Sustainable Development and Climate Change

Η εργασία αυτή έχει ως στόχο να εντοπίσει τις συνδέσεις μεταξύ της αειφόρου ανάπτυξης (ή αειφορίας) και της κλιματικής αλλαγής, όπου «βιώσιμη ανάπτυξη» είναι η «ανάπτυξη που ικανοποιεί τις ανάγκες του παρόντος χωρίς να διακυβεύεται η ικανότητα των μελλοντικών γενεών να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες».

Σε ένα απλό αθροιστικό μακροοικονομικό πλαίσιο, η κλιματική αλλαγή μπορεί να θεωρηθεί ως μια εξωτερικότητα ότι επηρεάζει αρνητικά την παραγωγή. Τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής και της τεχνολογίας αποδίδονται από ένα συντελεστή κλίμακας που πολλαπλασιάζει ένα πρότυπο σταθερών αποδόσεων κλίμακας στη λειτουργία της παραγωγής. Ο συντελεστής κλίμακας είναι συνάρτηση της δεδομένης τεχνολογίας και της συγκέντρωσης αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Αν η αύξηση της παραγωγής οδηγεί στην συσσώρευση των αερίων του θερμοκηπίου, η κοινωνική επίδραση των τεχνολογικών αλλαγών φαίνεται να είναι χαμηλότερη από εκείνη σε ιδιωτικό επίπεδο, δεδομένου ότι η άμεση επίδραση της τεχνολογίας στην παραγωγή αντισταθμίζεται εν μέρει από ένα αρνητικό εξωτερικό ή έμμεσο αποτέλεσμα που οφείλεται στη συγκέντρωση των αερίων του θερμοκηπίου.

Ως εκ τούτου, τα αέρια του θερμοκηπίου ενεργούν μειώνοντας τη βιωσιμότητα της παραγωγής, και περιορίζοντας την ικανότητα της τεχνολογικής αλλαγής να λειτουργήσει ως υποκατάστατο ή μετριαστικά για την κλιματική αλλαγή. Αυτό προσδίδει αξιοπιστία στην υπόθεση της "ισχυρής αειφορίας" που προωθείται από ορισμένους οικονομολόγους του περιβάλλοντος, σύμφωνα με την οποία ούτε το ανθρώπινο κεφάλαιο ούτε η τεχνολογική αλλαγή μπορούν να υποκαταστήσουν το φυσικό κεφάλαιο, με τη μορφή των κλιματικών συνθηκών. Είναι σημαντικό να προστεθεί η ηθική προοπτική της διαγενεακής ισότητας, σύμφωνα με την οποία οι μελλοντικές γενιές έχουν το δικαίωμα σε ένα κλίμα (και το επακόλουθο βιοτικό επίπεδο) που να είναι συγκρίσιμο με το σημερινό.