Taylor Charles
Μπαρτσίδης Μιχάλης
Γλώσσα
Ελληνική, Αγγλική
Ημερομηνία
20/06/2018
Διάρκεια
62:52
Εκδήλωση
Κύκλος "Θεωρία στο Μέγαρο: φιλοσοφία, κριτική, ιστορία"
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Birkbeck Institute for the Humanities
Κατηγορία
Φιλοσοφία
Ετικέτες
δημοκρατία, πολιτικό σύστημα, ελίτ, χρήμα, ψηφοφόρος, λαός, εθνική ομάδα, εθνοτική ομάδα, μετανάστης, πλειοψηφία, εκλογές
Μαζί με τα διαδεδομένα κίνητρα που ωθούν τους ανθρώπους προς τη δημοκρατία, ειδικότερα την ελευθερία, το κράτος δικαίου και τον έλεγχο της ζωής τους, υπάρχουν επίσης βλαβερές συνθήκες στις οποίες η δημοκρατία είναι επιρρεπής. Σήμερα, σε μεγάλο μέρος της δυτικής δημοκρατίας, παρατηρούνται όλο και περισσότερες ενδείξεις τριών τέτοιων συνθηκών:
1. Μια αίσθηση ανικανότητας που καταβάλει τον μέσο ψηφοφόρο, καθώς το πολιτικό σύστημα ελέγχεται σε τέτοιο βαθμό από το χρήμα και /ή τις διάφορες ελίτ που η φωνή του δεν είναι πια υπολογίσιμη.
2. Ο πειρασμός αναπροσδιορισμού του «λαού» ώστε να συμπεριλαμβάνει μόνο εκείνους που ανήκουν σε κάποια ευνοημένη εθνική /εθνοτική ομάδα, ή η ιδέα του «αυθεντικού» λαού που αποκλείει τους πρόσφατους μετανάστες.
3. Ο αναπροσδιορισμός της δημοκρατίας ως κανόνα της πλειοψηφίας, με αποτέλεσμα οι δυνάμεις που χάνουν τις εκλογές να μη γίνονται πια αποδεκτές ως συνομιλητές.
Αυτοί οι τρεις τρόποι του εκφυλισμού συγκλίνουν με καταστροφικές συνέπειες. Το γιατί συμβαίνει αυτό και το τι μπορούμε να κάνουμε είναι τα μεγάλα ερωτήματα.
Ο Charles Taylor [Τσαρλς Τέιλορ] είναι Ομότιμος Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο ΜακΓκιλ του Μόντρεαλ. Με το ευρύτατο και πολυβραβευμένο έργο του έχει συμβάλλει στην πολιτική φιλοσοφία, τη φιλοσοφία των κοινωνικών επιστημών, την ιστορία της φιλοσοφίας και την ιστορία των ιδεών. Τομή έχει αποτελέσει η μελέτη του για τον νεωτερικό εαυτό. Τα γραπτά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Στα ελληνικά έχουν κυκλοφορήσει τα έργα Τα βιβλία που ελευθερώνουν: Οι λεωφόροι της πίστης. Συνομιλίες με τον Jonathan Guilbault (Πόλις, 2018), Μια κοσμική εποχή (Ίνδικτος, 2015), Πηγές του εαυτού. Η γένεση της νεωτερικής ταυτότητας (Ίνδικτος, 2007), Οι δυσανεξίες της νεωτερικότητας (Εκκρεμές, 2006), Πολυπολιτισμικότητα (Πόλις, 1999).
Ο Μιχάλης Μπαρτσίδης σπούδασε Φιλοσοφία. Η διδακτορική του διατριβή είχε θέμα Φιλοσοφία και Πολιτική στο έργο του Etienne Balibar.
Διδάσκει φιλοσοφία στο ΕΑΠ, ενώ έχει διδάξει στον Τομέα Φιλοσοφίας του ΑΠΘ καθώς και σε μεταπτυχιακά προγράμματα του Παντείου Πανεπιστημίου, του ΠΑΜΑΚ, κ.ά.. Είναι Επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς από τον Ιούνιο του 2018.
Οι δημοσιεύσεις του και τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται στο πεδίο της Πολιτικής Φιλοσοφίας και της Σύγχρονης Ευρωπαϊκής Φιλοσοφίας (Spinoza, A.Smith, Kant, Merleau-Ponty, Marcuse, Foucault κλπ). Ο πυρήνας τους αφορά τις έννοιες της διατομικότητας και του εσωτερικού ορίου στο φιλοσοφικό πεδίο συγκρότησης της υποκειμενικότητας.
