Χριστοδουλάκης Νίκος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
13/12/2013
Διάρκεια
00:23:26
Εκδήλωση
1ο Ετήσιο Συνέδριο του Παρατηρητηρίου για την Κρίση του ΕΛΙΑΜΕΠ - «Μετά τη Λιτότητα: Πολιτική και Πολιτικές για την κρίση στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη».
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος
Διοργάνωση
Παρατηρητήριο για την Κρίση του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)
Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Κατηγορία
Οικονομία, Πολιτική
Ετικέτες
οικονομική κρίση, Ελλάδα, ευρωζώνη, λιτότητα, ανάκαμψη, δημοσιονομική προσαρμογή, χρέος
«Μετά τη Λιτότητα: Πολιτική και Πολιτικές για την κρίση στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη» ήταν το θέμα του 1ου Ετήσιου Συνεδρίου του Παρατηρητηρίου για την Κρίση του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ).
Στόχος του συνεδρίου ήταν η αποτίμηση της αντιμετώπισης της κρίσης στην Ευρωζώνη και την Ελλάδα, και η διατύπωση νέων προτάσεων πολιτικής. Το δεύτερο μέρος του συνεδρίου εστίασε στην ελληνική κρίση. Στο πρώτο πάνελ του δεύτερου μέρους διακεκριμένοι έλληνες ειδικοί παρουσιάζουν τις δυνατότητες και προκλήσεις της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
Ο Νίκος Χριστοδουλάκης (Καθηγητής Οικονομικής Ανάλυσης, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) παρουσίασε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα δεν πετυχαίνει, πλέον, τις χειρότερες επιδόσεις στην ΕΕ. Ωστόσο, σημείωσε πέντε προβλήματα των προγραμμάτων προσαρμογής, όπως η υπέρ-φορολόγηση, οι οριζόντιες περικοπές στο δημόσιο τομέα, η βαθιά ύφεση, το αποτυχημένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και η διαδικασία επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Τόνισε το πρόβλημα της υπερεκτίμησης των προβλέψεων τόσο από τους ευρωπαϊκούς φορείς, όσο και από την ελληνική κυβέρνηση, ενώ πρότεινε πιο ρεαλιστικούς δημοσιονομικούς στόχους, μείωση του επιτοκίου δανεισμού κατά 1% και μεγαλύτερη έμφαση στην επίτευξη οικονομικής μεγέθυνσης.
Το Παρατηρητήριο για την Κρίση λειτουργεί με την υποστήριξη του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».
Όλες οι ομιλίες του Συνεδρίου βιντεοσκοπήθηκαν και δημοσιεύονται στο Blod.
Ο Νίκος Χριστοδουλάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1952. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1975) και συνέχισε τις σπουδές του με μεταπτυχιακό και διδακτορικό (1984) στα Οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Ήταν παρών στα γεγονότα του Πολυτεχνείου το 1974. Εργάστηκε σε τεχνικές εταιρίες και δίδαξε σε ΤΕΙ, στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, στο London Business School και στο Centre for Economic Policy Research του Λονδίνου, στο Πανεπιστήμιο Καρόλου της Πράγας, στο Ινστιτούτο Tinbergen του Άμστερνταμ και στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου.
Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Έρευνας και Τεχνολογίας (1993-1996) και οικονομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού (1996). Από το 1996 ως το Μάρτιο του 2000 ήταν Υφυπουργός Οικονομικών αρμόδιος για τον Προϋπολογισμό και τη διαχείριση του Δημόσιου Χρέους (περίοδος κρίσιμη για την είσοδο της χώρας στην Ευρωζώνη). Στη συνέχεια διετέλεσε Υπουργός Ανάπτυξης στο διάστημα 2000-2001 και Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στο διάστημα 2001-2004.
Είναι Ομότιμος Καθηγητής του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και Research Associate στο Ελληνικό Παρατηρητήριο του London School of Economics.
Έχει δημοσιεύσει πολλές εργασίες και άρθρα για θέματα οικονομικής πολιτικής, διακυμάνσεων και ανάπτυξης σε διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά. Έχει γράψει αρκετά βιβλία που κυκλοφορούν στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
