Λούβη - Κίζη Ασπασία
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
31/05/2013
Διάρκεια
00:16:37
Εκδήλωση
Διαχείριση Πολιτιστικών Οργανισμών σε Περίοδο Κρίσης
Χώρος
Πάντειο Πανεπιστήμιο
Διοργάνωση
ΠΜΣ Πολιτιστική Διαχείριση - Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού - Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
οικονομική κρίση, βιώσιμη πολιτιστική ανάπτυξη, πολιτισμός
Η ομιλία αυτή έγινε στο πλαίσιο της διημερίδας "Διαχείριση Πολιτιστικών Οργανισμών σε Περίοδο Κρίσης" που διοργάνωσε το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα για την Πολιτιστική Διαχείριση του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.
Η σύνοψη της ομιλίας, όπως δημοσιεύθηκε στο Πρόγραμμα της Διημερίδας:
Βιώσιμη πολιτιστική ανάπτυξη είναι η ανάπτυξη που ικανοποιεί τις ανάγκες της παρούσας γενιάς, χωρίς να υπονομεύει τις μελλοντικές γενεές στο επίπεδο της οικονομίας, της οικολογικής ισορροπίας και της κοινωνικής προόδου. Συνεπώς για να είναι η πολιτιστική ανάπτυξη βιώσιμη πρέπει να έχει εξασφαλίσει την οικονομική της επάρκεια. Περιόδους κρίσεων έχει γνωρίσει ο παγκόσμιος πολιτισμός διαχρονικά. Κρίσεις που δημιουργούνται εν καιρώ πολέμου, ηθικές κρίσεις που πλήττουν καίρια τον πολιτισμό και συνήθως δημιουργούνται ως συνέπεια μιας ανεξέλεγκτης οικονομικής ευμάρειας, όταν αυτή δεν συγχρονίζεται με την ωρίμανση των κοινωνικών στρωμάτων που τη βιώνουν και τέλος είναι οι οικονομικές κρίσεις. Ισως οι τελευταίες να είναι οι πιο εύκολα αντιμετωπίσιμες, γιατί ένας πολιτιστικός οργανισμός με γερές βάσεις και σοβαρό ερευνητικό και πολιτιστικό απόθεμα μπορεί να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση με διάφορους τρόπους, χωρίς να επηρεασθούν η λειτουργία και οι δραστηριότητες του, για ένα πεπερασμένο χρονικό διάστημα. Αυτές οι προτάσεις δεν αφορούν βεβαίως την καλλιτεχνική και λογοτεχνική δημιουργία.
Γεννήθηκε στη Σπάρτη το 1952. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I). Το 1980 υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στον τομέα της Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Εργάστηκε ως γραμματέας της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην UNESCO (1978-1979) και ως αρχαιολόγος στο Υπουργείο Πολιτισμού (1980-81, 1982-83, 1985-86), όπου συνεργάστηκε σε ερευνητικά προγράμματα του Υπουργείου και στο ανασκαφικό πρόγραμμα της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Δίδαξε βυζαντινή τέχνη στη Σχολή Ξεναγών (1983-1989). Δίδαξε βυζαντινή και μεσαιωνική τέχνη στον πρώτο κύκλο σπουδών του Πανεπιστημίου της Nanterre – Paris X στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών (1990-2000). Από το 1986 εργάστηκε στο Πολιτιστικό Τεχνολογικό Ίδρυμα της ΕΤΒΑ. Έως το 1997 ήταν Αναπληρώτρια Διευθύντρια και από το 2002 Διευθύντρια. Το 2002 ανέλαβε τη Γενική Διεύθυνση του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ), το οποίο υπηρετεί τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς με έμφαση στην παραδοσιακή τεχνολογία και τη βιομηχανική αρχαιολογία. Υπό την εποπτεία της δημιουργήθηκε και λειτουργεί αναπτυσσόμενο το Δίκτυο Μουσείων του ΠΙΟΠ, που ως σήμερα αριθμεί 7 (επτά) μουσεία. Από το 2006 έως σήμερα είναι μέλος του Συμβουλίου Μουσείων. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε πολλά επιστημονικά περιοδικά.
