Πλάντζος Δημήτρης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
15/04/2019
Διάρκεια
00:51:38
Εκδήλωση
Διαλέξεις του Συλλόγου Φίλων του Ιστορικού Αρχείου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας 2018-2020
Χώρος
Ιστορικό Αρχείο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας
Διοργάνωση
Σύλλογος Φίλων του Ιστορικού Αρχείου της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας
Κατηγορία
Αρχαιολογία
Ετικέτες
Ωρολόγιον του Έλγιν, μνημείο, κλασική αρχαιότητα, αθηναϊκό τοπίο, εκσυγχρονισμός, αρχαιολογικός χώρος, Παλιό Παζάρι, Αδριάνεια Βιβλιοθήκη, Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, Αθήνα
Σε μια σειρά εγγράφων του 1884 αντανακλάται η προσπάθεια επιφανών αρχαιολόγων της εποχής, με προεξάρχουσα την Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία, ώστε να αξιοποιηθεί ο μνημειακός πλούτος της κλασικής αρχαιότητας προς όφελος του νεωτερικού αθηναϊκού τοπίου. Η πυρκαγιά που κατέστρεψε το Παλιό Παζάρι στο κέντρο της Αθήνας τον Αύγουστο του 1884 έδωσε την ευκαιρία για την ανασκαφή της Αδριάνειας Βιβλιοθήκης, την οριστική ταύτιση και ερμηνεία του χώρου, και εν τέλει την δημιουργία ενός νέου αρχαιολογικού χώρου στην καρδιά της πρωτεύουσας. Σε λίγο μεταγενέστερα έγγραφα, παράλληλα, συναντάμε και την προσπάθεια της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρίας της Ελλάδος να διασώσει τα "ολίγα λείψανα" του Ωρολογίου του Έλγιν που βρισκόταν στον ίδιο χώρο και είχε καταστραφεί από τη φωτιά. Επρόκειτο για ένα μνημείο ελάχιστα αγαπητό στους Αθηναίους, και ως εκ τούτου κανείς δεν είχε ενδιαφερθεί για την τύχη του. Η μελέτη των εγγράφων αφήνει να διαφανούν τα πολλαπλά προβλήματα με τα οποία έρχονταν αντιμέτωπες οι κρατικές υπηρεσίες στην προσπάθειά τους να αναδειχθεί η κλασική κληρονομιά του νεότευκτου, ακόμη, βασιλείου.
Ο Δημήτρης Πλάντζος είναι κλασικός αρχαιολόγος με σπουδές στην Αθήνα και την Οξφόρδη. Στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται η ιστορία της αρχαίας τέχνης, η αρχαιολογική θεωρία και οι νεωτερικές προσλήψεις του κλασικού πολιτισμού. Είναι καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνδιευθυντής της Πανεπιστημιακής Ανασκαφής Άργους Ορεστικού (Καστοριά). Έχει εργαστεί ως επιμελητής στο Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, και έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Πελοποννήσου και Ιωαννίνων.
Έχει δημοσιεύσει μελέτες και άρθρα για την ελληνική τέχνη, τη θεωρία και μεθοδολογία της κλασικής αρχαιολογίας, τις νεωτερικές προσλήψεις του κλασικού πολιτισμού, και τις βιοπολιτικές χρήσεις της αρχαιότητας. Πρόσφατα έργα του: Οι αρχαιολογίες του κλασικού (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου 2014), Ελληνική τέχνη και αρχαιολογία (Καπόν 2016), Το πρόσφατο μέλλον (Νεφέλη 2016), και Η τέχνη της ζωγραφικής στον αρχαιοελληνικό κόσμο (Καπόν 2018).
