Για μια στρατηγική παλινδρόμηση “εντός” και εκτός του λογοτεχνικού σύμπαντος. Επεισόδια διδασκαλίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ως επιλεγόμενου μαθήματος

Το σχολείο σκοτώνει τη λογοτεχνία, υποστηρίζουν οι έφηβοι όταν ερωτώνται γιατί δεν διαβάζουν λογοτεχνία. Οι μαθητές αντιδρούν θυμικά στον καταναγκασμό της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Την ίδια άποψη υποστηρίζουν όμως και ερευνητές της φιλολογίας και ιστορικοί της εκπαίδευσης. Πώς μπορεί να ενισχυθεί η φιλαναγνωσία στο σχολείο σήμερα;  Τι προβλέπουν τα εκπαιδευτικά προγράμματα, τι περιλαμβάνουν τα διδακτικά εγχειρίδια και τι διδάσκεται στην πράξη στις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης; Πώς ο «λογοτεχνικός κανόνας» καθορίζει την ύλη των εγχειριδίων λογοτεχνίας και πώς παγιώνεται μέσω αυτών ο λογοτεχνικός κανόνας; Ποια η ευθύνη των φιλολογικών τμημάτων των πανεπιστημιακών σχολών στην εκπαίδευση των φιλολόγων και πώς μπορεί το μάθημα της λογοτεχνίας να γίνει ελκυστικό; Ποια παραδείγματα προσφέρουν τα εκπαιδευτικά προγράμματα άλλων χωρών;

Τα ζητήματα αυτά απασχόλησαν τριήμερο συνέδριο το οποίο διοργανώνει το Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και διεξήχθη από την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου ως το Σάββατο 30 Νοεμβρίου στην αίθουσα «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων. Στο συνέδριο συμμετέχουν με ανακοινώσεις και συζητήσεις στρογγυλής τράπεζας φιλόλογοι της μέσης εκπαίδευσης και πανεπιστημιακοί καθηγητές Φιλολογίας από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ιστορικοί της εκπαίδευσης, παιδαγωγοί, συγγραφείς και κριτικοί λογοτεχνίας.