Integration of chemotherapy in operable Lung Cancer

Το 80% των ασθενών που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του πνεύμονα πάσχουν από Μη Μικροκυτταρικό Καρκίνο του Πνεύμονα (ΜΜΚΠ). Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία τάση διεθνώς για εξατομίκευση της αντιμετώπισης του ΜΜΚΠ λαμβάνοντας υπόψη αφενός την έκταση (στάδιο) της νόσου και αφετέρου έναν αριθμό προγνωστικών και προβλεπτικών παραγόντων.

Αντιμετώπιση του ΜΜΚΠ σε σχέση με την έκταση (Στάδιο) της νόσου:

1. Για τους ασθενείς με ΜΜΚΠ Σταδίου Ι συνιστάται μόνο χειρουργική αντιμετώπιση με συστηματικό διεγχειριτικό έλεγχο των λεμφαδένων του μεσοθωρακείου.

2. Για τους ασθενείς του Σταδίου ΙΙ με Ν1 λεμφαδένες επίσης δε συνιστάται σαν ρουτίνα η συμπληρωματική θεραπεία.

3. Σε ασθενείς σταδίου ΙΙΙ Α συνιστάται μετεγχειρητική επικουρική χημειοθεραπεία με ή χωρίς ακτινοθεραπεία.

4. Σε ασθενείς με ΙΙΙ Α με Ν2 λεμφαδένες συνιστάται και ακτινοθεραπεία με σκοπό τον έλεγχο τόσο της τοπική υποτροπής όσο και των μικρομεταστάσεων.

5. Σε ασθενείς σταδίου ΙΙΙ Β και ΙV η αντιμετώπιση γίνεται με 4-6 κύκλους χημειοθεραπείας που περιλαμβάνουν συνδυασμό αναλόγων πλατίνης και έναν ακόμα παράγοντα (π.χ. ταξάνη, γεμσιταμπίνη κλπ) με ή χωρίς ακτινοθεραπεία.

Αντιμετώπιση του ΜΜΚΠ με βάση προγνωστικούς και προβλεπτικού παράγοντες:

Η βιολογική κατάσταση του ασθενούς, εξακολουθεί να αποτελεί τον σημαντικότερο προγνωστικό παράγοντα. Υψηλά επίπεδα των πρωτεϊνών RRMI και ERCC1 (σε block παραφίνης) βρέθηκε να συσχετίζονται με αυξημένη επιβίωση των ασθενών που υποβάλλονται σε ριζική εκτομή του όγκου αλλά και ελαττωμένη ανταπόκριση του όγκου σε πλατινούχα. Η χορήγηση του αντιφολινικού παράγοντα πεμετρεξέδη σε ασθενείς με χαμηλά επίπεδα TS (συνήθως ασθενείς με όγκους από μη πλακώδη κύτταρα) είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική.

Βιολογικοί παράγοντες μπορούν να χρησιμοποιηθούν εφόσον υπάρχουν ενδείξεις (γενετικές και μοριακές) για καλή ανταπόκρση των ασθενών. Αντιαγγειογεννετικοί παράγοντες βρίσκονται σε κλινικές δοκιμές φάσης ΙΙΙ.