Τελετή απονομής των Επιστημονικών Βραβείων του Ιδρύματος Μποδοσάκη 2023

Η Αθηνά Δεσύπρη είναι Πρόεδρος του Ιδρύματος Μποδοσάκη.

Η Νάνσυ Μακρή είναι Μέλος της Επιτροπής Επιστημονικών Βραβείων του Ιδρύματος Μποδοσάκη και Καθηγήτρια Χημείας και Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Illinois at Urbana-Champaign.

Ο Κωνσταντίνος Βογιατζής είναι Αναπληρωτής Καθηγητής της Θεωρητικής και Υπολογιστικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο του Tennessee, Knoxville. Το ερευνητικό του έργο επικεντρώνεται στην ανάπτυξη νέων υπολογιστικών μεθόδων που βασίζονται στην κβαντική χημεία και στην τεχνητή νοημοσύνη για την περιγραφή χημικών διεργασιών που προωθούν καθαρές τεχνολογίες για την προστασία του περιβάλλοντος.

Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 1983 και το 2001 αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών. Σπούδασε Χημεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 2008 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Εφαρμοσμένης Μοριακής Φασματοσκοπίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Στη συνέχεια, μετέβη στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καρλσρούης στη Γερμανία για τις διδακτορικές του σπουδές, όπου και εξειδικεύτηκε στη θεωρία την ηλεκτρονιακής δόμησης. Κατά το 2013 εργάστηκε στο Ινστιτούτο Νανοτεχνολογίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Καρλσρούης και το 2014 μετέβη στο Πανεπιστήμιο της Minnesota των Ηνωμένων Πολιτειών για μεταδιδακτορικές σπουδές. Ως μεταδιδακτορικός ερευνητής ασχολήθηκε με τις καταλυτικές και προσροφητικές ιδιότητες πορωδών υλικών και με
τη μελέτη καταλυτικών μηχανισμών αντιδράσεων με περιβαλλοντικό και βιομηχανικό ενδιαφέρον. Επίσης, συνέβαλε στην ανάπτυξη νέων αλγορίθμων για την επίλυση μεθόδων βασισμένων στη θεωρία αλληλεπίδρασης απεικονίσεων μέσω παράλληλου προγραμματισμού.

Το 2016 εξελέγη Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου του Tennessee, Knoxville, και το 2021 προήχθη στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή, ενώ παράλληλα είναι μέλος του Bredesen Center που ασχολείται με διεπιστημονική έρευνα και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών.

Ως ανεξάρτητος ερευνητής, ο Κωνσταντίνος Βογιατζής επικεντρώνεται στην εισαγωγή μεθόδων μηχανικής μάθησης στην υπολογιστική χημεία για την ανακάλυψη νέων μορίων και υλικών με βελτιστoποιημένες ιδιότητες. H ερευνητική του ομάδα έχει εισαγάγει νέες μεθόδους στη μετατροπή χημικών δομών σε διανυσματικές μοριακές αναπαραστάσεις που χρησιμοποιούνται από αλγορίθμους μηχανικής μάθησης. Τα νέα υπολογιστικά εργαλεία έχουν εφαρμοστεί για τη συστηματική μελέτη μοριακών βάσεων δεδομένων και συνεισφέρουν στην ανακάλυψη νέων μορίων με ισχυρότερη ενέργεια αλληλεπίδρασης με το διοξείδιο του άνθρακα και για την εύρεση συσχετίσεων μεταξύ χημικών δομών και καταλυτικών ιδιοτήτων. Πρόσφατες ερευνητικές του εργασίες περιλαμβάνουν ακριβείς υπολογισμούς αλληλεπιδράσεων van der Waals για τη θεωρητική μελέτη διαχωρισμού αερίων, την κατανόηση των ατομικιστικών φαινομένων που συμβάλλουν στη διάχυση αερίων μέσα από πολυμερικές μεμβράνες και για την περιγραφή καταλυτικών αντιδράσεων που επιταχύνονται από σύμπλοκες ενώσεις στοιχείων μεταπτώσεων. Ο απώτερος στόχος είναι η αποσαφήνιση των θεμελιωδών φυσικών αρχών που διέπουν τη χημική δραστικότητα, κατάλυση και προσρόφηση, καθώς και η ερμηνεία πειραματικών δεδομένων. Επίσης, έχει αναπτύξει μια σειρά από μεθόδους κβαντικής χημείας που αξιοποιούν νέες τεχνολογίες μηχανικής μάθησης, ώστε να επιλύουν προσεγγιστικά την ηλεκτρονιακή εξίσωση του Schrödinger.

Το 2020 και το 2022 τιμήθηκε με το Ffrancon Williams Endowed Faculty Award in Chemistry, το 2021 με το OpenEye Outstanding Junior Faculty Award της Αμερικάνικης Ένωσης Χημικών και το 2022 με το CAREER Award της National Science Foundation των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο Γιώργος Κόλλιας είναι Βιολόγος, τακτικό Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, Καθηγητής Φυσιολογίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και Συνεργαζόμενος Ερευνητής στο Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικών Επιστημών «Αλέξανδρος Φλέμιγκ».

Αναγνωρίζεται διεθνώς για πρωτοποριακές έρευνες που οδήγησαν στις πρώτες κλινικές δοκιμές και την ανάπτυξη των βιολογικών αντι-TNF θεραπειών για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Το εργαστήριό του πρωτοπορεί στην ανάπτυξη γενετικών μεθόδων για την κατανόηση των μοριακών και κυτταρικών μηχανισμών που διέπουν τις χρόνιες, φλεγμονώδεις ανοσολογικές νόσους. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 150 επιστημονικά άρθρα και 40 ανασκοπήσεις και σχολιασμούς (>27.000 αναφορές, h-index 73, Πηγή: Google Scholar). To 2014 έλαβε επιχορήγηση από το υψηλού κύρους ‘πρόγραμμα έμπειρων ερευνητών’ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC).

Ζωικά μοντέλα που έχουν αναπτυχθεί στο εργαστήριο του έχουν διανεμηθεί σε πολλά ακαδημαϊκά και βιομηχανικά εργαστήρια σε όλο τον κόσμο (πάνω από 280 ΜΤΑ τα τελευταία δέκα χρόνια). Το 2005, ίδρυσε την πρώτη εξαγωγική επιχείρηση έντασης γνώσης – τεχνοβλαστό, την Biomedcode Ελλάς Α.Ε. Από το 2000, είναι εκλεγμένο μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (EMBO). Το 2014 του απενεμήθη το διεθνές βραβείο Carol-Nachman για πρωτοποριακές έρευνες στον τομέα της Ρευματολογίας και το 2015 βραβεύτηκε με το πρώτο Ερευνητικό βραβείο των Prix Galien Greece.

Είναι Μέλος της Επιτροπής Επιστημονικών Βραβείων και Μέλος Δ.Σ. του Ιδρύματος Μποδοσάκη.

Ο Edward Chouchani είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Βιολογίας του Καρκίνου, στο Dana-Farber Cancer Institute και Αναπληρωτής Καθηγητής Κυτταρικής Βιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Harvard University.

Το εργαστήριό του εφαρμόζει φασματομετρία μάζας και βιοχημικές προσεγγίσεις που συμβάλλουν στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι μεταβολίτες ρυθμίζουν την κυτταρική λειτουργία σε προκλινικά μοντέλα υγείας και ασθένειας. Ο στόχος της έρευνας του είναι να αξιοποιήσει αυτούς τους νεοανακαλυφθέντες μηχανισμούς για την ανάπτυξη νέων θεραπειών για μεταβολικές, φλεγμονώδεις και μεταστατικές ασθένειες.

Ο Edward γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1985 στον Καναδά, όπου είχε μεταναστεύσει ο Έλληνας πατέρας του. Κατά την παιδική του ηλικία και την εφηβεία του, έζησε στην Ελλάδα, την Κούβα και την Ταϊλάνδη.

Έλαβε το διδακτορικό του στις Βιολογικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο του Cambridge και τη Μονάδα Μιτοχονδριακής Βιολογίας MRC. Του απονεμήθηκε η υποτροφία Gates από το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates για τις διδακτορικές του σπουδές και η εργασία του είχε ως αποτέλεσμα την ανακάλυψη ενός μηχανισμού που ελέγχει τη βλάβη που εμφανίζεται σε παθολογίες καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού.

Στη συνέχεια, ο Edward πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στο Ινστιτούτο Καρκίνου Dana-Farber και στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, όπου ανέπτυξε νέες τεχνολογίες για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο μεταβολισμός επηρεάζει την παχυσαρκία και τον διαβήτη. Το 2017 έγινε Επίκουρος Καθηγητής στο Ινστιτούτο Καρκίνου Dana-Farber και στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.

Η έρευνά του επικεντρώνεται στην ανάπτυξη τεχνολογιών για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι μεταβολίτες ρυθμίζουν τις φυσιολογικές διεργασίες. Με την ίδρυση του εργαστηρίου του και μέσω της έρευνας του, ο Edward κατάφερε να περιγράψει νέες γενικές αρχές και διατηρημένους μηχανισμούς μέσω των οποίων οι μεταβολίτες ρυθμίζουν τη φυσιολογία. Με βάση αυτές τις ανακαλύψεις, ο ίδιος έχει δημοσιεύσει πάνω από 60 εργασίες σε κορυφαία περιοδικά, έχει κληθεί να δώσει πάνω από 100 διαλέξεις και έχει υπάρξει συνιδρυτής τριών εταιρειών βιοτεχνολογίας, οι οποίες συγκέντρωσαν χρηματοδότηση άνω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων.

Για τα ερευνητικά του επιτεύγματα, ο Edward έχει κερδίσει πολλά βραβεία, όπως η υποτροφία Pew, το Βραβείο για τον Διαβήτη Heidi Helmholtz [Heidi Helmholtz Diabetes Award], το Βραβείο της Εταιρείας Βιοχημείας για Ανερχόμενο Ερευνητή [Biochemical Society Early Career Investigator Award], το Βραβείο Αριστείας στην Ενδοκρινική Έρευνα Armen H. Tashjian [Armen H. Tashjian Award for Excellence in Endocrine Research], το Βραβείο του Ιδρύματος Glenn για Νέες Ανακαλύψεις στην Ιατρική Έρευνα για τη Γεροντολογία [Glenn Foundation for Medical Research Breakthroughs in Gerontology (BIG) Award] και το Βραβείο Vilcek για Υπόσχεση Δημιουργικότητας [Vilcek Prize for Creative Promise].

Η Θεοδώρα Βαρβαρίγου είναι καθηγήτρια στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ).

Έλαβε το πτυχίο Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από το ΕΜΠ το 1988 και ένε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ηλεκτρολογική Μηχανική (1989) και στην Επιστήμη των Υπολογιστών (1991) στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, στην Καλιφόρνια, όπου εκπόνησε και τη διδακτορική της διατριβή το 1991.

Έχει εργαστεί ως ερευνήτρια στο AT & T Bell Labs στις Ηνωμένες Πολιτείες, USA και ως Επίκουρη Καθηγήτρια στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Έχει μεγάλη εμπειρία σε τεχνολογίες αιχμής, όπως το cloud computing, την επεξεργασία πολυμεσικού περιεχομένου, το semantic web, τις τεχνολογίες κοινωνικής δικτύωσης κ.λπ. Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 200 εργασίες σε κορυφαία διεθνή επιστημονικά περιοδικά, συνέδρια και βιβλία.

Είναι μέλος της Επιτροπής Επιστημονικών Βραβείων και μέλος Δ.Σ. του Ιδρύματος Μποδοσάκη.

Ο Βασίλης Συργκάνης είναι επίκουρος Καθηγητής του τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας και του τμήματος Επιστήμης Υπολογιστών (by courtesy) του πανεπιστημίου Stanford. Η έρευνά του έγκειται στους τομείς της τεχνητής νοημοσύνης και της μηχανικής μάθησης, της θεωρίας παιγνίων και της θεωρίας των αλγορίθμων, με απώτερο στόχο τη βέλτιστη λήψη αποφάσεων με τη χρήση δεδομένων.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο του 1986. Σε ηλικία 10 ετών μετέβη στο Βόλο, από όπου και αποφοίτησε από το 2ο Λύκειο Βόλου το 2004. Το 2003 και 2004 διακρίθηκε από την Ένωση Ελλήνων Φυσικών, αποσπώντας την 5η και 4η θέση αντίστοιχα στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικής και συμμετείχε στην Ολυμπιάδα Φυσικής του 2004. Το 2009 ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, με βαθμό 9.68/10. Για τις επιδόσεις του έλαβε το βραβείο Σαράφη, το βραβείο Παπακυριακόπουλου και βραβεία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών. Κατά τη φοίτησή του ολοκλήρωσε τη διπλωματική του διατριβή με θέμα την ύπαρξη, πολυπλοκότητα και απόδοση καταστάσεων ισορροπίας σε μοντέλα παιγνίων συμφόρησης, υπό την εποπτεία του καθηγητή Ε. Ζάχου.

Τον Αύγουστο του 2004 μετέβη στις ΗΠΑ, όπου εργάστηκε στο διδακτορικό του υπό την εποπτεία της καθηγήτριας E. Tardos, στο τμήμα τις Επιστήμης Υπολογιστών του πανεπιστημίου Cornell. Για την εκπόνηση της διατριβής του, τιμήθηκε με την υποτροφία του Simons Foundation. Το αποτέλεσμα της διδακτορικής του διατριβής ήταν μια νέα μαθηματική θεωρία για τη μελέτη της απόδοσης πολύπλοκων οικονομικών συστημάτων, με κύριες εφαρμογές στις ηλεκτρονικές αγορές. Μετά το τέλος των διδακτορικών του σπουδών το 2014, εργάστηκε ως μετα-διδακτορικός ερευνητής στο εργαστήριο της Microsoft Research στη Νέα Υόρκη, στις ομάδες της μηχανικής μάθησης και της αλγοριθμικής οικονομικής επιστήμης, με στενούς συνεργάτες και μέντορες τον Robert Schapire και τον David Pennock.

Το 2016 μετέβη ως κύριος ερευνητής στο εργαστήριο της Microsoft Research στη Βοστώνη, όπου και εργάστηκε μέχρι τον Αύγουστο του 2022. Κατά τη θητεία του στο εργαστήριο, ίδρυσε και ηγήθηκε με συνεργάτες της ομάδας Automated Learning and Intelligence for Causation and Economics (ALICE). Η έρευνά του επικεντρώθηκε στην ανάλυση σχέσεων αιτιότητας με τη χρήση τεχνικών μηχανικής μάθησης και στατιστικής μεγάλων διαστάσεων. Το έργο του χρησιμοποιήθηκε από τη Microsoft και άλλες μεγάλες εταιρείες του τεχνολογικού κλάδου για την καλύτερη αποτίμηση της απόδοσης στρατηγικών διοίκησης επιχειρήσεων και ηλεκτρονικών αγορών. Παράλληλα, με την ομάδα ALICE, εξέδωσε το open-source λογισμικό EconML, που χρησιμοποιείται ευρέως για τον υπολογισμό σχέσεων αιτιότητας και τη λήψη βέλτιστων αποφάσεων.

Το Σεπτέμβριο του 2022 εκλέχθηκε επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του πανεπιστημίου Stanford. Η ερευνητική του ομάδα εργάζεται σε θέματα μηχανικής μάθησης και τεχνητής νοημοσύνης, με επίκεντρο την ανακάλυψη σχέσεων αιτιότητας και τη λήψη αποφάσεων, χρησιμοποιώντας δεδομένα μεγάλων διαστάσεων, με κύριες εφαρμογές στη βιοϊατρική, στη διοίκηση επιχειρήσεων και στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες.

Το έργο του έχει τιμηθεί με πολλαπλά βραβεία καλύτερης εργασίας σε κορυφαία συνέδρια της επιστήμης υπολογιστών (ACM Conference on Economics and Computation, EC’15), της τεχνητής νοημοσύνης (Annual Conference on Neural Information Processing Systems, NeurIPS’15) και της μηχανικής μάθησης (Conference on Learning Theory, COLT’19). Η έρευνά του στο πανεπιστήμιο του Stanford έλαβε το βραβείο Amazon Research Award 2023.

Κατοικεί στο Stanford μαζί με τη σύζυγό του και τις δύο τους κόρες.

Γενικός διευθυντής στο Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών από το 2013. Καθηγητής Οικονομικών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 2003, όπου έχει υπηρετήσει ως Πρόεδρος του Τμήματος Οικovoμικής Επιστήμης και μέλος του Συμβουλίου του Ιδρύματος. Kάτοχος διδακτορικού από το University of Pennsylvania, ΗΠΑ. Έχει εργαστεί ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο Duke University στις ΗΠΑ και Επισκέπτης Καθηγητής στο ΙNSEAD στη Γαλλία και τη Σιγκαπούρη. Είναι Associate Editor του International Journal of Industrial Organization, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του European Association for Research in Industrial Economics και Ερευνητικός Εταίρος στο Centre for Economic Policy Research του Λονδίνου, ενώ έχει υπάρξει Associate Editor του Journal of the European Economic Association και του Journal of Industrial Economics. Έχει υπηρετήσει ως τακτικό μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού και μέλος του European Advisory Group for Competition Policy της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού. Έχει δημοσιεύσεις στο International Economic Review, European Economic Review, Rand Journal of Economics, Review of Economic Studies και άλλα κορυφαία επιστημονικά περιοδικά. Συνδιοργανωτής από το 2002 του Conference for Research on Economic Theory and Econometrics και εκ των επιμελητών του Beyond Austerity (MIT Press, 2017) - Πέρα από τη Λιτότητα (ΠΕΚ, 2017). Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Αναπτυξιακού Σχεδίου («Επιτροπής Πισσαρίδη») για την Ελληνική Οικονομία, 2020.

Ο Philipp Strack είναι Καθηγητής Οικονομικών στο Yale University. Η έρευνά του επικεντρώνεται στην οικονομική θεωρία και τα συμπεριφορικά οικονομικά.

Γεννήθηκε στη Βόννη της Γερμανίας το 1985 από Ελληνίδα μητέρα και Γερμανό πατέρα. Φοίτησε σε γερμανικό λύκειο και σε ελληνικό απογευματινό σχολείο. Ως μέρος ενός προγράμματος για ιδιαίτερα ταλαντούχα παιδιά, ξεκίνησε να σπουδάζει μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, ήδη από το γυμνάσιο. Απέκτησε το πτυχίο του στα οικονομικά το 2009 και το πτυχίο του στα μαθηματικά το 2010. Στη συνέχεια, απέκτησε το διδακτορικό δίπλωμα από τη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βόννης με διάκριση, με επιβλέποντες καθηγητές τους Paul Heidhues, Benny Moldovanu και Sven Rady.

Από το 2013 έως το 2014, ήταν μεταδιδακτορικός ερευνητής στη Microsoft Research. Από το 2014 έως το 2018, ήταν Επίκουρος Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Berkeley, όπου εκλέχθηκε Αναπληρωτής Καθηγητής το 2019. Έγινε Αναπληρωτής Καθηγητής στο Yale το 2019, όπου εκλέχθηκε Τακτικός Καθηγητής το 2022.

Το 2015 εντάχθηκε στη λίστα «Top 40 under 40» του περιοδικού Capital που τιμά ταλέντα από τον ακαδημαϊκό χώρο, τη βιομηχανία και την πολιτική και το 2019 έλαβε την υποτροφία Sloan. Από το 2023 έως σήμερα είναι μέλος της Econometric Society.

Το έργο του Philipp Strack καλύπτει ένα ευρύ φάσμα θεμάτων με άμεσο αντίκτυπο στην κοινωνία, όπως ο σχεδιασμός δημοπρασιών και η διασταυρούμενη μεταμόσχευση, οι επιπτώσεις της υπερβολικής εμπιστοσύνης και άλλων παρανοήσεων στη λήψη αποφάσεων, οι ψυχολογικοί μηχανισμοί πίσω από την προκατάληψη, το ερώτημα πώς εντοπίζονται οι διακρίσεις στις αγορές, το ερώτημα τι αποκαλύπτει η ταχύτητα μιας απόφασης για την ποιότητά της, η δυναμική τιμολόγηση των αγαθών, η βέλτιστη οργάνωση και λειτουργία των lockdown σε μια πανδημία, ο σχεδιασμός των κρυπτονομισμάτων, οι βέλτιστοι φόροι για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα χωρίς να βλάπτονται οι φτωχοί.

Ο Νεκτάριος Ταβερναράκης είναι Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθυντής της Κεντρικής Διεύθυνσης του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ). Είναι επίσης Τακτικός Καθηγητής Μοριακής Βιολογίας Συστημάτων στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιου Κρήτης και Διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (IMBB) του ΙΤΕ, όπου ηγείται του Εργαστηρίου Νευρογενετικής και Γήρανσης. Έχει επίσης διατελέσει Διευθυντής του IMBB του ΙΤΕ. Είναι Πρόεδρος Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας (ΕΙΤ). Σπούδασε Βιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, είναι διδάκτορας του τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και εκπόνησε μεταδιδακτορικές σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη των μοριακών μηχανισμών που διέπουν τη λειτουργία και την παθοφυσιολογία του νευρικού συστήματος. Με τις επιστημονικές του μελέτες, έχει συμβάλει σημαντικά στην κατανόηση των μηχανισμών νευροεκφυλισμού, μνήμης και μάθησης, καθώς και της γήρανσης. Έχει επίσης συνεισφέρει στην ανάπτυξη καινοτόμων πειραματικών εργαλείων και μεθόδων για τη μελέτη του νευρικού συστήματος και της βιολογίας του κυττάρου. Έχει δημοσιεύσει δεκάδες επιστημονικά συγγράμματα σε έγκριτα διεθνή επιστημονικά περιοδικά και βιβλία. Η ερευνητική του δραστηριότητα έχει αναγνωριστεί διεθνώς και υποστηρίζεται με χρηματοδοτήσεις από την ΕΕ, διεθνείς οργανισμούς και την Ελληνική Κυβέρνηση. Είναι εκλεγμένο μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (EMBO) και της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών (Academia Europaea). Για το σύνολο της επιστημονικής του συνεισφοράς, έχει βραβευτεί με σημαντικές διεθνείς κι εθνικές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων δυο επιχορηγήσεις (το 2009 και το 2016), για Καταξιωμένους Ερευνητές (Advanced Investigator Grant), και χρηματοδότηση από το ειδικό πρόγραμμα για την Προώθηση της Καινοτομίας (Proof of Concept Grant) του ERC. Είναι δε από τους πρώτους στην Ευρώπη, και ο μόνος στην Ελλάδα, που έχει πετύχει 2 επιχορηγήσεις από το ERC. Μερικά από τα Ερευνητικά Βραβεία που έχει τιμηθεί είναι: Βραβείο Νέου Ερευνητή του EMBO, Galien Scientific Research Award, Helmholtz International Fellow Award, το Ακαδημαϊκό Βραβείο Ιατρικής και Βιολογίας του Ιδρύματος Μποδοσάκη, το Friedrich Wilhelm Bessel Award, και τη Μεταδιδακτορική Υποτροφία του διεθνούς οργανισμού Human Frontier Science Program Organization (HFSPO).

Η Ελίζα Κονοφάγου γεννήθηκε στο Παρίσι της Γαλλίας και αποφοίτησε από την Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή το 1989. Πήρε το δίπλωμα Χημικής Φυσικής απο το Université de Pierre et Marie Curie (Paris 6) το 1992, το Μάστερ σε Βιοϊατρική Τεχνολογία από το Imperial College του Λονδίνου της Αγγλίας το 1993 και του διδάκτορα βιοϊατρικής τεχνολογίας από το Πανεπιστήμιο του Χιούστον στο Τέξας το 1999. Από το 1999 μέχρι το 2003 ακολούθησε μεταδιδακτορικές σπουδές στην Ιατρική Σχολή του Harvard, όπου και πήρε θέση Λέκτορα.

Το 2003 εκλέχθηκε Επίκουρη Καθηγήτρια στο τμήμα Βιοϊατρικής Τεχνολογίας στη Σχολή Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών, όπως επίσης και στο τμήμα Ακτινολογίας του Columbia και από το 2014 είναι Καθηγήτρια με τιμητική θέση στις ίδιες σχολές, όπου διευθύνει το Εργαστήριο Υπερήχων και Ελαστικής Απεικόνισης. Τα θέματα έρευνας στο εργαστήριό της αφορούν στην ανάπτυξη νέων τεχνικών υπερήχων για ελαστική απεικόνιση, καθώς και σε θεραπευτικές εφαρμογές σε ασθένειες όπως το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον, στα οποία έχει εκδώσει περισσότερες από 230 δημοσιεύσεις με περισσότερες από 450 παρουσιάσεις σε διεθνή συνέδρια.

Η Ελίζα Κονοφάγου έχει εκλεγεί μέλος της Ακαδημίας της Ιατρικής των Η.Π.Α. (National Academy of Medicine), Fellow του Αμερικανικού Ινστιτούτου Ιατρικής και Βιολογικής Μηχανικής (American Institute of Medical and Biological Engineering – AIMBE), Fellow του Αμερικανικού Ομίλου Ακουστικής (Acoustical Society of America – ASA) και Fellow του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών (IEEE), όπως και μέλος του Διεθνούς Ομίλου Θεραπευτικών Υπερήχων (International Society of Therapeutic Ultrasound), του ΙΕΕΕ Ομίλου Μηχανικής σε Ιατρική και Βιολογία (IEEE Engineering in Medicine and Biology Society (EMBS)), και του Αμερικανικού Συνδέσμου Ιατρικών Φυσικών (American Association of Physicists in Medicine (AAPM)).

Επίσης, η Ελίζα Κονοφάγου έχει βραβευθεί για το έργο της από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των Η.Π.Α. (National Science Foundation, NSF), το Εθνικό Ίδρυμα Υγείας των Η.Π.Α. (National Institutes of Health, NIΗ), το Ινστιτούτο Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών, IEEE, τον Αμερικάνικο Καρδιολογικό Όμιλο (American Heart Association), τον Αμερικανικό Όμιλο Ακουστικής (Acoustical Society of America, ASA), το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ιατρικών Υπερήχων (ΑΙUM), το Ίδρυμα Wallace H. Coulter, τον Όμιλο Φωτο-οπτικής μηχανικής (Society of Photo-optical Instrumentation Engineers) και το Ακτινολογικό Ίδρυμα της Βόρειας Αμερικής (Radiological Society of North America, RSNA).

Από το 2019-2022 διετέλεσε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας (Ε.Σ.Ε.ΤΕ.Κ) στην Ελλάδα, το ανώτατο γνωμοδοτικό όργανο της Πολιτείας σε ό,τι αφορά στη χάραξη εθνικής στρατηγικής για την Έρευνα, την Τεχνολογία και την Ανάπτυξη της Καινοτομίας.

Περισσότερες πληροφορίες για το έργο της: Eliza E. Konofagou - Biomedical Engineering