Εκτίμηση της υποκλινικής αθηροσκλήρυνσης

Τα ερωτήματα τα οποία πρέπει να απαντηθούν σχετικά με τον εντοπισμό της υποκλινικής αθηροσκλήρυνσης είναι «γιατί;», «πως;» και «σε ποιόν» πρέπει να γίνεται.

Με δεδομένο ότι το 30%-50% των εμφραγμάτων συμβαίνουν σε άτομα θεωρούμενα υγιή μέχρι εκείνη τη στιγμή, η απάντηση στο πρώτο ερώτημα (γιατί;) είναι: «για να αρχίσουμε ή να ενισχύσουμε τη θεραπεία με στατίνες».

Το σκορ ασβεστίου (δείκτης της παρουσίας ασβεστίου στη στεφανιαία αρτηρία) καθώς επίσης και το πάχος του έσω μέσου χιτώνα της καρωτίδας αποτελούν αξιόπιστους δείκτες της υποκλινικής αθηροσκλήρυσνης. Ομοίως ο σφυροβραχιόνιος δείκτης και η ταχύτητα του σφυγμικού κύματος. Τα παραπάνω «εργαλεία», τα οποία συνδέονται με τους παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου, επιτρέπουν την πρόβλεψη των συμβαμάτων και βοηθούν στην κατάταξη των εξεταζομένων σε ομάδες κινδύνου.

Το τρίτο ερώτημα (σε ποιόν;) είναι δυσκολότερο να απαντηθεί. Καθώς αριθμητικά, τα άτομα μέσου κινδύνου είναι πολύ περισσότερα από εκείνα που εμφανίζουν υψηλό κίνδυνο, οι περισσότεροι θάνατοι από καρδιαγγειακά συμβαίνουν στον πληθυσμό μέσου κινδύνου. Επιπροσθέτως, η εμπειρία από άλλα νοσήματα έχει δείξει ότι ο έλεγχος του ευρέως πληθυσμού, μπορεί να συμβάλλει στην πρόληψη (π.χ. όπως συμβαίνει με τον καρκίνο του μαστού), αλλά μπορεί και να μην έχει κανένα αποτέλεσμα (π.χ. όπως συμβαίνει με τον καρκίνο του προστάτη).

Σύμφωνα με ένα μέρος της ιατρικής κοινότητας πάντως, ίσως η καλύτερη και οικονομικά συμφέρουσα λύση θα ήταν να αντιμετωπιστούν όλα τα άτομα μέσου κινδύνου με μια φθηνή στατίνη.