοφίας και αισθητικής του L. Marin από το 1980 έως το 1985. Από το 1986 μέχρι το 1991 δίδαξε στην Ανωτάτη Σχολή Εικαστικών Τεχνών της Γενεύης· από το 1986 μέχρι το 1993 στη Μεταπτυχιακή Σχολή του Εθνικού Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης, "Le Magazin", της Γκρενόμπλ· από το 1992 μέχρι το 1996 εκλέχτηκε ομότιμος καθηγητής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης και διευθυντής του Ινστιτούτου Σύγχρονης Τέχνης. Δίδαξε ως καθηγητής στο Μεταπτυχιακό της Rijksacademie van Beeldende Kunsten, στο Άμστερνταμ, και ως έκτακτος καθηγητής στη Hochschulle fur Kunst und Gestaltung της Βέρνης. Από το 2002 διδάσκει ιστορία της τέχνης και μουσειολογία στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου του Αιγαίου, στη Μυτιλήνη.
Έχει διατελέσει: διευθυντής του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης και Πολιτισμού και Πάρκου Γλυπτικής, Domaine de Kerguehennec στη Βρετάνη, Γαλλία από το 1992-1999. Συν-διευθυντής της Documenta IX του Κάσσελ, 1992. Κομισάριος του Γαλλικού Περιπτέρου στη 48η Μπιενάλε της Βενετίας, 1999. Σύμβουλος της Επιτροπής Αναγνώρισης Ανωτάτων Διπλωμάτων Καλών Τεχνών του Ομοσπονδιακού Συνεδρίου Δημόσιας Εκπαίδευσης της Ελβετίας. Επιμελητής και οργανωτής πολυάριθμων εκθέσεων σε Μουσεία και Κέντρα Τέχνης στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελβετία, την Ιταλία, την Ελλάδα, την Αυστρία, το Βέλγιο, την Ισπανία, την Ολλανδία, το Μαυροβούνιο και τις Η.Π.Α. Εκλέχτηκε Γενικός Επιθεωρητής Καλών Τεχνών του Υπουργείου Πολιτισμού της Γαλλίας το 1999, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 2000. Έχει διατελέσει σύμβουλος και σύνεδρο μέλος της Εθνικής Συλλογής Σύγχρονης Τέχνης της Γαλλίας, από το 1993 μέχρι το 2000, των περιφερειακών συλλογών της Καμπανίας και Αρδεννών, από το 1997 μέχρι το 2000, του Βορρά και Καλαί, από το 1984 μέχρι το 1990. Διατέλεσε σύνεδρο μέλος της επιτροπής διεθνούς πολιτιστικής πολιτικής του Υπουργείου Εξωτερικών της Γαλλίας από το 1993 μέχρι το 1999. Από το 1987 μέχρι το 1989 συμμετείχε ως μέλος της Επιτροπής Εκθέσεων του Υπουργείου Πολιτισμού της Ισπανίας. Συντονιστής Προγράμματος του Ελληνικού Μήνα στο Λονδίνο, 1975-1976, Ινστιτούτο Σύγχρονης Τέχνης. Βοηθός του Τ. Σπητέρη από το 1973 μέχρι το 1979, για τη συγγραφή του τρίτομου "Τρεις αιώνες νεοελληνικής τέχνης (1660-1967)". Κριτικός τέχνης, συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά. Δημοσίευσε βιβλία, καταλόγους, δοκίμια και μελέτες πάνω στη σύγχρονη τέχνη, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την άρτε πόβερα, την τοιχογραφία, το χώρο, την αναπαράσταση, την αρχιτεκτονική, το τοπίο, τον ήχο, την ιστορία της τέχνης, τη μεθοδολογία, την ιστορία των θεσμών, την κριτική της τέχνης, και σημαντικό αριθμό μονογραφιών πάνω σε σύγχρονους και ιστορικούς καλλιτέχνες. Έχει δώσει διαλέξεις και συμμετάσχει, διευθύνει και οργανώσει συνέδρια σε πολυάριθμα μουσεία, ιδρύματα και πανεπιστήμια στην Ευρώπη και την Αμερική.
