Συζητώντας για την πολιτισμική κληρονομιά και τα μουσεία - Χαιρετισμοί

Η Ανδρομάχη Γκαζή είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Μουσειολογίας στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων & Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Διδάσκει, επίσης, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και στο ΠΜΣ «Εκπαίδευση και πολιτισμός» του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου.

Έχει εκπονήσει πληθώρα μουσειολογικών μελετών, έχει οργανώσει και επιμεληθεί εκθέσεις σε μουσεία διαφόρων τύπων, ενώ έχει, επίσης, συμμετάσχει σε αρχιτεκτονικούς
διαγωνισμούς για την ανέγερση νέων μουσείων. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την ιστορία των μουσείων, την ιδεολογική διαχείριση της ελληνικής αρχαιότητας, τη θεωρία και την πρακτική των εκθέσεων, το κείμενο ως ερμηνευτικό μέσο στα μουσεία, τις σπουδές μνήμης, την προφορική ιστορία, τη δημόσια ιστορία και τη δημόσια αρχαιολογία.

Στις δημοσιεύσεις της περιλαμβάνεται η συν-επιμέλεια των τόμων Η προφορική ιστορία στα μουσεία και στην εκπαίδευση (νήσος 2015, με την Ει. Νάκου) και Εθνικά μουσεία στη νότια Ευρώπη. Ιστορία και προοπτικές (Καλειδοσκόπιο 2012, με την Α. Μπούνια). Είναι ιδρυτικό μέλος και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού Τετράδια Μουσειολογίας και μέλος του Συμβουλίου Μουσείων του Υπουργείου Πολιτισμού.

Έχει πτυχίο αρχαιολογίας από το ΑΠΘ, M.Phil. στην αρχαιολογία (κατεύθυνση: πολιτιστική διαχείριση & πρακτική μουσείων) από το Πανεπιστήμιο του Cambridge και Ph.D. στη
Μουσειολογία από το Πανεπιστήμιο του Leicester.

Η Ισμήνη Κριάρη σπούδασε Νομικά στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου, στο οποίο διορίσθηκε Λέκτορας Συνταγματικού Δικαίου το 1989 στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης όπου και υπηρετεί έως σήμερα ως καθηγήτρια.

Έχει λάβει ερευνητική υποτροφία από τον γερμανικό οργανισμό DAAD το 1998 και το 2003 και έχει διδάξει ως επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Λύνεμπουργκ. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα για θέματα βιοηθικής και προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έχει εισηγήσεις και συμμετοχές σε πολλά εθνικά και διεθνή σεμινάρια και συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βιβλία και 60 άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στην ελληνική, αγγλική και γερμανική γλώσσα.

Διδάσκει θέματα Συνταγματικού Δικαίου, Ηθικής και Βιοηθικής σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και σε άλλα Πανεπιστήμια. Από το 2014 έχει ιδρύσει στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης την κατεύθυνση: «Δίκαιο, Τεχνολογία και Οικονομία».

Είναι μέλος της Επιτροπής Βιοηθικής της Ιεράς Συνόδου (από το 2002), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Επιτροπής για την ΟΥΝΕΣΚΟ (από το 2004), μέλος της Επιτροπής Βιοηθικής και Ερευνητικής Δεοντολογίας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (από το 2009), εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Διακυβερνητική Επιτροπή Βιοηθικής της ΟΥΝΕΣΚΟ (από το 2010), μέλος της επιτροπής Βιοηθικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (από το 2011), στην Διευθύνουσα Επιτροπή Βιοηθικής του Συμβουλίου της Ευρώπης (το 2009-2011), και μέλος της Εφορείας Διεθνών Σχέσεων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

Έχει συμμετάσχει σε νομοπαρασκευαστικές επιτροπές του Συμβουλίου της Ευρώπης, του Υπ. Υγείας και του Υπ. Παιδείας. Την περίοδο 2004-2007 υπηρέτησε ως Ειδική Γραμματέας Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και Παιδείας Ομογενών στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Την περίοδο 2011-2016 διετέλεσε Αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Προσωπικού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και από το 2016 είναι Πρύτανις του Πανεπιστημίου.

Ο Νίκος Μπακουνάκης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1956. Είναι Ομότιμος Καθηγητής Πρακτικής της Δημοσιογραφίας και Τεχνικών Αφήγησης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει από το 2003. Απόφοιτος του Νομικού Τμήματος της Νομικής Σχολής Αθηνών και élève diplômé της École des Hautes Études en Sciences Sociales (EHESS) του Παρισιού. Διδάκτωρ Ιστορίας και Πολιτισμών της EHESS. Το 1997 δημιούργησε το ένθετο «Βιβλία» στην εφημερίδα Το Βήμα της Κυριακής, το πρώτο ένθετο για βιβλία στον ελληνικό Τύπο. Συνεργάζεται με τη lifo, όπου αρθρογραφεί και παρουσιάζει το podcast «Βιβλία και Συγγραφείς». Είναι Αξιωματούχος του Τάγματος Ακαδημαϊκών Φοινίκων (Officier de l’Ordre des Palmes Académiques) της Γαλλικής Δημοκρατίας. Εχει δημοσιεύσει, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πολλά άρθρα και βιβλία για θέματα δημοσιογραφίας, Τύπου, ιδεών, νοοτροπιών και συμπεριφορών. Το βιβλίο του Δημοσιογράφος ή ρεπόρτερ: Η αφήγηση στις ελληνικές εφημερίδες, 19ος-20ός αιώνας διακρίθηκε με το Κρατικό Βραβείο 2016 και το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών 2016. Το βιβλίο του Μια στιγμή της Ευρώπης στην Ελλάδα του 19ου αιώνα: Ο λόγος, η εικόνα, ο μύθος του Ανδρέα Ρηγόπουλου διακρίθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών 2008.

Το νέο βιβλίο του με τίτλο «Γκούτλαντ» θα κυκλοφορήσει την άνοιξη του 2024 (εκδόσεις Πόλις). Πρόκειται για μια ιστορική αφήγηση για τον Γερμανό έμπορο, επιχειρηματία και οινοποιό Γουσταύο Κλάους και την οργάνωση της μικροκοινωνίας στο οινοποιείο “Αχαϊα” της Πάτρας.

Ο Νίκος Ρόζος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής Αθηνών (1971). Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία, απ' όπου έλαβε μεταπτυχιακούς τίτλους στο Δημόσιο Δίκαιο (1972) και στην Ιστορία του Δικαίου και των Κοινωνικών Θεσμών (1973). Διορίστηκε στο ΣτΕ, κατόπιν διαγωνισμού, ως Εισηγητής στις 3-08-1978. Προήχθη στο βαθμό του Πρωτοδίκη στις 7.10.1980, στο βαθμό του Παρέδρου του ΣτΕ στις 14.9.1983 και στο βαθμό του Συμβούλου του ΣτΕ την 1.9.1996. Δίδαξε στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και στην Εθνική Σχολή Δικαστών. Μέλος και Πρόεδρος των Νομοπαρασκευαστικών Επιτροπών για την Κωδικοποίησης της Πολεοδομικής Νομοθεσίας και του Νόμου Προστασίας των Αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς.