Μαυρομούστακος Πλάτων
Γλώσσα
Ελληνική, Γαλλική
Ημερομηνία
21/01/2012
Διάρκεια
28:10
Εκδήλωση
Παρίσι-Αθήνα. Το διπλό ταξίδι. 1919-1939
Χώρος
Μουσείο Μπενάκη, Γαλλικό Ινστιτούτο
Διοργάνωση
Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών
Μουσείο Μπενάκη
École Française d’Athènes
Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος
Κατηγορία
Λογοτεχνία
Ετικέτες
θέατρο, εποχή του μεσοπολέμου
Η Ελλάδα και η Γαλλία έχοντας θεμελιώσει, ήδη από τον 19ο αιώνα και ιδιαίτερα μέσα από την εμπειρία του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μια πολιτική φιλίας και πολυεπίπεδης συνεργασίας, συνέχισαν σε όλη τη διάρκεια του Μεσοπολέμου να καλλιεργούν και να αναπτύσσουν τους πνευματικούς και πολιτιστικούς τους δεσμούς. Παράλληλα, τα χρόνια αυτά αναπτύχθηκε με εξαιρετικά γόνιμα αποτελέσματα η κινητικότητα καλλιτεχνών, λογοτεχνών και διανοουμένων από τη μία πρωτεύουσα προς την άλλη και κυρίως των Ελλήνων προς το Παρίσι, που είχε αναδειχθεί διεθνώς ως το ισχυρότερο πολιτιστικό κέντρο της εποχής.
Το Συνέδριο Παρίσι-Αθήνα 1919-1939: το διπλό ταξίδι αποτελεί την κατάληξη του ομώνυμου τετραετούς Ερευνητικού Προγράμματος, με θέμα τις καλλιτεχνικές και πνευματικές σχέσεις Ελλάδας-Γαλλίας μεταξύ 1919-1939, που διεξήχθη από την Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή της Αθήνας (EFA), το Μουσείο Μπενάκη και το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών - ITE από το 2008 έως το 2011. Μέσα από ημερίδες και επιμέρους έρευνες μελετήθηκαν στο διάστημα αυτό συστηματικά και σφαιρικά οι καλλιτεχνικές και ευρύτερα πολιτιστικές σχέσεις και ανταλλαγές Ελλάδας-Γαλλίας την περίοδο 1919-1939.
Το Συνέδριο εστιάζει στη μελέτη αυτής της περιόδου. Στο πλαίσιό του γάλλοι και έλληνες ιστορικοί της τέχνης, της λογοτεχνίας, της αρχιτεκτονικής, της φωτογραφίας, του θεάτρου, των διακοσμητικών τεχνών καθώς και αρχαιολόγοι, μουσικολόγοι και αρχιτέκτονες, θα διερευνήσουν τις πολιτισμικές σχέσεις Ελλάδας-Γαλλίας στα διάφορα πολιτισμικά πεδία και θα επιχειρήσουν να αναδείξουν τις σχέσεις των δύο χωρών μέσα από την καλλιτεχνική παραγωγή και την ευρύτερη πνευματική ζωή. Στο πλαίσιο αυτό, θα συζητηθούν περιπτώσεις ελλήνων καλλιτεχνών, διανοουμένων και συγγραφέων που σπούδασαν ή έδρασαν στη Γαλλία, όπως οι Κώστας Βάρναλης, Νικόλας Κάλας, Θανάσης Απάρτης, Δημήτρης Γαλάνης, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Christian Zervos, Tériade κ.ά. και γάλλων καλλιτεχνών, φωτογράφων, συγγραφέων, αρχιτεκτόνων που επισκέφθηκαν ή εμπνεύστηκαν από την Ελλάδα, όπως οι Eli Lotar, Ossip Zadkine, Raymond Queneau, Paul Valéry, Ernest Hébrard, Le Corbusier κ.ά. Αντικείμενο των ανακοινώσεων που θα παρουσιαστούν θα αποτελέσει ακόμα η υποδοχή νεωτερικών τάσεων από περιοδικά και καλλιτέχνες στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου από τον ημερήσιο τύπο, αλλά και ειδικές εκδόσεις που αφορούν στην τέχνη, π.χ. το περιοδικό Ο 20ός Αιώνας, το περιοδικό Les Cahiers d’Art κ.ά. Το Συνέδριο θα περιλαμβάνει ακόμα θεματικές μελέτες πάνω σε ειδικά ζητήματα όπως η λογοτεχνική μετάφραση στην Ελλάδα και την Γαλλία, τα πρωτοποριακά περιοδικά, η μοντέρνα αρχιτεκτονική, η σχέση αρχαιότητας και μοντερνισμού, η τεχνοκριτική, οι διεθνείς εκθέσεις, οι επιστημονικές συναντήσεις, οι Δελφικές εορτές, κ.ά.
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Απόφοιτος της Σχολής Μωραΐτη (1976). Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1981), Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Paris III Institut d' Etudes Théâtrales (1987) με θέμα Θεατρικός χώρος - σκηνικός χώρος στο σύγχρονο Νεοελληνικό Θέατρο (επίβλεψη: Bernard Dort και Στάθης Δαμιανάκος).
Καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου διδάσκει από το 1991. Προσκεκλημένος Καθηγητής και ερευνητής σε επιστημονικά κέντρα και Πανεπιστήμια της Ευρώπης (Οξφόρδη, Παρίσι, Βερολίνο, Δουβλίνο, Ελσίνκι, Κοΐμπρα, Πράγα, Μπρνο, Παβία, Λευκωσία κ.ά.), της Αμερικής (Brown, Harvard, Princeton κ.ά.) και της Αυστραλίας (Σίδνεϋ, Μελβούρνη). Ιδρυτικό μέλος (1997) του Ευρωπαϊκού Δικτύου Έρευνας και Τεκμηρίωσης Παραστάσεων Αρχαίου Ελληνικού Δράματος και συντονιστής Εντατικού Προγράμματος Μαθημάτων στην Επίδαυρο με τη συνεργασία μελών του παραπάνω δικτύου (2002-2011). Έχει διευθύνει έρευνες και έχει εκδώσει βιβλία για διάφορα θέματα της ιστορίας του ελληνικού θεάτρου με ιδιαίτερη έμφαση στη σύγχρονη ελληνική δραματουργία και σκηνική πρακτική, στην πρόσληψη του ιταλικού μελοδράματος στην Κέρκυρα και την ιστορία του θεάτρου στα Επτάνησα και την μελέτη των παραστάσεων του αρχαίου δράματος κατά την νεότερη εποχή (από τον 16ο έως τον 20ό αιώνα). Δοκίμια και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά, εφημερίδες και θεατρικά προγράμματα. Συνεργάζεται με ελληνικούς θεατρικούς οργανισμούς.
Έχει διατελέσει μέλος επιτροπών του Υπουργείου Πολιτισμού και διοικητικών συμβουλίων πολιτιστικών φορέων και διατηρούσε στήλη κριτικής στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (1997 – 1999).
Εκδόσεις: Ένα θαμπό χειρόγραφο. Παρουσίαση ανέκδοτων κειμένων του Γιάννη Σιδέρη. Ο Β' Τόμος της Ιστορίας του Νέου Ελληνικού Θεάτρου (1994), Μολιέρος (2002), Το θέατρο στην Ελλάδα 1940-2000. Μια επισκόπηση (2005 - 20114), Σχεδιάσματα ανάγνωσης (2006), Αντί Κριτικής. Σημειώσεις ενός συστηματικού θεατή (2006), Κάρολος Κουν. Οι Παραστάσεις, Επιστημονική Επιμέλεια του καταλόγου της έκθεσης «Κάρολος Κουν. Θέατρο Τέχνης», έκδοση του Μουσείου Μπενάκη, ( 2008 - 20092), Γιάννη Σιδέρη: Ιστορία του Νέου Ελληνικού Θεάτρου τόμοι Α΄, Β΄1 & Β΄2, Β΄3, (επιστ. επιμ. 1990, 1999, 2000, 2009, 2010), κ.ά.
