Ποιος ανθρωπισμός μετά την κρίση;

Η Έρση Σωτηροπούλου γεννήθηκε στην Πάτρα, σπούδασε φιλοσοφία και πολιτιστική ανθρωπολογία στη Φλωρεντία και εργάστηκε ως μορφωτική σύμβουλος στην ελληνική πρεσβεία στη Ρώμη. Έχει γράψει ποιήματα, νουβέλες και μυθιστορήματα κι έχει ασχοληθεί με την οπτική και τη συγκεκριμένη ποίηση. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία (με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας και με το Βραβείο του Περιοδικού Διαβάζω για το μυθιστόρημα Ζιγκ-ζαγκ στις νεραντζιές, με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το μυθιστόρημα Εύα, που ήταν επίσης υποψήφιο στη γαλλική του έκδοση για το Ευρωπαϊκό Βραβείο, και με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων Να νιώθεις μπλε, να ντύνεσαι κόκκινα). Το μυθιστόρημα Τι μένει από τη νύχτα απέσπασε στη Γαλλία το Prix Méditerranée Étranger 2017 (Ce qui reste de la nuit, εκδ. Stock, μετάφραση Gilles Decorvet). Το βιβλίο ήταν επίσης υποψήφιο για το γαλλικό βραβείο FEMINA.

Έργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, ισπανικά, σουηδικά, βουλγαρικά και ιταλικά.

Ο Θανάσης Βαλτινός γεννήθηκε στο Καστρί Κυνουρίας, το 1932. Οικογενειακές μετακινήσεις, που συνδέονται με τις δυσκολίες των κατοχικών και μετακατοχικών χρόνων, τον ανάγκασαν να φοιτήσει κατά σειρά στα γυμνάσια Σπάρτης, Γυθείου και Τρίπολης. Το 1950 ήρθε στην Αθήνα όπου ζει έως σήμερα. Σπούδασε κινηματογράφο. Μετά το 1974 έζησε κατά διαστήματα στο εξωτερικό: Αγγλία, Δυτικό Βερολίνο και Η.Π.Α., καλεσμένος από Πανεπιστήμια ή άλλα πνευματικά ιδρύματα. Έχει μεταφράσει τις "Τρωάδες" του Ευριπίδη και την "Ορέστεια" του Αισχύλου, που παίχτηκαν στην Επίδαυρο το 1979 και 1980 αντιστοίχως, από το Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν.

Έχει γράψει σενάρια για τον κινηματογράφο. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία του Θ. Αγγελόπουλου "Ταξίδι στα Κύθηρα". Το 1990 τιμήθηκε επίσης με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο: "Στοιχεία για την Δεκαετία του '60". Διετέλεσε μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, καθώς και της Εταιρείας Συγγραφέων της οποίας υπήρξε πρόεδρος επί σειρά ετών. Διετέλεσε γενικός Διευθυντής του 2ου Καναλιού της Εθνικής τηλεόρασης 1989-1990. Στις 5 Ιουνίου 2008 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, στην έδρα της Νέας Ελληνικής Πεζογραφίας της Τάξης των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών. Τον Δεκέμβριο του 2012 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.

Ο Πάρις Σιγάλας γεννήθηκε στον Πειραιά, τελείωσε την Ιονίδιο Σχολή, σπούδασε μαθηματικός στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και την περίοδο της δικτατορίας πήγε στο Παρίσι προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του. Το 1973 επέστρεψε στην Ελλάδα και λίγους μήνες μετά διορίστηκε καθηγητής σε σχολείο. Το 1979 επέστρεψε στο Παρίσι. Εκεί έζησε μια τετραετία και ήρθε σε επαφή με τους γαλλικούς αμπελώνες και τα διάσημα γαλλικά κρασιά. Οι λίγες γνώσεις που είχε από τους προσωπικούς του πειραματισμούς στη Σαντορίνη πολλαπλασιάζονται και μετά την επιστροφή του διορίζεται ξανά σε σχολείο αλλά φροντίζει να πάρει μετάθεση στη Σαντορίνη, ώστε να έχει χρόνο να ασχοληθεί και με την οινοποιία.

Το 1991 αποφασίζει ότι ο προορισμός της ζωής του είναι η οινοπαραγωγή. Με τη βοήθεια του ξαδέλφου του. Χρήστου Μαρκοζάνε και του Γιάννη δημιουργούν την εταιρεία «Σιγάλας Οινοποιία», με έδρα την παραδοσιακή κάναβα της οικογένειας. Καθώς το ελληνικό κρασί βρίσκει τον δρόμο του, στη Σαντορίνη δημιουργούνται και άλλες αξιόλογες οινοπαραγωγικές μονάδες με αποτέλεσμα το κρασί να βρει ξανά τη θέση του και να λειτουργεί πλέον συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά με τον τουρισμό.

Ο Simone Perotti γεννήθηκε στο Frascati  (Ρώμη), και μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα στο  Μιλάνο και στη Spezia.

Έχει δημοσιεύσει τα έργα:

• I Ritmi, 1995
• Tascabili, 2004
• Stojan Decu, 2004
• l’Altro Uomo, (Βραβείο Volpe d’Oro), 2005

Ιστοτοπος του Progetto Μediterranea