Extractive Philology: Ancient Greek in British colonialism

Η ανακοίνωση επιχειρεί την αποδόμηση δύο βασικών πτυχών της επιστήμης της φιλολογίας, όπως αναπτύχθηκε κατά την περίοδο της βρετανικής αποικιοκρατίας, με ειδική αναφορά στα αρχαία ελληνικά. Η πρώτη αφορά τη λεγόμενη «εξαγωγική γλωσσολογία» - ένα μοντέλο παραγωγής γνώσης, σύμφωνα με το οποίο οι γλώσσες είναι «πηγές» που μπορούν να «εξαχθούν» από διάφορα σημεία του κόσμου στην αποικιακή μητρόπολη για να μελετηθούν. Το μοντέλο αυτό εφαρμόστηκε τόσο σε χώρες που έγιναν βρετανικές αποικίες, όπως η Ινδία, όσο και σε χώρες που δεν έγιναν αποικίες, όπως η Ελλάδα. Η δεύτερη πτυχή αφορά το ρόλο της συγκριτικής ινδοευρωπαϊκής γλωσσολογίας στην ανάπτυξη της λεγόμενης «φυλετικής επιστήμης» κατά τον 19ο αιώνα. Εξετάζοντας αυτά τα δύο θέματα, θα επιχειρήσω να απαντήσω σε ένα βασικό ερώτημα του συνεδρίου, δηλαδή στο πώς μπορούμε να συμβάλλουμε στην συμπερίληψη «ομάδων που έχουν αποκλειστεί από τη συζήτηση για το παρελθόν», αναφερόμενος ειδικά στη μελέτη των αρχαίων ελληνικών.

(Σημείωμα του ομιλητή)

Ακολουθεί η περίληψη της ομιλίας στα αγγλικά.

ABSTRACT
This paper presents a deconstruction of two critical aspects of philology under British colonialism, with specific reference to Ancient Greek. The first is the model of extractive philology—a knowledge-production model in which languages are resources that can be “extracted” from across the globe and brought to the colonial metropole. This extractive model cuts across both those nations that are formally colonized, such as India, and those that are not, such as Greece. The second aspect is the role of comparative Indo-European philology in the development of 19th century race science. In light of these two aspects of colonial philology, I offer some direct answers to the call from this workshop to consider how we can include “those who have long been excluded” in the study of Ancient Greek. I advocate a de-centered curriculum that encounters the ancient Greeks and their language not as the idealized genesis of “Western civilization” but as part of a greater interconnected whole. The de-centered curriculum tackles at once the valuation of Ancient Greek according to the extractive logic of British Hellenism and the corresponding devaluation of “eastern” and “non-classical” languages and cultures by that same logic.