Bodossaki Lectures on Demand
ΙΔΡΥΜΑ ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ

Η χαρακτική στην υπηρεσία της εικονογράφησης

Παυλόπουλος Δημήτρης

5 Δεκεμβρίου 2016

ΟΜΙΛΙΕΣ
EXIT FULL SCREEN VIDEO & SLIDES
ΔΙΑΡΚΕΙΑ 16:55 ΠΡΟΒΟΛΕΣ 1318
ΔΙΑΦΑΝΕΙΕΣ /
Ομιλητές
Παυλόπουλος Δημήτρης

Γλώσσα
Ελληνική

Ημερομηνία
05/12/2016

Διάρκεια
16:55

Εκδήλωση
Κύκλος διαλέξεων "Τέχνη και Βιβλίο"

Χώρος
Αμφιθέατρο 432 της Φιλοσοφικής Σχολής ΕΚΠΑ (Πανεπιστημιόπολη Ζωγράφου)

Διοργάνωση
Μουσείο Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης του ΕΚΠΑ

Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός

Ετικέτες
χαρακτική, χαρακτικά, ξυλογραφία, χαλκογραφία, εικονογράφηση κειμένων, Γιάννης Κεφαλληνός, Κώστας Γραμματόπουλος

Με τον περιληπτικό όρο χαρακτική εννοούμε τις τεχνικές και τις μεθόδους εκείνες με τις οποίες ένα έργο σχεδίου, ζωγραφικής ή γλυπτικής μεταφέρεται από τον καλλιτέχνη χαράκτη ή από άλλον τεχνίτη πάνω σε μια πλάκα ξύλου, χαλκού, πέτρας ή άλλου υλικού, και από εκεί τυπώνεται συνήθως σε χαρτί. Η χαρακτική διακρίνεται για τη δυνατότητα αναπαραγωγής ενός έργου. Αρχικός προορισμός της, η εικονογράφηση κειμένων. Το χαρακτικό έχει τη μοναδικότητα από τις υπόλοιπες εικαστικές κατηγορίες (ζωγραφική, γλυπτική, κ.ά.) να είναι λαϊκό, να γίνεται απόκτημα και των απλών, αδύναμων οικονομικά, ανθρώπων, αφού η τιμή του ηχεί προσιτή, πιο πολύ από ένα ζωγραφικό ή γλυπτό έργο. Το αντίτυπο μπορεί να διδάσκει, να τέρπει, να διασκεδάζει, αλλά και να δογματίζει, να θλίβει, να φρονηματίζει: να λειτουργεί μορφωτικά, πέρα από την όποια αισθητική του.
 
Τα πρωιμότερα χαρακτικά στην Ευρώπη είναι ξυλογραφίες, που χαράζονταν σαν τα γράμματα για να τυπωθούν. Τα εικονογραφημένα με χαρακτικά βιβλία βοηθούσαν το ευρύ κοινό να γνωρίσει τα κείμενα, που αλλιώς ήταν απρόσιτα, αφού ήσαν χειρόγραφα, πολύτιμα και πανάκριβα, στολισμένα με χειροποίητες έγχρωμες διακοσμητικές παραστάσεις. Η χάραξη των εικόνων πάνω σε μια πλάκα ξύλου ή αργότερα χαλκού εξασφάλιζε την αποτύπωσή τους σε πολλά αντίτυπα. Τα χαρακτικά χρησιμοποιήθηκαν εξάλλου για τον προσηλυτισμό στον Καθολικισμό και στην Ορθοδοξία, όπως και για την προπαγάνδα των πολιτικών παρατάξεων σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο από τον Μεσαίωνα και μετά.
 
Ολόκληρο τον 19ον αιώνα η ξυλογραφία αναδεικνύεται στην Ελλάδα σε βασική τεχνική της χαρακτικής, συνδεδεμένη άμεσα με την τυπογραφία ως εικονογράφηση, ενώ κατά τον 20όν αιώνα η εικονογράφηση βρίσκει στην ελληνική χαρακτική μεγάλους δασκάλους, όπως τον Γιάννη Κεφαλληνό και τον Κώστα Γραμματόπουλο, καθώς επίσης τους σπουδαίους Α. Τάσσο και Βάσω Κατράκη, αλλά και νεότερους χαράκτες εικονογράφους.


Η διάλεξη αυτή πραγματοποιήθηκε στο  πλαίσιο του κύκλου διαλέξεων Τέχνη και Βιβλίο, με την επιμέλεια των Δημήτρη Παυλόπουλου, Αναπληρωτή Καθηγητή στην Ιστορία της Τέχνης, Τμήμα Ιστορίας  και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ, και Γιάννη Σκορδύλη, Συντηρητή Βιβλιακού Υλικού, Μεταπτυχιακού Σπουδαστή στην Ιστορία της Τέχνης, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ.

Παυλόπουλος Δημήτρης Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφική Σχολή, ΕΚΠΑ

O Δημήτρης Παυλόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε Ιστορία, Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου έκανε μεταπτυχιακές σπουδές και εκπόνησε τη διδακτορική διατριβή του με θέμα "Ο γλυπτής Μιχάλης Τόμπρος 1889-1974" (Αθήνα 1996). Εργάστηκε (1991-1997) ως επιμελητής του Μουσείου Βούρου - Ευταξία (Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών) και ως ειδικός συνεργάτης σύνταξης (1993-2000) στο "Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών" (Εκδόσεις "Μέλισσα", Αθήνα 1997-2000). Έχει γράψει βιβλία και άρθρα για θέματα ιστορίας της νεοελληνικής τέχνης στον αθηναϊκό Τύπο. Έχει λάβει μέρος σε συνέδρια για τη νεοελληνική γλυπτική, τη χαρακτική, την τέχνη του βιβλίου και την τυπογραφία. Υπήρξε συνεργάτης (1999-2000) του "Allgemeines Kunstlerlexikon" ("K.G. Saur Verlag", Μόναχο-Λειψία 1992 κ.ε.). Μέλος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης (AICA Hellas) και της Εταιρίας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης. Από το 2003 είναι μέλος του Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, ενώ από το 2005 έγινε λέκτωρ Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σήμερα είναι καθηγητής Ιστορίας της τέχνης στο ίδιο πανεπιστήμιο.

Σχετικές ομιλίες