Κούνδουρος Νίκος

Γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο και σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ενταχθεί στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, και μετά τον πόλεμο εξορίστηκε στην Μακρονήσο. Στα 28 του χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σκηνοθέτης με τη "Μαγική Πόλη" (1954) και καθιερώθηκε με το σύνθετο και πρωτοποριακό έργο "Ο Δράκος" (1956), το οποίο χαρακτηρίστηκε η καλύτερη Ελληνική Ταινία στη δεκαετία 1950-1960. Ακολούθησαν "Οι παράνομοι" (1958), "Το ποτάμι" (1960),  για το οποίο πήρε το Πρώτο Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1959, οι "Μικρές Αφροδίτες" (1963) με το οποίο κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο του Βερολίνου το 1963 καθώς και το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, Vortex ή "Το πρόσωπο της Μέδουσας" (1967), "Τα τραγούδια της φωτιάς" (1974), "1922" (1978), "Μπορντέλο" (1984), "Μπάυρον: Μπαλλάντα για ένα δαίμονα" (1992), "Οι Φωτογράφοι" (1998), "Το Πλοίο" (2011). Αντίγραφα ταινιών του βρίσκονται σήμερα στο Ευρωπαϊκό Μουσείο Κινηματογράφου, στη Γαλλική Ταινιοθήκη και στο Metropolitan Museum της Νέας Υόρκης. Ζούσε στο Μετς.