Το πρόσωπο και το έργο – Άννα Φραγκουδάκη

Η Άννα Φραγκουδάκη είναι Κοινωνιολόγος της εκπαίδευσης, Ομότιμη Καθηγήχρια του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδακτόρισσα του Πανεπιστημίου Rene Descartes-V στο Παρίσι (1975) και υφηγήτρια (1978) της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 1976 εργάστηκε ως πανεπιστημιακή δασκάλα στα Γιάννενα, στο Τμήμα Ψυχολογίας-Παδαγωγικής-Φιλοσοφίας, και το 1992 μετακινήθηκε στην Αθήνα, στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του ΕΚΠΑ. Την 20ετία 1997-2019 συνδιηύθυνε μεταρρυθμιστικό Πρόγραμμα για την ένταξη στο σχολείο και την κοινωνία των παιδιών της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Θράκης. Ερευνητικά της αντικείμενα: η κοινωνική ανισότητα στην εκπαίδευση, τα ιδεολογικά περιεχόμενα των σχολικών γνώσεων, ο εθνοκεντρισμός των σχολικών βιβλίων κά. Τα δημοσιεύματά της πραγματεύονται τις ανισότητες απέναντι στη μόρφωση, το ιστορικό γλωσσικό ζήτημα και τα αίτια της γλωσσικής μυθολογίας, τη σχέση της γλώσσας με την ιδεολογία, τη σχέση του παρωχημένου εθνικισμού με την ακροδεξιά στην ελληνική κοινωνία. Πιο πρόσφατο βιβλίο της ο Ορατός και αόρατος ρατσισμός, που κυκλοφόρησε το 2022 από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια.

Η Έφη Αβδελά είναι Ομότιμη Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την κοινωνική και πολιτισμική ιστορία του εικοστού αιώνα, με έμφαση στο φύλο, τον φεμινισμό, το έγκλημα, τη βία και την ποινική δικαιοσύνη, καθώς και τη νεολαία, τη σεξουαλικότητα και τις εθελοντικές συσσωματώσεις. Έχει διευθύνει και συμμετάσχει σε ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα και έχει δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα, από τα οποία πολλά σε διάφορες γλώσσες. Οι πιο πρόσφατες έρευνές της αφορούν αφενός τη μεταπολεμική προνοιακή δράση στο πλαίσιο της μεικτής οικονομίας της πρόνοιας και αφετέρου την ιστορία των ενόρκων στα ποινικά δικαστήρια.

Ο Νίκος Κ. Αλιβιζάτος είναι Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου, από το 1979 έως το 2016, δίδαξε Συνταγματικό Δίκαιο. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, κατάγεται όμως από την Κεφαλονιά και τη Χίο. Ως φοιτητής, από το 1968 έως το 1971 εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο «Βήμα». Στα βιβλία του περιλαμβάνονται Οι πολιτικοί θεσμοί σε κρίση. Όψεις της ελληνικής εμπειρίας (Θεμέλιο, 1983), Το Σύνταγμα και οι εχθροί του στη νεοελληνική ιστορία, 1800-2010 (Πόλις, 2011), Δύο βήματα μπρος, ένα πίσω. 8+1 πολυτάραχες δεκαετίες (Μεταίχμιο, 2020). Από το 1978, ασκεί ενεργό δικηγορία.

Η Νέλλη Ασκούνη είναι Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε στην Αθήνα (στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ) και στο Παρίσι (στα πανεπιστήμια Paris VII και Paris V - Rene Decartes). Το διάστημα 1997-2019 ήταν μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Προγράμματος «Εκπαίδευση των παιδιών της Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Θράκη», το οποίο είχε στόχο τη βελτίωση της εκπαίδευσης και την κοινωνική ένταξη των παιδιών της μειονότητας. Τα κύρια ερευνητικά και διδακτικά της αντικείμενα είναι οι κοινωνικές ανισότητες στην εκπαίδευση, η εκπαίδευση των παιδιών μεταναστών και μειονοτήτων, και οι επαγγελματικές ταυτότητες και πρακτικές των εκπαιδευτικών.

Η Μαρία Ζωγραφάκη είναι Σύμβουλος Εκπαίδευσης Φιλολόγων Καβάλας. Έκανε προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στο ΕΚΠΑ, στην κοινωνιολογία της εκπαίδευσης, με θέμα «Κοινωνικές πορείες γυναικών από τη μειονότητα της Θράκης: ο ρόλος της εκπαίδευσης» και επιβλέπουσα καθηγήτρια την Αννα Φραγκουδάκη. Από το 1991 εργάζεται στη δευτεροβάθμια δημόσια εκπαίδευση, αρχικά ως καθηγήτρια σε σχολεία της Ελλάδας και του Βελγίου, και την τελευταία δεκαετία σε διάφορες θέσεις ευθύνης. Οι δημοσιεύσεις της αφορούν θέματα σχετικά με το φύλο, τις μειονότητες και τη συμπεριληπτική εκπαίδευση.Έχει συμμετοχή σε πολλά εκπαιδευτικά προγράμματα, με βασικότερη την πολυετή συνεργασία στο πλαίσιο του Προγράμματος «Εκπαίδευση των παιδιών της Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Θράκη».

Η Ελενα Ιωαννίδου είναι Κοινωνιογλωσσολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στη Διδακτική της Γλώσσας και την Κοινωνιογλωσσολογία στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στην κοινωνική θεώρηση της γλώσσας, στη γλωσσική ποικιλότητα, την πολυγλωσσία και στις συσχετίσεις γλώσσας και ταυτότητας. Είναι γλωσσική εθνογράφος με ειδικό ενδιαφέρον στη μελέτη κοινωνικών ομάδων που διαφοροποιούνται από τη γλωσσική νόρμα και τον εξουσιαστικό λόγο. Έχει ερευνήσει θέματα γλωσσικής χρήσης και ταυτότητας σε Ελληνοκύπριους μαθητές στη δημόσια εκπαίδευση και σε ελληνόφωνους Τουρκοκύπριους στην Κύπρο. Επίσης, έχει δουλέψει με ομάδες φυλακισμένων πάνω σε θέματα κοινωνικού γραμματισμού και ταυτοτήτων. Ερευνητικά της προγράμματα έχουν χρηματοδοτηθεί από τη Βρετανική Ακαδημία, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Πανεπιστήμιο Κύπρου και το'Ιδρυμα Λεβέντη.

Η Κατιάννα Μίχα είναι Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας - Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ και του Ινστιτούτου Ιστορίας Paris IV, στη Σορβόνη. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στον τομέα της ιστορίας των διεθνών σχέσεων. Πιο συγκεκριμένα μελέτησε τις ελληνογαλλικές σχέσεις κατά τον 20ό αιώνα. Εκπαιδευτικός και σύμβουλος σπουδών στη Σχολή Μωραϊτη από το 1985. Από το 2012 είναι πρόεδρος της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας.