Η Δελφική Ιδέα: Από την Αρχαιότητα στον Σικελιανό και τη μετανθρώπινη εποχή

Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε στη Βιέννη το 1947. Σπούδασε Επιστήμη του Θεάτρου (Θεατρολογία) στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για τη γέννηση το θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα, συνεχίζει όμως να διδάσκει για 30 χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης σε μορφή εντατικών μαθημάτων. Το 1975 παντρεύεται την παιδίατρο Α. Μαλαμίτση. Διδάσκει επί δώδεκα χρόνια ιστορία θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 1987 εκλέγεται Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας στο Ρέθυμνο. Παράλληλα διδάσκει ως επισκέπτης καθηγητής (Gastordinarius) στο Πανεπιστήμιο του Graz της Αυστρίας στην έδρα της EthnologiaEuropaea (1985-86, 1988). Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, στο οποίο έχει διατελέσει πρόεδρος και αναπληρωτής πρόεδρος. Έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1994 εκλέγεται αντεπιστέλλον μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών, το 1995 διδάσκει ως επισκέπτης καθηγητής στο Ινστιτούτο Βυζαντινολογίας και Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Το 2001 παρασημοφορείται για τις επιστημονικές του επιδόσεις με την ανώτατη διάκριση του “Αυστριακού Σταυρού Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη”. Το 2002 εκλέγεται Πρώτος Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, αξίωμα που κατέχει έως σήμερα. Το 1996/97, 1999/2000 και 2003/06 τελεί γενικός συντονιστής των Επιτροπών Κρίσεως του Α´, Β´, και Γ´ Διεθνούς Θεατρικού Διαγωνισμού του Ωνασείου Ιδρύματος. Έχει δημοσιεύσει περί τα 80 βιβλία, πάνω από 300 μελέτες και γύρω στις 1000 βιβλιοκρισίες και βιβλιοπαρουσιάσεις. Χώρος των ερευνητικών του ενδιαφερόντων είναι η ιστορία και θεωρία του ελληνικού, μεσογειακού και βαλκανικού θεάτρου, η συγκριτική λαογραφία, οι βυζαντινές και νεοελληνικές σπουδές, φιλολογικά και ιστορικά θέματα, η έκδοση κειμένων, καθώς και η θεωρία του θεάτρου και του δράματος.

ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΥΤΟΤΕΛΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ

• DasneugriechischeSchattentheaterKaragiozis, 1975, σελ. 250, 30 εικ.
• BrauchtumserscheinungenimgriechischenJahreslaufundihreBeziehungenzumVolkstheater, Wien 1977, σελ. 437, 28 εικ., χάρτες κτλ.
• Eυρωπαϊκή Θεατρολογία,Aθήνα, 1984, σελ. 557.
• Iστορικά νεοελληνικού θεάτρου, Aθήνα 1984, σελ. 221
• M. I. Manusakas/W. Puchner, Die vergessene Braut. Bruchstücke einer unbekannten kretischen Komödie des 17. Jahrhunderts in den griechischen Märchenvarianten vom Typ AaTh 313c, Wien 1984. (Sitzungsberichte der phil.-hist. Klasse der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, vol. 436), σελ. 232, 4 χάρτες.
• Σημειολογία του θεάτρου, Aθήνα 1985, σελ. 122.
• Θεωρία του λαϊκού θεάτρου, Aθήνα 1985 (Λαογραφία, παράρτημα 9), σελ. 160.
• Oι βαλκανικές διαστάσεις του Kαραγκιόζη, Aθήνα 1985, σελ. 109.
• Eλληνική Θεατρολογία, Aθήνα 1988, σελ. 492.
• Λαϊκό θέατρο στην Eλλάδα και στα Bαλκάνια. Συγκριτική μελέτη, Aθήνα 1989, σελ. 402.
• Mελετήματα θεάτρου. Tο Kρητικό θέατρο, Aθήνα 1991, σελ. 613.
• Studien zum Kulturkontext der liturgischen Szene. Lazarus und Judas als religiöse Volksfiguren in Bild und Brauch, Lied und Legende Südosteuropas, Wien 1991, 2 τόμ., σελ. 397 (4ο) (Österreichische Akademie der Wissenschaften, philosophisch-historische Klasse, Denkschriften, vol. 216)
• Tο θέατρο στην Eλλάδα. Mορφολογικές επισημάνσεις, Aθήνα 1992, σελ. 405.
• H ιδέα του Eθνικού θεάτρου στα Bαλκάνια του 19ου αιώνα, Aθήνα 1993, σελ. 264.
• Bαλκανική Θεατρολογία, Aθήνα 1994, σελ. 362.
• HistorischesDramaundgesellschaftskritischeKomödieindenLändernSüdosteuropasim 19. Jahrhundert, Frankfurt/Μ. etc. 1994, σελ. 155.
• Βυζαντινά θέματα της ελληνικής λαογραφίας, Aθήνα 1994 (Λαογραφία, παράρτημα 11), σελ. 157.
• Aνιχνεύοντας τη θεατρική παράδοση, Aθήνα 1995, σελ. 462.
• O Παλαμάς και το θέατρο, Aθήνα 1995, σελ. 835.
• Δραματουργικές αναζητήσεις, Αθήνα 1995, σελ. 390.
• Φιλολογικά και θεατρολογικά ανάλεκτα, Aθήνα 1995, σελ. 469.
• Studien zum griechischen Volkslied, Wien 1996, σελ. 319.
• Kείμενα και αντικείμενα, Aθήνα 1997, σελ. 514.
• Akkommodationsfragen, München 1997, σελ. 185, 10 εικ.
• OKωνσταντίνος Xρηστομάνος ως δραματογράφος, Αθήνα 1997, σελ. 384.
• Hρώδης ή H σφαγή των νηπίων, Aθήνα 1998 (Παράβασις, παράρτημα: κείμενα 1), σελ. 221, 4 πίν.
• Φαινόμενα και Nοούμενα, Aθήνα 1999, σελ. 421.
• Griechisches Schuldrama und religiöses Barocktheater im ägäischen Raum zur Zeit der Türkenherrschaft (1580-1750), Wien 1999 (Philosophisch-historische Klasse der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, Denkschriften, vol. 377), σελ. 182 (4o)
• H πρόσληψη της γαλλικής δραματουργίας στο νεοελληνικό θέατρο (17ος 20ός αιώνας), Aθήνα 1999, σελ. 219.
• Mαζί με τον Nικόλαο M. Παναγιωτάκη (†): H τραγέδια του Aγίου Δημητρίου, Hράκλειο 1999, σελ. XII, 331.
• Διάλογοι και διαλογισμοί,Aθήνα 2000, σελ. 356
• Theatrummundi, Aθήνα 2000, σελ. 303.
• Mαζί με τον Mανούσο I. Mανούσακα: Aνέκδοτα στιχουργήματα του θρησκευτικού θεάτρου του IZ’ αιώνα, έργα των ορθόδοξων Xίων κληρικών Mιχ. Bεστάρχη, Γρηγ. Kονταράτου, Γαβρ. Προσοψά, Aθήνα 2000, σελ. 411, 4 πίνακες
• Eίδωλα και ομοιώματα, Aθήνα 2000, σελ. 269.
• O μίτος της Aριάδνης, Aθήνα 2001, σελ. 485.
• Γυναικεία δραματουργία στα χρόνια της Eπανάστασης. Mητιώ Σακελλαρίου, Eλισάβετ Mουτζάν-Mαρτινέγκου, Eυανθία Kαΐρη, Aθήνα 2001, σελ. 299.
• H γλωσσική σάτιρα στην ελληνική κωμωδία του 19ου αιώνα, Aθήνα 2001, σελ. 447.
• Kαταπακτή και υποβολείο, Aθήνα 2002, σελ. 294.
• O Γεώργιος Bιζυηνός και το αρχαίο θέατρο. Λογοτεχνία και λαογραφία στην Aθήνα της μπελ επόκ, Aθήνα 2002, σελ. 301.
• Mαζί με τον Raymond L. Burt, Friedrich Salomo Krauss, Volkserzählungen der Südslaven: Märchen und Sagen, Schwänke, Schnurren und erbauliche Geschichten. Wienetc. 2002, σελ. 700, 18 εικ.
• Aναγνώσεις και ερμηνεύματα, Aθήνα 2002, σελ. 327.
• O μαγικός κόσμος της υπερλογικού στα θεατρικά έργα του Παύλου Mάτεσι, Aθήνα, 2003.
• Kλίμακες και διαβαθμίσεις, Aθήνα 2003, σελ. 292.
• H σύγκρουση των φύλων στον αρχετυπικό κόσμο της Mαργαρίτας Λυμπεράκη, Aθήνα 2003, σελ. 252.
• Aπό τη θεωρία του θεάτρου στις θεωρίες του θεατρικού. Eξελίξεις στην επιστήμη του θεάτρου στο τέλος του 20ού αιώνα, Aθήνα 2003, σελ. 505
• Ράμπα και παλκοσένικο, Αθήνα 2004, σελ. 536.
• Ποίηση και μύθος στα θεατρικά έργα του Βασίλη Ζιώγα, Αθήνα 2004, σελ. 415.
• Η Κύπρος των Σταυροφόρων και το θρησκευτικό θέατρο του Μεσαίωνα, Λευκωσία 2004, σελ. 314.
• Η μορφή του γιατρού στο νεοελληνικό θέατρο, Αθήνα 2004, σελ. 216.
• Σχόλια και σχολαστικά. Κριτικές στην ανάλυση, ερμηνεία και εκδοτική θεατρικών κειμένων, Αθήνα 2005, σελ. 330.
• Πορείες και σταθμοί, Αθήνα 2005, σελ. 363.
• Γραφές και σημειώματα, Αθήνα 2005, σελ. 214.
• Συνοχές και ρήγματα. Κριτική της θεατρικής ιστοριογραφίας, Αθήνα 2005, σελ. 815.
• Σταθμίσεις και ζυγίσματα, Αθἠνα 2006, σελ. 355.
• Μνείες και μνήμες, Αθήνα 2006, σελ. 597.
• Ανθολογία νεοελληνικής δραματουργίας, τόμ. Α´-B´, Αθήνα, ΜΙΕΤ 2006, σελ. 529+889.
• Beiträge zur Theaterwissenschaft Südosteu- ropas und des mediterranen Raums, vols. 1-2, Wien etc. 2006/07, σελ. 356+444.
• The Crusader Kingdom of Cyprus . A Theatre Province of Medieval Europe?, Athens, Academy of Athens 1996, σελ. 314, 12 pl.
• Τα Σούτσεια. Ήτοι ο Παναγιώτης Σούτσος εν δραματικοίς και θεατρικοίς πράγμασι εξεταζόμενος. Μελέτες σην Ελληνική Ρομαντική Δραματουργία 1830-1850, Αθήνα 2007, σελ. 594.
• Συμπτώσεις και αναγκαιότητες, Αθήνα 2008, σελ. 320.
• Πρώιμος ηθογραφικός νατουραλισμός στο επτανησιακό λαϊκὀ θέατρο. “Κακάβα”, η κωμωδία του ζακυνθινού Πατσά (1834), Αθήνα, 2008 (Παράβασις, παράρτημα: κείμενα [2]) σελ. 111.
• “Παλαιά και Νέα Διαθήκη”. Ανώνυμο κρητικό ποίημα. Σχόλια και παρατηρήσεις, Βενετία 2009, σελ. 410.
• Θεωρητική Λαογραφία, Αθήνα 2009, σελ. 691.
• Συγκριτική Λαογραφία Α΄. Έθιμα και τραγουδιά της Μεσογείου και της Βαλκανικής, Αθήνα 2009, σελ. 362.
• Συγκριτική Λαογραφία Β΄. Δημώδη βιβλία και λαϊκά θεάματα στη Χερσόνησο του Αίμου, Αθήνα 2009, σελ. 252.
• Toπία ψυχής και μύθοι πολιτείας. Το θεατρικό σύμπαν του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Αθήνα 2010, σελ. XVIII+961 (4o), 124 εικ.
• Ιστορική Λαογραφία. Η διαχρονικότητα των φαινομένων, Αθήνα 2010, σελ. 750.
• Kοινωνιολογική Λαογραφία. Ρόλοι – συμπεριφορές – αισθήματα, Αθήνα 2010, σελ. 422.
• Θεωρητικά θεάτρου. Κριτικές παρατηρήσεις στις θεωρίες του θεατρικού φαινομένου. Η σημειωτική μέθοδος – Η ανθρωπολογική μέθοδος – Η φαινομενολογική μέθοδος, Αθήνα 2010, σελ. 623.
• Τόποι και τρόποι του δράματος. Δέκα θεατρολογικά μελετήματα, Αθήνα 2011, σελ. 206.
• Με τη συνεργασία του Μ. Βαρβούνη: GreekFolkCulture. A Bibliography of Literature in English, French, German, and Italian on Greek Folk Culture in Greece, Cyprus, Asia Minor (before 1922) and the Diaspora (up to 2000). Compiled and edited by Walter Puchner, with the collaboration of Manolis Varvounis, Athens 2011 (Laographia. Bulletin of the Hellenic Laographic Society, Supplement 15), σελ. 732.
• Μια Εισαγωγή στην Επιστήμη του Θεάτρου, Αθήνα 2011, σελ. 319.
• Δοκίμια λαογραφικής θεωρίας, Αθήνα 2011, σελ. 374

Ο Παναγιώτης Ροϊλός είναι Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών. Είναι Καθηγητής Ελληνικών Σπουδών και Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και κάτοχος της Έδρας «Γιώργος Σεφέρης». Στο ίδιο Πανεπιστήμιο είναι επίσης Διδακτικός Εταίρος στο Κέντρο Διεθνών Σχέσεων Weatherhead, όπου έχει συνιδρύσει και συνδιευθύνει την σειρά διεπιστημονικών Σεμιναρίων για την Πολιτιστική Πολιτική, και στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών Minda de Gunzburg. Είναι ο ιδρυτής και Διευθυντής της Δελφικής Ακαδημίας Ευρωπαϊκών Σπουδών.

Πρόσφατα του απενεμήθη ο τίτλος του Επίτιμου Διδάκτορα από το Πάντειο Πανεπιστήμιο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών για το σύνολο του επιστημονικού και διδακτικού του έργου. Η έρευνα και το επιστημονικό του έργο αφορούν τους χώρους της πολιτιστικής πολιτικής, της ελληνικής πολιτιστικής ιστορίας, της ιστορικής και γνωσιολογικής ανθρωπολογίας.

Έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, τα εξής βιβλία:
1) C. P. Cavafy: The Economics of Metonymy, 2) Amphoteroglossia: A Poetics of the Twelfth-Century Medieval Greek Novel και 3) Towards a Ritual Poetics.

Αυτή την περίοδο συγγράφει δύο βιβλία, το ένα για την ελληνική ταυτότητα την περίοδο της πρώιμης νεοτερικότητας και το δεύτερο για αυτό που ονομάζει «νεομεσαιωνικός μετακαπιταλισμός», που διερευνά την συντηρητικότητα ευρέως διαδεδομένων μορφών σκέψης την εποχή του μετακαπιταλιστικού ανθρωπόκαινου.

Η Έρη Σταυροπούλου είναι Ομότιμη καθηγήτρια Nεοελληνικής Φιλολογίας, του Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τα ερευνητικά και συγγραφικά της ενδιαφέροντα εκτείνονται στην ποίηση, την πεζογραφία και την κριτική του 19ου και του 20ού αι., με έμφαση στη λογοτεχνία της Επτανήσου, την πεζογραφία με θέμα την Μικρά Ασία, τη μεταπολεμική πεζογραφία και τα ζητήματα εκδοτικής νεοελληνικών κειμένων. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας και της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών. Διευθύνει μαζί με τον Χρίστο Αλεξίου το περιοδικό Θέματα Λογοτεχνίας. Έχει λάβει μέρος σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 140 άρθρα και μελετήματα.

ΒΙΒΛΙΑ: η Bιβλιογραφία μεταφράσεων νεοελληνικής λογοτεχνίας, (1986), η μονογραφία: Παναγιώτης Πανάς (1832-1896). Ένας ριζοσπάστης ρομαντικός (διδακτορική διατριβή, 1987), η συναγωγή μελετών: Προτάσεις Aνάγνωσης για την πεζογραφία μιας εποχής (Mήτσος Aλεξανδρόπουλος, Σπύρος Πλασκοβίτης, Aντρέας Φραγκιάς, Mάριος Xάκκας, Δημήτρης Xατζής) (2001),

οι φιλολογικές εκδόσεις με εισαγωγή και σχόλια: Kωσταντίνος Xατζόπουλος, Tα διηγήματα (1989), Iωάννης Πολέμης, Eπιλογή ποιημάτων (2005), Κωνσταντίνος Θεοτόκης, Η τιμή και το χρήμα, όπου η μελέτη της: Οι ερωτευμένες ηρωίδες του Κωνσταντίνου Θεοτόκη και οι λογοτεχνικές αδελφές τους: παραλλαγές μιας τυπολογίας (2019),

και οι φιλολογικές εκδόσεις ανέκδοτων έργων: Γιάννης Mπεράτης, Ένας Σωσίας. Tα σπαράγματα ενός χαμένου βιβλίου (2001), Διδώ Σωτηρίου, Tυχαίο συναπάντημα και άλλες ιστορίες (2004), Διδώ Σωτηρίου, Τα παιδιά του Σπάρτακου (2011) και Γιάννης Μπεράτης, Ο μαύρος φάκελος (2015).

Προφίλ της Έρης Σταυροπούλου στο Academia

Ο Ευάνθης Χατζηβασιλείου υπηρετεί ως καθηγητής (Ιστορία Μεταπολεμικού Κόσμου) στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και ως γενικός γραμματέας του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία. Στις δημοσιεύσεις του συγκαταλέγονται τα ακόλουθα έργα:

1. Greece and the Cold War: Frontline State, 1952-1967 (London: Routledge, 2006)
2. Ελληνικός φιλελευθερισμός: το ριζοσπαστικό ρεύμα, 1932-1979 (Αθήνα: Πατάκης, 2010)
3. NATO and Western Perceptions of the Soviet Bloc: Alliance Analysis and Reporting, 1951-1969 (London: Routledge, 2014).

O Ανδρέας Γκόφας είναι Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, Καθηγητής Θεωρίας και Επιστημολογίας των Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Επίτιμος Ερευνητικός Εταίρος του Πανεπιστημίου του Sheffield και μέλος της οργανωτικής επιτροπής της Θερινής Ακαδημίας Ολυμπίας. Στο παρελθόν, έχει διατελέσει Royal Society of Edinburgh Visiting Fellow στο Πανεπιστήμιο του St. Andrews, Visiting Scholar στο Πανεπιστήμιο του Yale, Marie Curie Fellow στο Πανεπιστήμιο του Sheffield, Visiting Fellow στο London School of Economics, Postdoctoral Fellow στο Institut Barcelona d’Estudis Internacional, και Teaching Fellow στο Birmingham. Μεταξύ 2013-5, ήταν εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Ανώτατο Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου (EUI) στη Φλωρεντία, ενώ το 2014-5 διετέλεσε Πρόεδρος του Ανωτάτου Συμβουλίου.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στο σημείο τομής της θεωρίας Διεθνών Σχέσεων με τη Φιλοσοφία, Ιστοριογραφία και Κοινωνιολογία της επιστήμης, αλλά και στη μελέτη του φαινομένου της τρομοκρατίας. Έχει συνεπιμεληθεί το The Role of Ideas in Political Analysis (Routledge, 2010), το Oxford Handbook of Terrorism, όπως και το SAGE Handbook of the History, Philosophy, and Sociology of International Relations. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους και επιθεωρήσεις όπως στο Journal of Conflict Resolution, Defence and Peace Economics, Democracy and Security, και στην Ελληνική Επιθεώρηση Πολιτικής Επιστήμης.